o rozwijaniu słuchu fonematycznego.doc

(54 KB) Pobierz

ZABAWY I ĆWICZENIA W STYMULOWANIU ROZWOJU SŁUCHU FONEMATYCZNEGO

Jednym z podstawowych warunków opanowania przez dzieci umiejętności czytania i pisania, jest dobrze wykształcona sprawność analizatora słuchowego.

Prawidłowo funkcjonujące ucho i droga słuchowa nie zapewniają zdolności analizy i syntezy słuchowej wyrazów, w której najważniejszą rolę odgrywa poziom sprawności procesów korowej części analizatora słuchowego, tzw. słuch fonematyczny.

Spostrzeganie dźwięków mowy jest złożonym procesem analizy i syntezy słuchowej, opartej na systemie fonematycznym języka.

W przypadku słuchu fonematycznego jednostką różnicującą jest fonem. Umiejętność rozróżniania fonemów czyli dźwięków mowy ludzkiej, występujących w danym języku, określa się mianem słuchu fonematycznego. Nie jest to zdolność wrodzona, lecz wykształca się w dzieciństwie, pod wpływem bodźców słuchowych. Jest to złożony proces analizy i syntezy dźwięków mowy. Za pomocą słuchu fonemowego dziecko wyodrębnia z potoku mowy wyrazy, w wyrazach – sylaby, w sylabach – głoski, a także wychwytuje kolejność głosek w wyrazach.

Dziecko 5-6 letnie ma wprawdzie rozwinięty słuch fonematyczny, który kształtuje się od najwcześniejszych miesięcy jego życia, ale sprawność tego słuchu często nie wystarcza do opanowania złożonego procesu, jakim jest nauka czytania i pisania.

Dlatego już w okresie przedszkolnym należy rozwijać słuch fonematyczny, jako jeden z najistotniejszych czynników gwarantujących opanowanie techniki pisania i czytania.

W ćwiczeniach mających na celu kształcenie słuchu fonematycznego ze względu na szczegółowe zadania dydaktyczne występuje:

1. wyróżnianie w wyrazach jednej głoski,

2. klasyfikowanie wyrazów,

3. wymawianie głosek,

4. przekształcanie wyrazów,

5. wykrywanie w wyrazach różnic;

a. ze względu na rodzaj głoski i jej położenie,

b. ze względu na liczbę głosek i ich położenie,

6. próby syntezy słuchowej.

Proces pracy nad opanowaniem tych umiejętności powinien przebiegać zgodnie z prawami procesu kształtowania się pojęć ogólnych. Należy również uwzględnić potrzebę zabawy w tym okresie życia. Dlatego pracę nad usprawnianiem słuchu fonematycznego realizujemy;

- w formie zabawowej; na materiale konkretnym (obrazki względnie przedmioty), oraz na materiale werbalnym;

- w formie poleceń;

- jako ćwiczenia połączone z ruchami ciała;

- jako ćwiczenia połączone z edukacją plastyczną.

Przed przystąpieniem do ćwiczeń należy zapoznać dzieci z pojęciem ,, głoska’’. Należy również zapoznać dzieci z czekającym je zadaniem i wzbudzić w nich zainteresowanie. Po przedstawieniu dzieciom materiału obrazkowego potrzebnego do danego ćwiczenia np.( słoń, ser, sanki, samolot), zadajemy pozornie zaskakujące pytanie; W czym te rysunki są do siebie podobne? Po kilku nieudanych odpowiedziach należy skierować uwagę dzieci na nazwy tych rysunków, formułując polecenie; ,,Wsłuchajcie się w nazwy tych rysunków’’. Nauczycielka wymawia nazwy rysunków akcentując pierwszą głoskę.

Można też przedstawić dwa rysunki, których nazwy różnią się tylko jedną głoską, np. rak-mak, stawiając pytanie; Czym się one różnią? Po wyczerpaniu wypowiedzi na temat strony znaczeniowej nauczycielka zwraca uwagę na nazwy rysunków akcentując głoskę w nagłosie.

Innym razem można przyjąć za punkt wyjścia imiona dzieci, proponując zabawę w pociąg na podstawie znanej zabawy;

,,Jedzie pociąg z daleka’’

Jedzie pociąg z daleka,                                         Trudno, trudno to będzie

Na nikogo nie czeka.                                             Dużo ludzi jest wszędzie.

Konduktorze łaskawy,                                          Niechaj wsiada grupa ta,

Zawieź nas do Warszawy.                                    Która imię ma na ,,A’’

 

Zabawę powtarzamy do momentu aż wszystkie dzieci znajdą się w pociągu, wywołując kolejno pierwsze głoski ich imion. Zwrotkę piosenki śpiewają wszystkie dzieci biorące udział w zabawie. Rolę konduktora pełni nauczycielka.

Innym razem konduktor może zaprosić do pociągu dzieci, które powiedzą słowo zaczynające się głoską podaną przez ,,konduktora’’ np.;

Niechaj wsiada grupa ta,

Która powie coś na ,,K’’,

W zabawie możemy wykorzystać również obrazki i wtedy nauczycielka-konduktor, zaśpiewa:

niechaj wsiada grupa ta,

która znajdzie coś na „O”

Następnym razem wykorzystując materiał obrazkowy możemy ułożyć je w dwie lub trzy grupy, np.

1) fotel, motyl, ul, król;

2) zeszyt, samolot, krawat, pilot

3) rower, traktor, ser, zegar, telewizor

Nauczycielka stawia dzieciom pytanie: Dlaczego tak ułożyliśmy te wyrazy? Zwróćcie uwagę na ostatnią głoskę w nazwach każdej grupy obrazków.

Możemy zaproponować dzieciom zabawę w wyszukiwanie pierwszych głosek ich imienia w innych słowach.

Podstawowym warunkiem posługiwania się materiałem obrazkowym jest właściwe odczytanie ich treści przez dzieci, o czym nauczycielka musi pamiętać, sprawdzając znajomość treści obrazków przed każdym ćwiczeniem.

 

Ad1. Wyróżnianie w wyrazach podanej głoski

Ćwiczenia te mogą obejmować:

- wyróżnianie w wyrazie podanej głoski bez względu na jej położenie;

- wyróżnianie w wyrazie podanej głoski i jej położenia;

- wyróżnianie w wyrazie podanej głoski, jej położenia oraz spełnienie dodatkowego warunku (np. dobieranie wyrazów zaczynających się taką głoską, jaką kończy się wyraz powiedziany przez nauczycielkę);

- wyróżnianie głoski nie określonej bezpośrednio przez nauczycielkę (np. dobieranie wyrazu zaczynającego się taką głoską jaką zaczyna się przedmiot wskazany przez nauczycielkę)

 

Ćwiczenia te można przeprowadzać w formie zabaw z użyciem konkretnego materiału (obrazki, przedmioty)

 

1) Zaproszenie.

Nauczycielka mówi: zapraszam na spacer (obiad, wycieczkę, do śpiewania), dzieci z takimi obrazkami, których nazwy zaczynają się (kończą) np. głoską „s”, „c”. Dzieci posiadające takie obrazki wychodzą na środek i przedstawiają je innym do sprawdzenia. Następnie wykonują polecenie np. spacerują, śpiewają itp. Po wykonaniu polecenia wracają na miejsce według określonego porządku podanego przez nauczycielkę (np. najpierw dzieci z obrazkami, których nazwy zaczynają się głoską „s” itd.).

 

2) Zamiana.

Nauczycielka mówi: zamienię swój obrazek na taki, którego nazwa zaczyna się (kończy) głoską „a”. Po otrzymaniu obrazka ponawia swoją propozycję zmieniając głoskę.

 

3) Koniec-początek.

Obok dziecka trzymającego jakiś obrazek może stanąć takie, które ma obrazek o nazwie zaczynającej się taką głoską, jaką kończy się nazwa pierwszego obrazka, np. sklep – piłka – autobus – sanki – iglo – ogórek - kogut itd.

 

4) Sklep.

Urządzamy sklep z obrazków lub przedmiotów. Przed rozpoczęciem zabawy nauczycielka stawia odpowiedni warunek np. wolno kupić taki przedmiot w którego nazwie słyszymy głoskę „o”

 

5) Wycieczka

Wyjeżdżamy na wycieczkę. Pakujemy plecaki. Dzieci z obrazkami podchodzą do plecaka (pudełka) i wkładają do niego tylko te obrazki, których nazwy odpowiadają warunkowi podanemu przez nauczycielkę np. kończą się głoską r.

 

Ćwiczenia w formie zabawowej w oparciu o materiał werbalny.

 

1) Urządzamy ZOO

Poszczególne dzieci reprezentują zwierzęta (np. żyrafa, słoń, foka, małpa, tygrys, wilk, lis, borsuk). Na odpowiednią głoskę zgłasza się odpowiednie „zwierzę’’ do ZOO

 

2) Meblujemy mieszkanie

Każde dziecko jest wyznaczonym przez nauczycielkę meblem. Nauczycielka mówi: do pokoju potrzebny mi mebel, którego nazwa zaczyna się głoską „sz’’(podchodzi „szafa”) itd. Wywołane „meble” ustawiają się w dowolnym miejscu w sali. Po ustawieniu wystarczającej liczby dzieci nauczycielka zapowiada: - Przeprowadzka. Wynosimy meble, których nazwy np. kończą się głoską „A”. Odpowiednie dzieci wracają na miejsce.

 

3) Urządzamy ogród

Nauczycielka przydziela dzieciom nazwy kwiatów i warzyw, np. tulipan, róża, bratek, stokrotka, fiołek, sałata, kapusta, burak, ogórek itd. Wywołane dzieci (przez podanie głoski) przybierają postać kwiatka lub warzywa ustawiając się w miejscu wyznaczonym dla warzyw lub kwiatów. Po zagospodarowaniu ogrodu, jedno z dzieci zrywa kwiatki czy zbiera warzywa wg ustalonej kolejności.

 

Ćwiczenia w formie poleceń

Celem tych ćwiczeń jest wywołanie szybkiej reakcji dziecka na postawione zadanie dotyczące budowy dźwiękowej wyrazu.

1) Wskaż obrazek (przedmiot w sali), w którego nazwie słyszysz np. głoskę „U”

2) Powiedz wyraz, w którym słyszysz głoskę „U”

3) Wskaż obrazek (przedmiot w sali), w którego nazwie np. na końcu (na początku) słyszysz głoskę „R”

4) Powiedz wyraz, w którym np. na początku (na końcu) słyszysz głoskę „A”

5) Wskaż obrazek lub przedmiot w sali, którego nazwa kończy się taką samą głoską jak wyraz tablica.

6) Powiedz wyraz, który zaczyna się taką głoską jak wyraz zegar.

7) Wskaż przedmiot w sali, którego nazwa zaczyna się taką głoską, jak nazwa tego obrazka (nauczycielka pokazuje dowolny obrazek).

8) Powiedz wyraz, który zaczyna się taką głoską, jaką kończy się wyraz np. lalka.

 

Ćwiczenia połączone z ruchem ciała

Ćwiczenia te polegają na reagowaniu odpowiednim ruchem ciała na polecenie podane przez nauczycielkę.

1) Podnoszenie rąk:

Nauczycielka mówi: będę wymawiała wyrazy, jeśli usłyszycie na początku (na końcu, w środku) „K”, podnieście ręce do góry.

Można też polecić dzieciom: skłony głowy, skłony tułowia w przód, w bok, podskoki, przysiady itp.

 

Ćwiczenia połączone z edukacją plastyczną

Rysowanie przedmiotów, których nazwy zaczynają się, kończą czy mają w środku określoną głoskę.

1) Narysuj przedmiot (dwa przedmioty), którego (których) nazwa kończy się (zaczyna) np. głoską „K”

2) Narysuj dwa przedmioty, których nazwy zaczynają się jednakową głoską

3) Narysuj dwa przedmioty, których nazwy nie kończą się np. głoską „A”

4) Narysuj dwa przedmioty, których nazwy zaczynają się np. głoską „B” i jeden przedmiot, którego nazwa zaczyna się np. głoską „S”

 

Ad2 Klasyfikacja wyrazów

Podstawą klasyfikacji może być brzmienie głoski i jej miejsce w wyrazie. Proponowane ćwiczenia oparte są na materiale konkretnym i werbalnym.

 

1) Klasyfikacja według podanej głoski i jej położenia

Dzieci układają obrazki w szeregach kierując się głoską w nagłosie. W jednym szeregu układają obrazki których nazwy zaczynają się np. głoską „ł”, w drugim – głoską „w” itd.

 

2) Klasyfikacja bez podania brzmienia głoski

Nauczycielka podaje dzieciom np. dwa obrazki, jeden przedstawiający dom, drugi przedstawiający las. Zadaniem dzieci jest zgromadzić pod obrazkami inne obrazki o nazwach zaczynających się taką samą głoską, tj. „D” i „L”.

 

3) Na prawo – na lewo

Dzieci otrzymują obrazki mające np. w wygłosie nazwy dwie różne głoski. Wybrane dziecko kieruje dzieci z obrazkami na prawo lub na lewo w zależności od ostatniej głoski w nazwie obrazka.

 

Ad3 Wymawianie głosek

Celem ćwiczeń jest poprawne wypowiadanie głosek przez dzieci.

 

1) Jaworowi ludzie

Każde dziecko otrzymuje obrazek. Zatrzymane – ma wymienić pierwsza lub ostatnią (zależnie od umowy) głoskę nazwy swego obrazka. Jeśli nie poda, odchodzi na koniec.

 

2) Sklep

Kupujący nie wymienia przedmiotu, który chce kupić tylko np. pierwsza głoskę jego nazwy. Sprzedawca ma podać właściwy przedmiot (lub obrazek). Jeśli się pomyli, następuje zmiana sprzedawcy.

 

3) Czego nie powiedziałam?

Nauczycielka podaje nazwę obrazka opuszczając pierwszą lub ostatnią głoskę. Zadaniem dzieci jest ją podać. Rolę podającego nazwy może pełnić wybrane dziecko z grupy.

 

4) Wykupywanie fantów

Warunkiem wykupienia fantów jest wymienienie określonej głoski w nazwie danego przedmiotu lub obrazka.

 

Ad4 Przekształcanie wyrazów

Celem tych ćwiczeń jest kształtowanie umiejętności dokonywania zmian w budowie dźwiękowej wyrazów.

 

1) Jaki to będzie wyraz?

Nauczycielka przedstawia dzieciom obrazki np. mak – (zadaje pytanie) jaki to będzie wyraz głoskę „M” na początku zamienisz na „R”, kot – jaki to będzie wyraz, jeśli głoskę „T” na końcu zamienisz na „SZ”, kaczka – jaki to będzie wyraz, jeśli głoskę „K” na początku zamienisz na „P”, las – jaki to będzie wyraz, jeśli głoskę „A” w środku zamienisz na „I”, lis – jaki to będzie wyraz, jeśli na końcu dołożymy głoskę „T” itd.

 

Ad5 Wykrywanie różnic w wyrazach

Celem ćwiczenia jest określanie różnicy między dwoma wyrazami ze względu na rodzaj głoski oraz na miejsce jej położenia.

 

1) Porównywanie wyrazów na podstawie obrazków i schematów.

Dziecko otrzymuje dwa obrazki o takiej samej liczbie głosek oraz schemat budowy dźwiękowej ich nazwy. Nauczycielka pyta, którą głoską różnią się nazwy tych obrazków? Zadaniem dziecka jest wskazać właściwe okienko znacząc je wcześniej umówionym znakiem.

 

2) Porównywanie wyrazów na podstawie schematów.

Dziecko otrzymuje kartkę ze schematami np. dwóch wyrazów i zaznacza miejsce głoski którą różnią się wyrazy. Nauczycielka podaje wyrazy do porównania pytając np. którą głoską różnią się wyrazy: dom - dym, laska - lalka, kosa – rosa itd.

 

3) Porównywanie wyrazów ze względu na ich długość – ilość głosek.

Dzieci otrzymują dwa paski papieru. Jeden dłuższy, drugi krótszy. Nauczycielka objaśnia dzieciom że dłuższym paskiem oznaczamy wyraz dłuższy, krótszym – krótszy wyraz. Następnie prezentuje dzieciom po dwa obrazki z różną liczbą głosek. Zadaniem dzieci jest prawidłowe ułożenie pasków pod obrazkami oznaczając dłuższe i krótsze wyrazy.

 

Ad6 Próby syntezy słuchowej.

Dzieci otrzymują np. po trzy obrazki. Zadaniem dzieci jest połączyć początkowe głoski nazw poszczególnych obrazków, z których powstanie nowy wyraz np. z obrazków: koza – oko – tablica, da nam nowy wyraz – kot. Zmieniając kolejno obrazki, otrzymujemy coraz to nowe wyrazy np. zmieniając: obrazek – tablica na cebula, otrzymamy wyraz – koc. Zmieniając znów obrazek – koza na narty otrzymamy – noc.

 

Zaprezentowane zabawy i ćwiczenia wzbudzają zainteresowanie dzieci, co przyczynia się do ich aktywności, a tym samym pomaga nauczycielowi w osiągnięciu postawionego celu.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin