W układzie Epsilon Eridani rozpoczyna się szacowanie szkód wyrzšdzonych przez atak Oumuamua. Ku utrapieniu komandora Luposa ocalały po uderzeniu fragment skuńskiego okrętu w dalszym cišgu przejawia niebezpiecznš aktywnoć, co gorsza, dryfuje w kierunku Fałdy, stwarzajšc tym samym realne zagrożenie dla rozmieszczonych wokół anomalii instalacji. Dowódca kršżownika podejmuje decyzję o ostatecznym unieruchomieniu wraku i odholowaniu go do stoczni orbitalnej. Ludzie chcš pozyskać zeń surowce i nowe technologie. Tymczasem sytuacja w układzie znowu się komplikuje. Skunowie tworzš nowš fałdę, tym razem w pobliżu księżyca Sigil, skšd dokonujš ataku na infrastrukturę orbitalnš Autonomii oraz należšcš do Korpusu Medycznego stację szpitalnš. Zgrupowanie pod dowództwem admirała Krawczenki, które po wielu perypetiach wróciło nareszcie do rodzimego układu, otrzymuje informację o zaginięciu konwoju górniczego, wielkiej, zorganizowanej gigantycznym nakładem rodków ekspedycji wysłanej w kierunku zasobnego w surowce pola asteroid, zlokalizowanego daleko poza zewnętrznymi rubieżami układu. Nad mieszkańcami układu Epsilon Eridani gromadzš się czarne chmury. W miarę jak Skunowie niszczš kolejne elementy infrastruktury technicznej, coraz bardziej realne staje się widmo zagłady młodej kolonii. Zapobiec temu mogš tak jak już zdarzało się to wiele razy w przeszłoci tylko okręty floty.
halwunia