CHOROBA NIDOKRWIENNA SERCA
Mgr Joanna Wątroba
Ukrwienie sercaTętnice wieńcowe
Tętnice wieńcowe
Odchodzą bezpośrednio od
opuszki aorty
Zaopatrują mięsień
sercowy w tlen i
substancje odżywcze
Choroba niedokrwienna serca (ChNS ) jest szerokim pojęciem, obejmującym wszystkie stany niedokrwienia mięśnia sercowego bez względu na patomechanizm .
Choroba wieńcowa obejmuje stany niedokrwienia mięśnia sercowego związane ze zmianami w tętnicach wieńcowych
Podział choroby wieńcowej
Przyczyny:
Pęknięcie blaszki C
miażdżycowej
Skrzeplina w tętnicy
wieńcowej
Całkowite lub częściowe
zamknięcie światła
naczynia
Objawy kliniczne:
Ostry spoczynkowy ból w
klatce piersiowej
Zmiany w EKG
Ostre zespoły wieńcowe
Przyczyny ChNS
Najczęściej ( ok.80 –90 % ) są to zmiany miażdżycowe w tętnicach wieńcowych.
Inne przyczyny to:
Skurcz tętnicy wieńcowej
Zapalenie tętnic wieńcowych
Zator tętnicy wieńcowej
Rozwarstwienie i stany zapalne t. w.
Niedokrwistość
CZYNNIKI RYZYKA SERCOWO-NACZYNIOWEGO
PODLEGAJĄCE MODYFIKACJI
Nieprawidłowe żywienie
Palenie tytoniu
Mała aktywność fizyczna
Nadciśnienie
Cukrzyca
nadwaga , otylość
Zwiększone LDL
Zmniejszone HDL
NIEPODLEGAJĄCE MODYFIKACJI
Wiek- mężczyźni >45 lat, kobiety>55 lat
Występowanie choroby w rodzinie
STABILNE ZESPOŁY WIEŃCOWE
Dławica piersiowa stabilna występuje z częstością 20-40/100 000 osób w populacji ogólnej
Zazwyczaj pojawia się po 40.rż. U mężczyzn i po 50 rż. U kobiet. Zachorowalność wzrasta wraz z wiekiem .
Objawy
Ból w klatce piersiowej
a) Ma charakter ucisku, dławienia, gniecenia
b) Umiejscowiony zamostkowo
c) Wywołany przez wysiłek fizyczny , stres
d) Zwykle trwa kilka minut
e) Ustępuje po przyjęciu nitrogliceryny
Badania
Badania laboratoryjne
EKG spoczynkowe
Próba wysiłkowa
EKG metodą HOLTERA
ECHO
KORONAROGRAFIA
RTG klatki piersiowej
TK
MR
CELE LECZENIA
Zniesienie dolegliwości
Zwalczanie czynników ryzyka
Leczenie chorób nasilających dławicę ( niedokrwistość, nadczynność tarczycy)
Leczenie przeciwpłytkowe
leki przeciwpłytkowe:
Kwas acetylosalicylowy
Klopidogrel
leki hipolipemizujące:
Wykazano w wielu badaniach spowolnienie progresji miażdżycy w przypadku stosowania leków z grupy statyn Opisywano korzystny wpływ niezależnie od zastosowanego preparatu, ale najsilniejsze działanie wykazano w przypadku atorwastatyny
β-adrenolityki
β-adrenolityki wykazują skuteczność zwłaszcza w przypadkach leczenia choroby niedokrwiennej serca u osób po zawale mięśnia sercowego, gdyż w tej grupie redukują śmiertelność o 30%. Zalecane jest stosowanie beta-blokera kardioselektywnego, bez własnej aktywności wewnętrznej. Te kryteria spełniają:
metoprolol
bisoprolol
atenolol
oraz nienależący do tej grupy karwedilol
Antagoniści kanału wapniowego czyli leki blokujące kanał wapniowy (zwane też blokerami kanału wapniowego) – mogą być stosowane jedynie te, które zwalniają częstość akcji serca, czyli leki podobne do werapamilu, amlodypina .
Inhibitory konwertazy angiotensyny (na przykład perindopril, lizynopril) powinny być zastosowane w przypadku współistnienia nadciśnienia tętniczego lub objawów niewydolności krążenia. Muszą być też bezwzględnie stosowane u osób z chorobą niedokrwienną serca po zawale mięśnia sercowego, gdyż jak wykazały liczne badania (HOPE, EUROPA) wiąże się to ze zmniejszeniem śmiertelności u osób je stosujących.
Nitraty czyli pochodne nitrogliceryny występują w lecznictwie jako postaci krótko i długo działającej.
Nitraty krótkodziałające stosowane są do przerwania bólu
Nitraty długodziałające
NIEinwazyjne leczenie choroby niedokrwiennej serca
Leczenie trombolityczne – oparte na podawaniu leków trombolitycznych, które mają rozpuścić zakrzep i przywrócić prawidłowe warunki krążenia krwi. Stosowane leki trombolityczne to streptokinaza, urokinaza, tkankowy aktywator plazminogenu, prourokinaza, rekombinowany tkankowy aktywator plazminogenu lub inne.
Procedury inwazyjne:
przezskórna wewnątrznaczyniowa angioplastyka wieńcowa(PTCA)
zabieg wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych (CABG)
Profilaktyka choroby niedokrwiennej serca
W ramach prewencji choroby niedokrwiennej serca należy ograniczyć jak największą liczbę czynników.
W ramach szeroko rozumianej profilaktyki choroby niedokrwiennej można wyróżnić cele społeczne i indywidualne.
Cele społeczne
Oparte są na zmianach przyzwyczajeń i nawyków mających znaczenie w rozwoju choroby, a szeroko obecnych w danym społeczeństwie. W Polsce szczególnie ważne są następujące zalecenia główne:
propagowanie zdrowego odżywiania i aktywności fizycznej
walka z paleniem papierosów i nadmiernym spożyciem alkoholu.
Zalecenia dietetyczne:
zmniejszenie spożycia tłuszczów poniżej 35% całkowitej dobowej dawki energii, w tym energii pochodzącej z nasyconych kwasów tłuszczowych poni...
teresawawa