Jogasutry_ZP_secure.pdf

(1135 KB) Pobierz
PATAŃDŹALI
JOGASUTRY
[ YOGASŪTRA ]
Osobista interpretacja
w języku polskim
z komentarzami
opracowanie:
Marek M. Czekański
Materiał chroniony prawem autorskim, przeznaczony wyłącznie do użytku prywatnego,
bez prawa powielania, rozpowszechniania, udostępniania publicznego
i wykorzystywania w celach dochodowych.
STUDIO "ZA PRÓG"
--------------------------------------------------------------
© Marek M. Czekański 2019
Autor opracowania
dedykuje tę pracę
swojej ukochanej córce
Ewie
2
SPIS TREŚCI
Od autora
Wstęp
Księga Pierwsza
Temat
Definicja jogi
Klasyfikacja czynności umysłowych
Podstawowe metody kontrolowania umysłu
Dwa rodzaje transu medytacyjnego
Istota Najwyższa
Przeszkody
Metody stabilizacji i oczyszczania umysłu
Rodzaje transowej transformacji umysłu
Cechy wyższego
transu kognitywnego
Trans medytacyjny ponadkognitywny
Księga Druga
Praktyki przygotowawcze
Ułomności
Karma
Cztery aspekty nauk duchowych
Restrykcje i cnoty
Efekty wytrwałego praktykowania restrykcji i cnót
Pozycja ciała
Kontrolowanie energii witalnych przez regulację oddechu
Wyłączenie percepcji zmysłowej
Księga
Trzecia
Wewnętrzne akcesoria jogi
Przemiany stanów świadomości
Moce mentalne
Moce fizyczne
Moce duchowe
Iluminacja
Eksterioryzacje
Opanowanie materii i zmysłów
Wstąpienie do sfery duchowej
Księga Czwarta
Mechanizm rozwoju duchowego
Umysły kreowane
Karma
5
8
11
11
12
15
21
25
29
33
35
40
44
47
47
47
48
53
57
64
69
72
73
75
76
76
78
83
88
92
93
94
97
100
104
104
105
106
3
Świat
obiektywny
Jaźń i umysł
Zdolność rozróżnienia
Wyzwolenie
Dodatek I:
Yogasūtra
bez komentarzy
Dodatek II:
Yogasūtra
– przekład angielski wersji polskiej bez komentarzy
Dodatek
III: Lista aforyzmów w wersji polskiej
Dodatek IV: Lista aforyzmów w wersji angielskiej
Dodatek V:
Yogasūtra
– tekst źródłowy w transliteracji łacińskiej
Dodatek VI:
Yogasūtra
– tekst źródłowy w transliteracji z podziałem na słowa
Dodatek VII: Transliteracja alfabetu sanskryckiego
deva nāgarī
z zasadami wymowy
109
112
115
117
120
136
152
165
177
183
189
4
Od Autora
Moja duchowa przygoda z Patańdźalim zeczęła się w latach osiemdziesiątych ubiegłego
wieku. Odkrywałem wówczas wspaniałą kulturę duchową Indii, studiując z ogromnym
szacunkiem i głębokim zainteresowaniem trudno dostępną wówczas w Polsce literaturę
anglojęzyczną intensywnie naszpikowaną sanskrytem. Wgląd w filozoficzno-religijne
arkana
wedanty i jogi oraz szersze i głębsze tło hinduizmu (który powinniśmy raczej nazywać
brahmanizmem
– od wedyjskiego imienia Istoty Najwyższej, a nie od rzeki Indus)
zawdzięczam między innymi dziełom Sir Johna George'a Woodroffe'a –
brytyjskiego
sędziego, badacza duchowości, filozofii i życia religijnego Indii,
znawcy tantr, redaktora i
wydawcy długiej serii tekstów źródłowych, konesera i promotora sztuki indyjskiej, a przede
wszystkim autora niezwykle ważnych książek (m.in.
The Serpent Power, Śakti and Śakta,
Garland of Letters, World as Power, Principles of Tantra),
które po raz pierwszy udostępniły
zachodnim indologom nieznane dotąd obszary i aspekty bogatej kultury duchowej tego kraju.
Wszystkiego o tej fascynującej postaci dowiedzieć się można z naukowej biografi autorstwa
pani Kathleen Taylor, PhD wydanej w roku 2001 przez Curzon Press. (Dr Taylor
rozszyfrowała m.in. zagadkę pseudonimu Arthur Avalon, pod którym ukazały się niektóre
prace Sir Johna Woodroffe'a).
Inspiracje czerpałem też z wielu innych źródeł, których nie sposób w tym miejscu
wymienić.
W takich okolicznościach trafił do mnie klasyczny przekład
Jogasutr
z
komentarzem
Vyāsy
autorstwa Rāma Prasādy. Napotykając wątpliwości, zacząłem
porównywać różne tłumaczenia, studiując komentarze. W procesie tym, którego wyłącznym
motywem była osobista potrzeba duchowa, od samego początku dążyłem do zrozumienia, co
Mahaṛṣi Patañjali naprawdę chciał ludziom przekazać. Stopniowo, z biegiem lat, odkrywałem
sens i znaczenie poszczególnych słów, aforyzmów, ich połączeń w wyraźnie wyróżniające się
wątki, oraz całego przekazu, którego doniosłość stawała się dla mnie coraz bardziej
oczywista.
Sięgając do różnych przekładów i komentarzy, zauważyłem że autorzy wielu z nich nie
rozumieli dokładnie znaczenia niektórych zagadnień, a inni nie potrafili znaleźć
odpowiednich słów dla wyrażenia prostych skądinąd treści. Niektórzy zachodni orientaliści,
gubiąc się w analizach lingwistycznych, zaciemniali prosty sens tekstów orygianalnych. Z
kolei wschodnim adeptom jogi brakowało znajomości języka angielskiego do wyrażenia
treści, które intuicyjnie prawidłowo rozumieli lub znali z osobistego doświadczenia. Wielu
tłumaczy nie potrafiło rozwiązać dylematu wynikającego z ogromu znaczeń zawartych w
niezwykle zwięzłych wypowiedziach. Stawali przed problemem: zachować oryginalną,
zwartą formę sutr, czy też dodawać omówienia precyzujące dokładniej ich sens. Ponadto, w
tekstach pojawiają się słowa niemające odpowiedników w językach europejskich; ich
właściwe pojmowanie wymaga dogłębnego zrozumienia kontekstu filozoficznego. Jedni
tłumacze stosowali omówienia (co ja również uczyniłem w aforyzmach 1.17 i 1.19), inni
pozostawiali słowa oryginalne (co nie wydaje mi się zbyt eleganckie) wyjaśniając ich
znaczenia w komentarzach, a jeszcze inni tłumaczyli takie wyrazy dosłownie (ze słownika
sanskrytu), co czyniło przekład kompletnie bezsensownym i niezrozumiałym oraz
wprowadzało czytelników w błąd.
Przez wiele lat studiowałem
Jogasutry
wyłącznie z duchowej potrzeby, odnosząc ich
mistrzowskie przesłanie do własnego życia. Notowałem oczywiście swoje wątpliwości,
starając się je wyjaśniać. Moim celem było zrozumienie intencji Autora, a nie lingwistyczna
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin