First Word about the marriage – 17.11.01
(Right of the body)
I would like speak about the low (right) which concerns the body. God created us from the dust
and He gave us the body for the earthly pilgrimage .When we look at the marriage, let consider, how God decided? How the marriage shall look like?
He is particular in that decision and He will judge anyone, who break out of His law, irrespektive of the person. God will judge the adulterer and an fornicator.
Let's open 1 Cor 7. I would like show you, trough the Word of God, how long two people can be husband and wife:
(39) The wife is bound by the law as long as her husband liveth; but if her husband be dead, she is at liberty to be married to whom she will; only in the Lord.
From this moment. Before man believed in Jesus, it might funktion differently in his life. He could look behind somebody who was handsome, pretty, rich or eloquent. But when he become a christian,
if his earlier marriage was canceled because of the death of a spouse, he can marry only a man who belongs to Jesus Christ. This applies to the purity of the body, becouse whats belongs to the Lord at the moment, shall belongs totaly to Him. There shouldn't be a break between two people.
When a man did not know Christ, he could not make a right decision, he lived in ignorance.
But when he knows Jesus, his decisions must be sensible. His choice must be related to a body , which also learns how to stay before God in purity
So you should choose a man who belongs to the Lord, to avoid the problems of body, which is not sacred, and you are free to follow already in one direction, towards the Lord
Let's read the same chapter,wers 10 – 11:
(10) And unto the married I command, [yet] not I, but the Lord, Let not the wife depart from [her] husband: (11) But and if she depart, let her remain unmarried, or be reconciled to [her] husband: and let not the husband put away [his] wife.
The reason to leave the husband/or wife is only one - adultery. Adultery gives the right to leave the spouse, but not give the right to get married secound time, becouse a marriage ceases to exist, when the husband/ or wife died. Evean sin like adultery, dont annihiltae/destroy marriage. Nothing. Only death. When the disciple heard this, they said: better is not to marry”. They understood this. What can do the man, when he made a misteake, and he knows, that only death can separated the marriage? Jesus says: „who can understand, let him understand”. The sin spouse does not give the right to sin the other spouse. Adultery is adultery when the spouse is alive, but person associates (sprawdzić jak jest obcować w łukasza) with others.
They remain married until death, whether they are together or not.
I am going to explain it very clearly, that you can see the thoughts of the Lord in this area. And you will see great deception, which overwhelm the earth.
I want you to be focused on the two people who joined together , they become one flesh – not one soul. It is bodies fusion. God blessed that fusion (marriage), and they become one body.
In the 1 Cor 7, Paul write that the man, who not believe in Jesus jet, and he got marriage, he is still spouse. The fact, he dont believe in Jesus, dont stop him to become a husband/wife, because this is the right of body. So this right oblige/refer to people form the world and to the christians.
So ,when woman/ or man get married, they shall stay together till the death one of the spouses.
1 Cor 7: 12-16
(12) But to the rest speak I, not the Lord: If any brother hath a wife that believeth not, and she be pleased to dwell with him, let him not put her away. (13) And the woman which hath an husband that believeth not, and if he be pleased to dwell with her, let her not leave him. (14) For the unbelieving husband is sanctified by the wife, and the unbelieving wife is sanctified by the husband: else were your children unclean; but now are they holy. (15) But if the unbelieving depart, let him depart. A brother or a sister is not under bondage in such [cases]: but God hath called us to peace. (16) For what knowest thou, O wife, whether thou shalt save [thy] husband? or how knowest thou, O man, whether thou shalt save [thy] wife?
So, there is no right, that the man can say:
Let's open Romans 7:1-3:
(1) Know ye not, brethren, (for I speak to them that know the law,) how that the law hath dominion over a man as long as he liveth? (2) For the woman which hath an husband is bound by the law to [her] husband so long as he liveth; but if the husband be dead, she is loosed from the law of [her] husband. (3) So then if, while [her] husband liveth, she be married to another man, she shall be called an adulteress: but if her husband be dead, she is free from that law; so that she is no adulteress, though she be married to another man.
It isn't union of three bodies, but she has been released and can join with another man, ane then there become one. There is no another way. Marriage has to be .... czyste i łoże nieskalane..- hebr.
I am going to read 1 Cor 5, 9-13
(9) I wrote unto you in an epistle not to company with fornicators: (10) Yet not altogether with the fornicators of this world, or with the covetous, or extortioners, or with idolaters; for then must ye needs go out of the world. (11) But now I have written unto you not to keep company, if any man that is called a brother be a fornicator, or covetous, or an idolater, or a railer, or a drunkard, or an extortioner; with such an one no not to eat. (12) For what have I to do to judge them also that are without? do not ye judge them that are within? (13) But them that are without God judgeth. Therefore put away from among yourselves that wicked person.
Let's see how we, as a Church, how we treat fornication and adultery.
In present time is many adulterous relationship. People who have a wife, got marriage secound time, and they say: I have the right to take a secound wife, because that first, was in the world (wasn't newborn). Now, they are christians both. Or they say that this marriage was not spiritual, it was not a new born person, so the relationship is invalid. A diffrent demonic teaching is in the church, they task is to lead the new born person in sin, in iniquity, and they insure them, that God allows them to do it.
Last time in Wodzisław, they agreed to an adulterous relationship, explaining that those marriage were not in one spirit, so it was not important marriage. But when is the warranty, that they will be one (in the) spirit?
According the body, you can know they are one, or not. But where is guarantee that they will be one in spirit? Can man give birth the spirit? No, the flesh born the flesh, but God is the One, who gives the Spirit, no man can give the spirit.
So we can see folse teaching, which decive the people and lead them to the sin. For example: somebody convert to Christ, look for Him, but later deceived by teachers fall into a sin and their life is exposed to great danger
Hold on to this: marriage is the union of the body. This will give you a guarantee that no one ever
cheat you and no one will persuade you, telling you. that you can have a next husband or wife, when your
spouse is still alive.
As you know the story, people got divorce on diffrent principles. Apostole Paul connects the adultery with greed, idolatry, slander, drunkenness, robbery. He points
to watch out for such people and even don't eat with them. Not with the world, because we live among them. We shall eat with them, and seek to shake them out of darkness. Butif any man that is called a brother be a fornicator, or covetous, or an idolater, or a railer, or a drunkard, or an extortioner; with such an one no not to eat. Let them be put to shame.
[Nie tłumaczyłam: A dzisiaj zawstydza się raczej ludzi wierzących, że
jak to można w taki sposób postępować. Właśnie tak trzeba, jeśli chcemy być czyści,
nie zanieczyszczeni z powodu czyichś grzechów.
Jeśli chcemy naprawdę służyć Bogu i żyć z Bogiem, tak trzeba, jeśli nie chcemy
sami ostygnąć i nie dołączyć do tych ludzi. Trzeba być ostrym i zdecydowanym w
takich sprawach, aby nie dopuścić do swego umysłu, czy serca takiej możliwości, że
może ty będziesz miał taką samą możliwość, bo twój współmałżonek, nie spodoba ci
się, a ktoś inny spodoba się.]
I would like to see, how important in man's life is the oath. We can't tell the oath, and then a man comes and tells you: I change your oath.
Let see the book of Joshua, chapter 9. It is an example of fraud. It may be that other person can deceive us, masquerade before marriage. He/she will act somebody nice, gentle, faithful etc, but Lord Jesus is the One, who test the heart. Joshua and the elders made a mistake. They was taken in, what was outside. Gibeon
deceived them. [...]
oszukali ich [nie tłumaczyłam: i powiedzieli, że są z bardzo daleka: „widzicie, jaki suchy chleb, ubranie
nasze, obuwie zniszczone, bukłaki z winem podniszczone. Jesteśmy z daleka,
zawrzyjcie z nami przymierze”. Możemy zobaczyć, że Jozue wraz ze starszymi dali się
oszukać temu, co widziały ich oczy i zrobili to, co chcieli Gibeonici.
When it emerged, we read: And the children of Israel smote them not, because the princes of the congregation had sworn unto them by the LORD God of Israel. And all the congregation murmured against the princes. (19) But all the princes said unto all the congregation, We have sworn unto them by the LORD God of Israel: now therefore we may not touch them. (Josh 9:18-19)
[nie tłumaczyłam: To nic, że oszukani. Gdyby pytali się Pana, sprawa byłaby wyjaśniona, ale dali
się oszukać i polecieli za zmysłami tego ciała. Oczy oszukały ich, uszy ich zwiodły].
And the same is happening in the life of man.
If you do not ask the Lord and do not walk with God, then say, " he/she deceived me, this person before the wedding was different, and now It is different. " What you vow is important and you can not change it. Listen carefully, because this law affects us, we are the people according to the flesh, and it is important for us. [...]
I tak jest też w życiu człowieka. Jeśli nie będzie pytał się Pana i nie będzie chodził z
Bogiem, a później powie: „oszukała mnie ta osoba, przed ślubem była inna, a teraz
jest inna”. To, co ślubowałeś jest ważne i nie można zmienić tego. Słuchaj uważnie, bo
to prawo dotyka nas ludzi według ciała i jest ono ważne dla nas.
[nie tłumaczyłam; Pamiętasz, co stało
się z Ananiaszem i Safirą. Oni ślubowali Bogu, że sprzedadzą rolę i oddadzą wszystko
Bogu. Ale później zabrali część z tego i zginęli z tego powodu, bo okłamali Ducha
Świętego. Czyż nie należało to do nich? Wcześniej było wszystko ich i mogli dać
część, ale skoro ślubowali, powinni byli dotrzymać tego].
You can read : 4 Moses 30: 2-16 / 5Moses. 23, 22-24/ exlesiastic 5: 1-6
[Bóg dał Mojżeszowi takie prawa.Otwórzmy 4Mojż, 30 rozdział, 2-6 wiersza:
Pan jej odpuści, bo ojciec się sprzeciwił. Bóg ma swoje prawo i jeśli ojciec
uznaje, że nie zgadza się z tym co córka ślubuje, to wtedy będzie uwolniona od tego,
a Bóg nie będzie poczytywał jej tego za grzech.
Czytamy dalej 4Mojż, 30, 7-9
I kiedy ona łączy się z mężem i stają się jednym ciałem i ona mówi: „to
ślubowałam Panu”, a mąż mówi: „nie zgadzam się na ten ślub”, ona już jest wolna. I
Bóg nie będzie poczytywał jej tego za grzech, że nie będzie tego czyniła, co
ślubowała. Tak Bóg traktuje ojca i męża w domu. Tak Bóg traktuje porządek ciała.
Ale jeśliby ojciec nie zareagował w tym dniu, pomimo, że usłyszał, na drugi
dzień nie może już nic zmienić. Mąż, kiedy usłyszałby o ślubowaniu żony: „tak
ślubowałam Bogu, kiedy byłam jeszcze sama”, a ojciec nic nie powiedziałby do końca
dnia, na drugi dzień nie może już nic zmienić. Jeśli będzie próbowała to zmienić,
będzie grzeszyć. Bóg daje czas, ale jeśli człowiek nie wykorzysta, nie może zmienić
już sytuacji. Czy rozumiesz, jak ważne jest to dla Boga, żebyśmy wiedzieli jak mamy
postępować w sprawie tego ciała? Każdy ślub wdowy, lub rozwiedzionej, którym
związała się będzie dla niej ważny. Nie ma kto tego unieważnić. Ten drugi nie może
powiedzieć: „uznaję, że nie”. Jeśli przestałaby czynić to, co ślubowała, będzie winna
grzechu.
Czytajmy dalej:
Jeżeli jednak w domu swego męża złożyła ślub lub zobowiązała się przysięgą
do wstrzemięźliwości, a jej mąż usłyszy o tym, lecz nie odezwie się do niej i jej się nie
sprzeciwi, to ważne będą wszystkie jej śluby i wszystkie zobowiązania, którymi
zobowiązała się do wstrzemięźliwości.4Mojż.30, 12.13
Jeśli żona przyjdzie i powie: „słuchaj mężu, ślubuję Bogu, że będę żyła w
samotni przez miesiąc czasu” i jeśli mąż nie powie: „nie zgadzam się z tym”, to jeśli
ona nie zrobi tego, będzie winna grzechu. A więc Bóg ma swój porządek: głową
niewiasty jest mąż, głową mężczyzny Chrystus, głową Chrystusa, Bóg. Kto zmieniłby
ten porządek, ten nie należy do Kościoła, bo Kościół nie ma takiego zwyczaju.
A więc zobacz, jak ważne jest małżeństwo u Boga. Czytajmy dalej:
Jeżeli jednak mąż unieważni je w dniu, kiedy o nich usłyszy, to wtedy wszystko,
co wyszło z jej ust, więc jej śluby i zobowiązania do wstrzemięźliwości, nie będą
ważne. Mąż je unieważnił, a Pan jej odpuści. Każdy ślub i każdą przysięgę
wstrzemięźliwości złożoną w celu umartwienia się może jej mąż zatwierdzić i może
unieważnić. Lecz jeżeli jej mąż milczy o tej sprawie do następnego dnia, to uznaje za
ważne wszystkie jej śluby i wszystkie jej zobowiązania do wstrzemięźliwości, które na
niej ciążą; zatwierdził je, ponieważ nie odezwał się do niej w dniu, gdy o tym
usłyszał. Jeżeli chciałby je unieważnić dopiero w jakiś czas po tym, gdy o nich
usłyszał, to poniesie jej winę. To są przepisy, które nadał Pan Mojżeszowi, dotyczące
spraw między mężem a jego żoną, między ojcem a jego córką jeszcze niezamężną,
gdy w swojej młodości przebywała w domu swego ojca. 4Mojż.30,13-16
Będzie winowajcą, odpowiedzialnym za to.
Otwórzmy 5Mojż. 23, 22-24 wiersza:
Jeżeli złożysz Panu, Bogu twemu, ślub, to nie ociągaj się z jego spełnieniem,
gdyż Pan, Bóg twój, upomni się oń u ciebie i miałbyś grzech na sobie. Jeżeli zaś nie
złożysz ślubu, to nie będziesz miał grzechu na sobie. Co wyszło z twoich ust, tego
dotrzymaj i postąp tak, jak ślubowałeś Panu, Bogu twemu, dobrowolnie, jak
powiedziałeś swoimi ustami.
Jeżeli już ślubujesz coś bracie, czy siostro, to dotrzymaj tego, co ślubujesz. A
jeśli nie ślubujesz, nie grzeszysz. Nie musisz ślubować. Nie musisz mówić Bogu:
„zobowiązuję się wobec Ciebie do tego.” Ale jeśli powiesz, to dotrzymaj, ponieważ
związałeś się przysięgą. Dobrowolnie, nie pod przymusem, dobrowolnie.
Zobacz jak ważna jest przysięga. Jeśli mówisz: „będę ci wierny aż do śmierci,
tak mi dopomóż Bóg” i stajesz z tym przed Bogiem, Bóg to słyszy. To jest dla Niego
ślub. Dlatego nazywa się to ślub. Jest ślub dwojga ludzi. Ślubują sobie nawzajem
posłuszeństwo temu, co daje im Pan Bóg.
Otwórzmy Księgę Kaznodziei Salomona, 5 rozdział, 1-6 wiersza:
Nie bądź prędki w mówieniu i niech twoje serce nie wypowiada śpiesznie słowa
przed Bogiem, bo Bóg jest w niebie, a ty na ziemi. Dlatego niech twoich słów będzie
niewiele. Gdyż jak z wielu zajęć przychodzą sny, tak z mnóstwa snów głupia
mowa. Gdy złożysz Bogu ślub, nie zwlekaj z wypełnieniem go, bo mu się głupcy nie
podobają. Co ślubowałeś, to wypełnij! Lepiej nie składać ślubów, niż nie wypełnić
tego, co się ślubowało. Nie pozwól, aby twoje usta przywiodły do grzechu twoje ciało, i
nie mów przed posłańcem Bożym, że to było przeoczenie. Dlaczego Bóg ma się
gniewać z powodu twojej mowy i unicestwiać dzieło twoich rąk? Bo gdzie jest wiele
snów, tam jest wiele słów i wiele marności. Lecz ty bój się Boga!
Nieraz przy ślubie dwojga ludzi układa się piękne ślubowanie, słowa, które
mówią o tym, co będzie robiła jedna osoba względem drugiej. I to jest przed obliczem
Bożym. Pamiętaj, że jesteś na ziemi, że na twojej drodze są różne doświadczenia i
jeśli złożysz ślub, to jesteś zobowiązany do tego. Po co masz ślubować, jeśli nie
możesz powiedzieć, co zrobisz? Ale jeśli już ślubujesz, to znaczy zobowiązujesz się
do tego, co ślubujesz.
W Izraelu było tak, że niewiasta, która była narzeczoną, była już poślubiona
mężowi. Była już dla niego przeznaczona i każdy, kto by ją tknął, chociaż ona jeszcze
nie była z nim, był cudzołożnikiem. O takiej niewieście było mówione, że jeśli jakiś
mężczyzna posiadłby ją w mieście, to musiałaby być ukamienowana razem z nim,
dlatego, że nie wzywała pomocy. Ale jeśli posiadłby ją gdzieś na polu, to będzie
uniewinniona, dlatego, że wzywała pomocy i nikt nie przybiegł na pomoc. Ale jeśli
byłaby to panna, nie narzeczona, nie poślubiona mężowi, to taki człowiek, który by ją
posiadł, musiał wziąć ją sobie za żonę i nigdy nie miał prawa odprawić jej. Wtedy
funkcjonował jeszcze list rozwodowy, który dał im Mojżesz. Taki, który posiadł ją, nie
miał prawa nigdy już odprawić ją. Nawet list rozwodowy nie dawał mu takiej szansy
Także i Maria była już poślubiona Józefowi i kiedy przyszedł anioł, powiedziała:
„jak mi się to stanie, skoro nie znam męża, jeszcze nie jestem z mężem?” Ale była już
dla niego przeznaczona. A więc stan narzeczeństwa również wskazuje na to, że ludzie
coś ślubują sobie. Nie po to, żeby wypróbować się, ale po to, by powiedzieć sobie: „od
teraz nie zważaj na nikogo innego. Zmierzajmy ku temu czasowi, kiedy będziemy już
razem”. To jest stan narzeczeństwa, również uznany przez Boga
...
markebe