Sztokholm_Udany_weekend_Wydanie_1_beszt1.pdf

(1247 KB) Pobierz
Sztokholm
P a rt ne r w y da w ni c z y
Tytuł:
Tytuł oryginału:
Polska wersja
Koncepcja serii „Udany Weekend”:
Redaktor prowadzący:
Tłumaczenie:
Redakcja:
Korekta:
Koncepcja graficzna:
Redakcja techniczna map:
Skład:
Fotoedycja:
Zdjęcie na okładce:
Sztokholm – Udany Weekend
Stockholm. Week-end
Sztokholm
Marzena Daszewska, Tomasz Ostrowski
Agnieszka Krawczyk
Justyna Nowakowska, Ewa Poniedzielska
Barbara Faron
Emilia Osowska
Marzena Daszewska, Paweł Kosmalski
Dawid Kwoka
MSP Studio Magdalena Suchy-Polańska
Dawid Kwoka
jovannig / Fotolia.com
Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej
publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną,
fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje
naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.
Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowymi ich
właścicieli.
Autor oraz wydawnictwo Helion dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były
kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za
związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz wydawnictwo
Helion nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania
informacji zawartych w książce.
© SergiyN / Fotolia.com
Wydawnictwo Helion
ul. Kościuszki 1c, 44-100 Gliwice
tel.: 32 2309863
e-mail: redakcja@bezdroza.pl
Księgarnia internetowa: http://bezdroza.pl
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres:
http://bezdroza.pl/user/opinie/?beszt1
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
Wydanie I
ISBN: 978-83-246-8619-3
Copyright © Le Guide Vert Michelin – Michelin & cie
Le Guide Vert Michelin, 46, avenue de Breteuil, 75324 Paris Cedex 07
Copyright © for the Polish Edition by Helion S.A., 2014
• Kup książkę
• Poleć książkę
• Oceń książkę
• Księgarnia internetowa
• ubię to!
L
Nasza społeczność
Kup książkę
Poleć książkę
Dzielnice i zabytki Sztokholmu
Gamla Stan (Stare Miasto)
Gamla Stan
(Stare Miasto)

Gamla Stan, przypominające muzeum pod gołym niebem, jest rajem dla turystów
pieszych. Przejście mostu Riksbron lub Vasabron przypomina podróż w czasie –
bo oto za nimi oczom zwiedzającego ukazują się wąskie ulice otoczone zabyt-
kowymi domami z  czasów świetności Hanzy. Trzy główne ulice: Stora Nygatan,
Österlånggatan i przede wszystkim Västerlånggatan, biegnące w kierunku połu-
dniowego krańca starówki, pełne są urokliwych sklepików (z  dziełami sztuki,
antykami, ubraniami, zabawkami), kawiarni z przytłumionym światłem i przypo-
minających tawerny restauracji, z których część urządzona jest w średniowiecz-
nych piwnicach.
Usytuowanie
Dojazd:
Gamla Stan. Na południe od Pałacu Królewskiego, szeroki plac
Slottsbacken (na zachód od niego wznosi się Storkyrkan) prowadzi na most
Skeppsbron (plan dzielnicy poniżej, m
apa okładkowa D 5
6).
Warto wiedzieć:
Najpopularniejsza wśród turystów jest ulica Västerlånggatan.
Warto z  niej zboczyć i  zapuścić się w  uliczki położone we wschodniej części sta-
rówki, za zamkiem.
Starówka
Tło historyczne
Stare Miasto obejmuje
Stadsholmen
– kolebkę miasta,
Riddarholmen
z gma-
chami sądów, wysepkę
Helgeandsholmen
niemal w całości zapełnioną budyn-
kami Parlamentu i 
Strömsborg,
maleńką wyspę niezamieszkaną jeszcze
w  XVIII  w. Pierwsze miejskie mury obronne (1250) zostały zbudowane w  for-
mie prostego kamiennego muru i nadały miastu charakterystyczny kształt serca.
Wznosiły się one wokół obszaru, którego granice stanowiły
Österlånggatan
i Västerlånggatan,
czyli dwie Długie Ulice. Pod koniec XIV w. stary mur zastą-
piono nowym, a Długie Ulice znalazły się wewnątrz murów obronnych. Centrum
handlu z zagranicą mieściło się na południowym krańcu nabrzeża
Skeppsbron.
Handlowano tu przede wszystkim miedzią i  żelazem, które ważono na
Järntorget
(Plac Żelaza). Towary przeznaczone na eksport ładowano następnie
na statki w porcie Kornhamn (obecnie
Kornhamnstorg)
od strony wyspy oto-
czonej wodami jeziora Melar. Miasto z labiryntami wąskich uliczek, wzdłuż któ-
rych w minionych wiekach wznosiły się drewniane domy, kilkakrotnie było nisz-
czone przez pożary.
Obecny wygląd starówki ze względnie prostymi ulicami jest wynikiem przebudowy
po wielkim pożarze w 1625 r. Na wielu posesjach zachowały się jednak fundamen-
ty bądź piwnice nawet z XIV w. Elewacje najstarszych domów – a dokładnie drew-
niane belki w  ścia-
nach  – spinają że-
lazne krzyże. Fasa-
dy dużej ilości do-
PAŁAC
mów kryją fascynu-
DOM
KRÓLEWSKI
SZLACHTY
Pałac
jące detale: gzymsy,
Bondego
Pomnik
Birgera Jarla
rzeźby lub dekora-
Pałac
Pałac
WIELKI
Tessinów
Stenbocka
KOŚCIÓŁ
cje malarskie. Miesz-
Muzeum Nobla
czą się one z reguły
Ulica
Pałac Wrangla
Księdza
na wysokości pierw-
RYNEK
KOŚCIÓŁ
szego piętra i wyżej.
RYCERZY
Partery wielu do-
mów dostosowano
KOŚCIÓŁ
NIEMIECKI
do aktualnych po-
Gamla
trzeb  – znajdują się
Plac
Niemieckie
Stan
Żelaza
Wzgórze
w  nich sklepy, ga-
SPIS ULIC
lerie sztuki, zakłady
52
gastronomiczne. Na poziomie chodników dalej leżą głazy, chroniące niegdyś prze-
jeżdżające wozy przed uszkodzeniem. Przez wieki Sztokholm był kojarzony ze Stad-
sholmen. Jeszcze po II wojnie światowej mieszkali tu „zwyczajni” ludzie, tj. robotnicy,
właściciele małych sklepów, rzemieślnicy. Co ciekawe, nowym bogatym właścicielom
nie przeszkadzają wcale skromne rozmiary mieszkań. Liczy się lokalizacja, a co za nią
idzie – status.
Zwiedzanie
Slottsbacken
(Wzgórze Zamkowe)
Strome zbocze Wzgórza Zamkowego schodzi aż do brzegu i jest doskonałym punk-
tem widokowym, z którego można podziwiać okazałe muzea położone po drugiej
stronie kanału. Królewski architekt Nikodem Tessin (młodszy) zaprojektował dla sie-
bie elegancki
Tessinska palatset (pałac Tessinów)
wznoszący się na wprost Pałacu
Królewskiego. Rezydencja ta miała stanowić część zespołu budynków rozmieszczo-
nych wokół zamku, ale niekończące się wojny toczone przez Karola XII zaprzepaściły
szanse na realizację projektu. Pałac Tessinów jest obecnie oficjalną siedzibą władz
regionu Sztokholm. Nad brzegiem stoi słynny
pomnik Gustawa III,
wykonany przez
Sergela.
Skeppsbron
Przez wieki nabrzeże Skeppsbron było wizytówką Sztokholmu i  zarazem stano-
wiło pierwszy widok na miasto, jaki ukazywał się oczom podróżnych przypływają-
cych do miasta na pokładach statków. Obecnie natomiast jest to jedna z najpopu-
larniejszych arterii, łącząca dzielnice północne z południowymi. Okazałe budowle
wznoszące się nad brzegiem wody w większości powstały w XVII i XVIII w., a zatem
w  okresie, kiedy wznosili tutaj swoje domy bogaci kupcy, zwani „arystokracją
z Skeppsbron”.
U Gamla
Stan. Dojście przez Trångsund – tel.: 723 30 16 – www.stockholmsdomkyrko-
forsamling.se – VII–VIII: 9.00–18.00 (weekendy 9.00–16.00); pozostała część roku: 9.00–
16.00 – 40 SEK (dzieci i młodzież do 18. roku życia wstęp wolny). Zwiedzanie z przewod-
nikiem w języku angielskim w śr. o 10.15 i czw. o 9.15.
Wielki Kościół,
w którym na przestrzeni wieków odbywały się królewskie zaślu-
biny i  koronacje, był w  średniowieczu jedynym kościołem parafialnym w  mie-
ście. Nominalnym patronem świątyni jest św. Mikołaj (S:t Nikolai). Być może
budowę pierwszego kościoła w  tym miejscu zarządził już Birger Jarl. W  każdym
Storkyrkan
(Katedra)

Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
53
© Roman Rodionov / Dreamstime.com
Dzielnice i zabytki Sztokholmu
Gamla Stan (Stare Miasto)
© thomas.andri / Fotolia.com
S. Ollivier / MICHELIN
Uliczka wiodąca do Storkyrkan
Storkyrkan, katedra w Sztokholmie
Święty Jerzy walczący ze smokiem
razie przybytek wspomniany został w  dokumentach już w  roku 1279. Świątynia
została konsekrowana w 1306 r. i była systematycznie rozbudowywana; w latach
1408–09 dwukrotnie powiększono jej powierzchnię. Obecny wygląd oddaje stan
z  końca XV  w. Wiele średniowiecznych rzeźb i  ołtarzy usunięto w  czasach refor-
macji. W celu dopasowania architektury kościoła do wyglądu pobliskiego Pałacu
Królewskiego, ok. 1740 r. zewnętrzne elewacje zostały wzbogacone o barokową
fasadę i wieżę z latarnią.
Wygląd
wnętrza
jest natomiast efektem kilkakrotnych przebudów, podejmowa-
nych na przestrzeni XIV i XV w. Okazały obiekt w stylu późnego gotyku, z masyw-
nymi filarami z  czerwonej cegły podtrzymującymi wysokie sklepienie gwiaździ-
ste, posiada wspaniałe barokowe wyposażenie. Pochodząca z ok. 1700 r.
ambona
i  część północnej
trybuny
(1686) ze złoconymi dekoracjami są dziełem słynnego
Burchardta Prechta – niemieckiego imigranta, który wykonał również
królewskie
ławy
na podstawie rysunków Tessina (młodszego).
Za królewską ławą od strony południowej znajduje się zabawna
rzeźba
(1933) wyko-
nana przez
Carla Millesa,
upamiętniająca trzy pokolenia rodu Tessinów. Wspaniały
ołtarz,
wykonany ze srebra, hebanu i kości słoniowej, pochodzi z ok. 1640 r.
Najbardziej okazałym dziełem sztuki jest niezwykła grupa rzeźb wykonana
z  drewna, przedstawiająca
św. Jerzego walczącego ze smokiem
,
upamięt-
niająca zwycięstwo Szwedów nad Duńczykami (smok symbolizuje tych ostatnich)
w bitwie pod Brunkebergiem w 1471 r. Powstałe w Sztokholmie w latach 1483–98
dzieło autorstwa
Bernta Notkego,
mistrza rzeźbiarskiego z Lubeki, jest uznawane
za jedno z arcydzieł średniowiecznej rzeźby w Europie Północnej. Naszyjnik smoka
powstał z poroża łosia; obok postaci św. Jerzego (Sten Sture) widoczna jest sylwetka
księżniczki (Sztokholm), stojącej na podstawie w formie zamku zwieńczonego pina-
klami. Rzeźba powstała na zamówienie samego regenta
Stena Sture Starszego.
Na
południowej ścianie niedaleko wejścia znajduje się inne interesujące dzieło – malo-
widło zatytułowane
Vädersolstavlan
(1535), przedstawiające Sztokholm i niebo nad
miastem, na którym widoczne jest zjawisko tzw.
słońca pozornego;
kopia prezen-
towana jest w Muzeum Średniowiecznego Sztokholmu.
54
Sercem starego Sztokholmu jest położony w  najwyższym miejscu na wyspie
Stortorget, czyli dosłownie „Wielki Rynek” (po polsku nazywany raczej „Głównym”),
na którym miało miejsce wiele historycznych wydarzeń. W  średniowieczu był on
gwarnym placem handlowym, na którym brały swój początek ścieżki przemierzane
przez tragarzy przeładowujących towary między statkami pływającymi po Bałtyku
i po jeziorze Melar. Plac był też miejscem egzekucji, a 8 listopada 1520 r. duński król
Chrystian  II urządził rzeź szwedzkiej szlachty, zwaną
krwawą łaźnią sztokholm-
ską
(zob.
ramka poniżej).
Miała tu też miejsce farsa z udziałem Pedera Sunnanvädera
i  mistrza Knuta, którzy sprzeciwili się Gustawowi Wazie i  jego walce z  Kościołem
(obu w łachmanach puszczono tyłem na wychudzonych koniach, by ściąć ich póź-
niej w Uppsali). W zwykłe dni też nie brakowało tu atrakcji dla gapiów. Stał tu tzw.
skampåle,
rodzaj pręgierza, ale niezupełnie.
Skam
znaczy po szwedzku „wstyd”,
a przymocowanie do słupa skazanej osoby za obrożę założoną jej na szyję wystar-
czało nieraz za całą karę. Czasami bowiem zdarzało się, że delikwentowi obcinano
jeszcze ucho bądź nos.
Stortorget
(Rynek)
Krwawa łaźnia sztokholmska
Arcybiskup Uppsali Gustaw Trolle zażądał od duńskiego króla Chrystiana II, by
ukarał zwolenników zmarłego regenta Stena Sture Młodszego. Wdowa po regencie,
pragnąca chronić pamięć o mężu i członków szwedzkiego stronnictwa narodowego,
których nazwiska nieopatrznie ujawniła, oskarżyła kler o  odpowiedzialność za bunt
spowodowany wymuszeniami łapówek. Król ogłosił opozycjonistów heretykami
i  polecił ich aresztować w  czasie swojej koronacji 3 listopada 1520  r. Egzekucję
wykonano 8 listopada na rynku, będącym wówczas placem targowym. Wśród straconych
był Eryk Waza, ojciec przyszłego króla Gustawa I, oraz jego zięć Joachim Brahe.
„Nie kierujemy się dobrocią; najskuteczniejszymi metodami są te, które uderzają
w ciała” – miał powiedzieć król do Erazma z Rotterdamu. Gustaw Waza skorzystał z tej
lekcji, stając na czele powstania w regionie Dalarna i w konsekwencji późniejszych zda-
rzeń umożliwiając obalenie Chrystiana II.
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
55
© Marco Desscouleurs / Fotolia.com
Dzielnice i zabytki Sztokholmu
Ozdobę placu stanowią eleganckie
fasady domów z XVII i XVIII w.
Rynek tętni życiem zwłaszcza w  cza-
sie
bożonarodzeniowego kiermaszu
odbywającego się na początku grudnia,
kiedy to zmarznięci gapie i turyści space-
rujący między kramami bronią się przed
chłodem, popijając grzane wino (glögg).
Budynek giełdy jest wielkim gmachem
w stylu późnego rokoko, zbudowanym
w 1776 r. na miejscu starego ratusza. To
tutaj odbywają się regularne spotkania
18 członków Akademii Szwedzkiej, po-
wołanej do życia przez króla Gustawa III
w  1786  r. Tutaj też, zgodnie z  tradycją,
w październiku ogłaszane jest nazwisko
laureata Nagrody Nobla
w dziedzinie
literatury.
Stortorget – tel.: 534 818 00 – www.nobel-
museum.se – VI–VIII: codz. 10.00–20.00;
pozostała część roku: wt. 11.00–20.00, śr.–
nd. 11.00–17.00 – zamkn. w pn. – 100 SEK
(dzieci i młodzież do 18. roku życia – wstęp
wolny).
Muzeum Nobla poświęcone zostało
Nagrodom Nobla (zob.
ramka, s. 50)
Urokliwy zaułek na starówce
przyznawanym w  Szwecji (fizyka, che-
mia, medycyna, literatura – pokojowa
Nagroda Nobla wręczana jest w Norwegii). Nagroda w dziedzinie ekonomii zwana
jest „fałszywym Noblem”, ponieważ funduje ją Bank Szwecji „na pamiątkę Alfreda
Nobla”. Muzeum prezentuje sylwetki wszystkich laureatów nagrody, których podo-
bizny zdobią sufit. Ekspozycje są często zmieniane.
Bistro Nobel
serwuje obiady od
11.00 do 14.00.
Nowe centrum noblowskie ma zostać otwarte w 2018 r. na Blasieholmen, za gma-
chem Muzeum Narodowego.
© Anikasalsera / Dreamstime.com
Gamla Stan (Stare Miasto)
kształt serca. Österlånggatan była kiedyś połączona z  portem wąskimi uliczkami
i  zaułkami, na których roiło się od marynarzy i  pracowników doków odwiedzają-
cych pobliskie gospody, tawerny i sklepy z towarami dla marynarzy. Obecnie nato-
miast jest ładną ulicą handlową, otoczoną sklepami z wyrobami garncarskimi, buti-
kami odzieżowymi i galeriami.
Pod nr. 51 zachowała się najstarsza i najsłynniejsza szwedzka tawerna,
Den Gyldene
Freden
(tj. Złoty Pokój,
zob. s. 99),
która otworzyła swe podwoje w 1721 r., kiedy trak-
tat pokojowy zawarty między Szwecją i Rosją położył kres wojnom toczonym przez
Karola XII. Od XVIII w. lokal cieszy się popularnością wśród poetów. W 1919 r. kupił
go malarz Anders Zorn, po czym podarował Akademii Szwedzkiej, która organizuje
tu tradycyjne czwartkowe kolacje.
Börsen
(Giełda)
Järntorget
(Plac Żelaza)
Na chodniku we wschodniej części placu, tyłem do budynku, w którym w latach 1680–
1906 mieściła się siedziba Banku Szwecji i zarazem najstarszego banku narodowego
na świecie, stoi pomnik poety
Everta Taube’a
(1890–1976). Na placu, na którym spo-
tykają się dwie główne ulice Starego Miasta, do 1622 r. ważono żelazo.
Ta gwarna dziś ulica wypełniona sklepami jest zachodnim odpowiednikiem
Österlånggatan. Pod nr. 81, na wąskiej uliczce ze stromymi stopniami,
Mårten
Trotzigs gränd,
widoczna jest różnica poziomów między równiną Stadsholmen
a  brzegami jeziora Melar. W  szwedzkiej wersji gry planszowej Monopoly jest to
jedna z  dwóch najtańszych ulic w  Sztokholmie. Olof Palme, socjaldemokratyczny
premier zamordowany w 1986 r., mieszkał tu pod nr. 31, skąd w dniu swojej tragicz-
nej śmierci wyszedł wieczorem do kina (zob.
s. 38).
Västerlånggatan
(Zachodnia Długa Ulica)
Nobelmuseet
(Muzeum Nobla)
Tyska brinken
(Niemieckie Wzgórze)
Nazwa „Niemieckie Wzgórze”, tak jak nazwy ulic w pobliżu niemieckiego kościoła, przy-
pominają o  wpływach germańskich
w mieście w okresie potęgi Hanzy (od XII
do XVII w.).
Tyska kyrkan
(Kościół
Niemiecki)
Köpmangatan, wypełniona sklepami z  antykami, wyrobami designerskimi i  sta-
rzyzną, jest najstarszą ulicą, której nazwa pojawia się w oficjalnych dokumentach
(1323). Przed wiekami stanowiła ona główną arterię łączącą położony na wschodzie
plac rybny (gdzie rozładowywano z  łodzi złowione ryby) ze Stortorget (rynkiem),
który był kupieckim sercem miasta.
Köpmangatan
(Ulica Kupiecka)
Brända tomten
Po pożarze, który pod koniec lat 30. XVIII w. strawił część tutejszych domów, wyty-
czono nowy plac, na którym dziś mogą zawracać samochody. Nazwa Brända Tomten
oznacza dosłownie „spalone miejsce”. Wspaniały trójkątny plac jest idealnym zakąt-
kiem na odpoczynek w  zwiedzaniu – strudzeni turyści mogą przysiąść na jednej
z ławek stojących na wprost sklepu ze starymi zabawkami.
Köpmantorget
(Plac Kupiecki)
Österlånggatan
(Wschodnia Długa Ulica)
Położone za pierwszymi murami obronnymi ulice Österlånggatan oraz
Västerlånggatan wyznaczały granice miasta, którego zarys początkowo przypominał
56
© Videowokart / Fotolia.com
Wschodnia brama miejska została zburzona w  1685  r. Nad placem, od którego
odchodzą liczne uliczki, góruje wykonana z brązu kopia (1912) pomnika św. Jerzego
walczącego ze smokiem (oryginał można zobaczyć w katedrze).
tel.: 411 11 88 (9.00–12.00) – V–IX: 12.00–
16.00; pozostała część roku: weekendy
12.00–16.00.
W  1565  r. finlandzka mniejszość otrzy-
mała od władz miasta budynek, w któ-
rym niegdyś mieściły się siedziby nie-
mieckich spółek. Z czasem powiększyła
go i przekształciła w kościół, z którego
w  przyszłości mieli wspólnie korzystać
Finlandczycy i  Niemcy. W  1601  r., po
usunięciu tych pierwszych, świątynię
nazwano Kościołem Niemieckim, a jego
patronką uczyniono
św. Gertrudę,
opie-
kunkę podróżników, kupców i żeglarzy.
Bogata dekoracja wnętrza pochodzi
właśnie z tego okresu. Wykonana z he-
banu
ambona
(1660), podtrzymywa-
na przez klęczącego anioła, została
ozdobiona alabastrowymi wizerunka-
mi kilku apostołów. Trybuna królew-
ska, umieszczona w  rogu, ozdobiona
aniołami, dekoracjami i złoceniami, zo-
stała zaprojektowana przez Nikode-
ma Tessina (starszego), który należał
do parafii.
Witraż w Kościele Niemieckim
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
57
Zgłoś jeśli naruszono regulamin