S.K. Barnett
BLEF
Przełożył Łukasz Praski
Dla Laury,
z którą kiedyś uniosłem się
na diabelskim młynie do gwiazd
i już stamtąd nie wróciłem
PROLOG
Pierwsze ogłoszenie pojawiło się nazajutrz po zaginięciu. Ostatecznie wywieszono ich ponad półtora tysiąca, oklejono nimi prawie każdą wolną powierzchnię w miasteczku. Wszystkie wyprodukował właściciel miejscowej drukarni, który prawie nie znał przerażonych rodziców, ale doszedł do wniosku, że może zrobić przynajmniej tyle.
Ogłoszenie zostało przybite do słupa telefonicznego przed Słynną Pizzerią Freda, której nazwa mogła służyć za przykład podwójnie fałszywej reklamy, bo serwowana w niej pizza nie była słynna ani nawet znana, a lokal nie należał do żadnego Freda. Właścicielem był Serb, niejaki Milche, który uznał, że włoskie imię przyciągnie więcej klientów. Jako wielbiciel Ojca chrzestnego wybrał Freda, bo doszedł do wniosku, że Michael ma zbyt angielskie brzmienie. Jak wiele pizzerii na Long Island, lokal stał się ulubionym punktem spotkań miejscowego towarzystwa w wieku przedalkoholowym i gdy Milche przed zamknięciem wyganiał ostatnich młodocianych klientów, ich czternastoletni przemądrzały herszt odwracał się i cytował, choć odrobinę niedokładnie, słynną kwestię: „Złamałeś mi serce, Fredo, złamałeś mi serce”.
Serce mogła z pewnością złamać treść ogłoszenia umieszczonego na słupie przed pizzerią Freda 10 lipca 2007 roku. Pod czarnym napisem ZAGINIONA, wydrukowanym pogrubioną czcionką Helvetica, widniało zdjęcie sześcioletniej Jennifer Kristal. Szkolna fotografia z pierwszej klasy, na której wystrojona mała dziewczynka uśmiechała się do obiektywu.
Ten dziwny rozdźwięk trudno było pojąć zwłaszcza rodzicom, którzy tędy przechodzili – co robi ta niewinna buzia na słupie? Słupy telefoniczne to było odpowiedniejsze miejsce na ogłoszenia o wyprzedaży używanych rzeczy, ulotki wyborcze miejscowych polityków i reklamy usłu...
renfri73