Jastrun Mieczysław - Spotkanie w czasie (2020).pdf

(529 KB) Pobierz
MIECZYSŁAW
JASTRUN
SPOTKANIE W CZASIE
Projekt okładki: Artur Wandzel
ISBN 978-83-7009-966-4 (mobi)
ISBN 978-83-7009-964-0 (epub)
ISBN 978-83-7009-965-7 (pdf)
Biblioteka Narodowa
al. Niepodległości 213
02-086 Warszawa
www.bn.org.pl
Sfinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
w ramach programu wieloletniego Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa. Priorytet 4.
sp otkanie w cz asie
I.
BIBLIOTEKA NARODOWA
1
sp otkanie w cz asie
I
Kto ciężar czasu niósł za mnie, gdy jeszcze
Ja nie istniałem? W liściastej zieleni,
Którą spłókały pierwsze ciepłe deszcze
Waha się ważka z błękitnych promieni.
Kto przestrzeń moją przemierzył krokami,
Gdy kroków moich na ziemi nie było?
Pójdę trawami, popłynę kwiatami
Wić wieńce, jakich się jeszcze nie wiło.
Wsłuchany w burzę, nim nadciągnie chmurą
Woń wiosny wciągnę w nozdrza. Ciemnem drzewem
Niech mnie owieje noc. Ja pójdę górą
Szukać róży, co wyszła z pradawnego śpiewu.
Uwiję wieńce z mego przedistnienia,
U wiję wieńce z rzeczy, które wzrosną —
Aby powrócić niebywałą wiosną,
Gdzie już nie będzie nawet mego cienia.
BIBLIOTEKA NARODOWA
2
sp otkanie w cz asie
II
Niczego więcej nie pragnąć. W milczeniu
Zamknąć, jak w wnętrzu cedrowego drzewa
Wszystko, co było i będzie. Kto w cieniu
Własnego serca śpiewa, dwakroć śpiewa.
Patrzeć na własne istnienie z oddali
Nieprzekraczalnej, z tej wielkiej przestrzeni,
Dokąd tajemnie odchodzą spragnieni
Olbrzymiej, wszystko unoszącej fali.
Dzień każdy może być wiecznością, struga
Dzień każdy może być wiecznością, struga
Kwiatów — oczami, co się nie poznają.
Są wierzby, które ku gwiazdom rzucają
Cienie, a każda droga, jakże długa!
W tem bezpragnieniu, pośród dróg tysiąca,
W powietrzu nocy i w oddechu ziemi,
Pod spojrzeniami gwiazd rozpalonemi
Być struną drżącą, którą wiatr potrąca.
BIBLIOTEKA NARODOWA
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin