Prawo pracy i ubezpieczen spolecznych w pigulce Wydanie 5.pdf

(309 KB) Pobierz

DZIAŁ PIERWSZY.

PRAWO PRACY

Kup książkę

Część I. Podstawowe pojęcia

i zasady prawa pracy

Rozdział 1. Podstawowe pojęcia i definicje

1. Definicja prawa pracy.

Prawo pracy to zespół norm określających

prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia

układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień

zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki

stron stosunku pracy.

2. Odpowiednie stosowanie przepisów KC.

W sprawach nieunor-

mowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się

powiednio przepisy KC,

jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa

pracy (art. 300 KP).

3. Pragmatyki służbowe – pierwszeństwo stosowania.

Jeżeli sto-

sunek pracy określonej kategorii pracowników regulują przepisy szcze-

gólne, przepisy KP stosuje się w zakresie nieuregulowanym tymi przepi-

sami (art. 5 KP).

4. Postanowienia układów zbiorowych pracy, regulaminów

i statutów.

Postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień

zbiorowych oraz regulaminów i statutów

nie mogą być mniej korzyst

ne dla pracowników niż przepisy KP

oraz innych ustaw i aktów wy-

konawczych, a regulaminów i statutów

nie mogą być mniej korzystne

dla pracowników niż postanowienia układów zbiorowych pracy i poro-

zumień zbiorowych.

Kup książkę

Część I. Podstawowe pojęcia i zasady prawa pracy

5. Naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

Po-

stanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie po-

rozumień zbiorowych, regulaminów oraz statutów określających prawa

i obowiązki stron stosunku pracy,

naruszające zasadę równego trakto

wania w zatrudnieniu, nie obowiązują.

6. Porozumienie o zawieszeniu stosowania zakładowych prze-

pisów prawa pracy.

Jeżeli jest to

uzasadnione sytuacją finansową

pracodawcy,

może być zawarte porozumienie o zawieszeniu stosowa-

nia w całości lub w części przepisów prawa pracy, określających prawa

i obowiązki stron stosunku pracy. Jednak

nie dotyczy to przepisów KP

oraz przepisów innych ustaw i aktów wykonawczych.

Porozumienie

takie zawierane jest przez pracodawcę i reprezentującą pracowników

organizację związkową, a jeżeli pracodawca nie jest objęty działaniem

takiej organizacji, porozumienie zawiera pracodawca i przedstawiciel-

stwo pracowników wyłonione w trybie przyjętym u tego pracodawcy.

Zawieszenie stosowania przepisów prawa pracy

nie może trwać dłużej

niż przez okres 3 lat.

7. Pracownik.

Jest nim osoba zatrudniona na podstawie umowy o pra-

cę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę

(art. 2 KP).

8. Pracodawca.

Pracodawcami są jednostki organizacyjne, choćby nie

posiadały osobowości prawnej, a także osoby fizyczne, jeżeli zatrudniają

one pracowników (art. 3 KP). Pracodawca jest

podmiotem prawa pracy,

którego łączy z pracownikiem

stosunek pracy.

Dany podmiot staje się pracodawcą dopiero z chwilą zatrudnienia pierw-

szego pracownika.

9. Kategorie pracodawców.

Na podstawie art. 3 KP możemy wyod-

rębnić trzy kategorie pracodawców. Każda z tych jednostek musi, choćby

potencjalnie, zatrudniać pracowników.

Kup książkę

Rozdział 1. Podstawowe pojęcia i definicje

PRACODAWCY

OSOBY FIZYCZNE

Osobą fizyczną jest każdy człowiek, który występuje jako podmiot w stosunku

cywilnoprawnym. Każda osoba fizyczna nabywa zdolność prawną z chwilą urodzenia.

Zgodnie z wyrokiem SN z 14.3.2001 r. (II UKN 274/00, OSNP 2002, Nr 21, poz. 533)

osoba fizyczna może być pracodawcą nie tylko wówczas, gdy świadczona na jej rzecz

praca pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zdolność osoby

fizycznej do zatrudniania pracowników nie jest uzależniona od żadnych dodatkowych

czynników. Osoba fizyczna ma zdolność do zatrudniania pracowników nawet

wówczas, gdy sama nie posiada zdolności do czynności prawnych. Za taką osobę

czynności prawnych w sferze stosunków pracy dokonuje jej przedstawiciel ustawowy,

a w sytuacji ograniczonej zdolności do czynności prawnych przedstawiciel ten wyraża

zgodę na ich dokonanie.

OSOBY PRAWNE

Osoba prawna jest jednostką

organizacyjną wyposażoną przez

ustawę w osobowość prawną. Zgodnie

z art. 33 KC osobami prawnymi są Skarb

Państwa i jednostki organizacyjne,

którym szczególne przepisy przyznają

osobowość prawną.

CZĘŚĆ OSOBY PRAWNEJ

Pracodawcą może być też jednostka

organizacyjna wchodząca w skład

osoby prawnej, jeżeli została

wyodrębniona organizacyjnie

i finansowo i posiada zdolność do

samodzielnego podejmowania we

własnym imieniu czynności z zakresu

prawa pracy.

JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE NIEPOSIADAJĄCE OSOBOWOŚCI PRAWNEJ

Zgodnie z art. 33

KC do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi,

którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy

o osobach prawnych. Jeżeli przepis odrębny nie stanowi inaczej, za zobowiązania

takiej jednostki

odpowiedzialność subsydiarną ponoszą jej członkowie.

Za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach

z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jed-

nostką albo inna wyznaczona do tego osoba.

Dotyczy to także pracodawcy będącego osobą fizyczną, jeżeli nie dokonu-

je on osobiście czynności w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 3

KP).

Kup książkę

Plik z chomika:

rerakosi

Prawo pracy i ubezpieczen spolecznych w pigulce Wydanie 5.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: