Przedszkolny Konkurs Pieśni i Wierszy Patriotycznych SCENARIUSZ.docx

Przedszkolny Konkurs Pieśni i Wierszy Patriotycznych „Polak Mały”

Data: 10.11.2020 r.

Czas: 9:30-11:11

Miejsce: Niepubliczne Przedszkole „Akademia Malucha” w Umieszczu

WSTĘP

Witamy wszystkich przybyłych gości, witamy Panią Dyrektor oraz uczestników dzisiejszego konkursu!

11 listopada to Święto Niepodległości.

Dawno temu 3 państwa(Austria, Prusy i Rosja) napadły na Polskę i podzieliły nasz kraj na trzy części. Polska zginęła z map, dzieci w szkołach nie uczyły się j. polskiego, nie wolno było rozmawiać po polsku, wszyscy Polacy byli bardzo smutni, nieszczęśliwi i tęsknili za swoim krajem.

              Po wielu latach Polacy postanowili walczyć, aby odzyskać Ziemię Polską oraz niepodległość. W końcu im się to udało! A było to po I Wojnie Światowej. Po 123 latach, odzyskaliśmy nasz język, naszą historię i naszą Polskę.

              Jesteśmy Polakami i powinniśmy szanować polskie tradycje, zwyczaje i symbole oraz być dumni z tego, że jesteśmy Polakami.

Z tej okazji zorganizowaliśmy w naszym przedszkolu Konkurs Pieśni i Wierszy Patriotycznych pod tytułem „Polak Mały”, który właśnie dziś zaraz się tutaj odbędzie.

Nauczyciel:

Wystąpi teraz przed nami pierwszy uczestnik konkursu.

Kornelia Marek zaśpiewa hymn Polski.

Baczność! Do hymnu!

Kornelia Marek:

Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.

Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

 

Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Nauczyciel:

Po hymnie! Spocznij!

Dziękujemy za piękne wykonanie. Prosimy o brawa.

Kolejnym uczestnikiem będzie Nadia Marek, która wspólnie z siostrą powiedzą wiersz.

Nadia Marek:

— Kto ty jesteś?

— Polak mały.

— Jaki znak twój?

— Orzeł biały.

— Gdzie ty mieszkasz?

— Między swemi.

— W jakim kraju?

— W polskiej ziemi.

— Czym ta ziemia?

— Mą Ojczyzną.

— Czym zdobyta?

— Krwią i blizną.

— Czy ją kochasz?

— Kocham szczerze.

— A w co wierzysz?

— W Polskę wierzę.

— Coś ty dla niej?

— Wdzięczne dziecię.

— Coś jej winien?

— Oddać życie.

Nauczyciel:

Brawa! Dziękujemy za występ.

O dziwnej Pani, za którą idą chłopcy malowani,  zaśpiewa nam teraz pieśń patriotyczną Karolina Nowak. Zachęćmy koleżankę brawami!

Karolina Nowak:

Wojenko, wojenko, Cóżeś Ty za pani
Że za tobą idą, że za Tobą idą chłopcy malowani?
Że za tobą idą, że za Tobą idą chłopcy malowani?

Chłopcy malowani, Sami wybierani
Wojenko wojenko, wojenko wojenko, cóżeś Ty za pani?
Wojenko wojenko, wojenko wojenko, cóżeś Ty za pani?

Na wojence ładnie, Kto Boga uprosi
Żołnierze strzelają, żołnierze strzelają, Pan Bóg kule nosi
Żołnierze strzelają, żołnierze strzelają, Pan Bóg kule nosi

Nauczyciel:

Prosimy o oklaski! Dziękujemy za występ. Na scenę zapraszamy kolejną uczestniczkę konkursu, która wykona bardzo poważną pieśń patriotyczną pt. „Dziś idę wałczyć mamo!” Przed Wami wystąpi teraz Olga Głowacka.

Olga Głowacka:

Dziś idę walczyć, mamo!
Może nie wrócę więcej
Może mi przyjdzie polec tak samo
Jak tyle tysięcy, tysięcy
Może mi przyjdzie polec tak samo
Jak tyle tysięcy, tysięcy

Poległo polskich żołnierzy
Za wolność naszą i sprawę
Ja w Polskę, mamo, tak bardzo wierzę
I w świętość naszej sprawy
Ja w Polskę, mamo, tak bardzo wierzę
I w świętość naszej sprawy

Dziś idę walczyć Mamo kochana
Nie płacz, nie trzeba, ciesz się tak jak ja
Serce mam w piersi rozkołatane
Serce mi dziś tak cudnie gra

Tak strasznie dobrze mieć Stena w ręku
I śmiać się śmierci prosto w twarz!
A potem zmierzyć i prać bez lęku
Za kraj, za honor nasz!

Tak strasznie dobrze mieć Stena w ręku
I śmiać się śmierci prosto w twarz!
A potem zmierzyć i prać bez lęku
Za kraj, za honor nasz!

 

Dziś idę walczyć, mamo!
Może nie wrócę więcej
Może mi przyjdzie polec tak samo
Jak tyle tysięcy, tysięcy
Może mi przyjdzie polec tak samo
Jak tyle ty…

Nauczyciel:

Nagródźmy Olgę oklaskami! Dziękujemy za występ.

Kolejny uczestnik konkursu to Leon Goleń. Leon zaprezentuje nam krótki wiersz o barwach Ojczystych.

Leon Goleń

Powiewa flaga,

gdy wiatr się zerwie,

a na tej fladze jest biel i czerwień,

czerwień to miłość,

biel serce czyste,

piękne są nasze barwy ojczyste!

Nauczyciel:

Brawa! Dziękujemy Leonowi i zapraszamy Mieszka Muzykę, który powie wiersz Władysława Bełzy pt. „Katechizm polskiego dziecka”. Prosimy o brawa na zachętę!

Mieszko Muzyka:

— Kto ty jesteś?

— Polak mały.

— Jaki znak twój?

— Orzeł biały.

— Gdzie ty mieszkasz?

— Między swemi.

— W jakim kraju?

— W polskiej ziemi.

— Czym ta ziemia?

— Mą Ojczyzną.

— Czym zdobyta?

— Krwią i blizną.

— Czy ją kochasz?

— Kocham szczerze.

— A w co wierzysz?

— W Polskę wierzę.

— Coś ty dla niej?

— Wdzięczne dziecię.

— Coś jej winien?

— Oddać życie.

Nauczyciel:

Dziękujemy za piękne wykonanie. Prosimy o brawa.

Kolejnym i niestety juz ostatnim uczestnikiem z grupy „Motyle” będzie Stanisław Twarduś, który powie nam wiersz Joanny Białobrzeskiej pt. „Moja mała Ojczyzna”. Zapraszamy Stasia na scenę!

Stanisław Twarduś:

Jest na mapie mała kropka,
ja tu mieszkam, tu mnie spotkasz.
Jest ciekawie i wesoło
w moim świecie naokoło. 

Na podwórku trzy kałuże,
położyły się przy murze,
trzepak bardzo dziś kaprysi -
duży dywan na nim wisi. 

Słońce z cieniem gra tu w berka,

pan kominiarz z dachu zerka,
teraz chyba każdy przyzna,
że jest piękna ma Ojczyzna!

Nauczyciel:

Brawa! Dziękujemy za piękny występ. Teraz na scenę zapraszamy rodzeństwo. Wystąpią przed Nami teraz Antoni i Kornelia Wilczek. Zaśpiewają nam piosenke o najdłuższej rzece Polski.

Antoni i Kornelia Wilczek:

Płynie Wisła, płynie
Po polskiej krainie
Po polskiej krainie,
A dopóki płynie Polska nie zaginie
A dopóki płynie Polska nie zaginie

Zobaczyła Kraków,
Wnet go pokochała
Wnet go pokochała,
A w dowód miłości wstęgą opasała
A w dowód miłości wstęgą opasała

Chociaż się schowała
W Niepołomskie lasy
W Niepołomskie lasy
I do morza wpada, płynie jak przed czasy
I do morza wpada, płynie jak przed czasy…

Nauczyciel:

Prosimy o oklaski! Dziękujemy za występ. Na scenę zapraszamy Emilię Radoń uczestniczkę konkursu, która zaśpiewa pieśń pt. „Przybyli ułani pod okienko…”

Emilia Radoń:

Przybyli ułani pod okienko, (bis)
Pukają, wołają: "Puść panienko! "(bis)

Zaświecił miesiączek do okienka, (bis)
W koszulce stanęła w nim panienka (bis)
 

"O Jezu, a cóż to za wojacy?" (bis)
"Otwieraj! Nie bój się to czwartacy!" (bis)

Przyszliśmy napoić nasze konie, (bis)
Za nami piechoty pełne błonie" (bis)

"O Jezu! a dokąd bóg prowadzi?" (bis)
"Warszawę odwiedzić byśmy radzi (bis)

Gdy zwiedzim Warszawę, już nam pilno (bis)
Zobaczyć to stare nasze Wilno (bis)
 

A z Wilna już droga jest gotowa, (bis)
Prowadzi prościutko aż do Lwowa (bis)

Nauczyciel:

Dziękujemy za piękne wykonanie. Prosimy o brawa. Wiktor Krówka przedstawi Nam teraz wiersz, pomoże mu Mieszko. Zapraszamy chłopców na scenę:

Wiktor Pamuła:

— Kto ty jesteś?

— Polak mały.

— Jaki znak twój?

— Orzeł biały.

— Gdzie ty mieszkasz?

— Między swemi.

— W jakim kraju?

— W polskiej ziemi.

— Czym ta ziemia?

— Mą Ojczyzną.

— Czym zdobyta?

— Krwią i blizną.

— Czy ją kochasz?

— Kocham szczerze.

— A w co wierzysz?

— W Polskę wierzę.

— Coś ty dla niej?

— Wdzięczne dziecię.

— Coś jej winien?

— Oddać życie.

Nauczyciel:

Prosimy o oklaski! Dziękujemy za występ. Na scenę zapraszamy kolejną uczestniczkę konkursu. Magdalena Trybus powie nam wiersz Włodzimierza Domaradzkiego pt. „Ojczyzna”. Prosimy o oklaski na zachętę!

Magdalena Trybus:

Wszystko dokoła:
dom i przedszkole,
fabryczne dymy,
żelazna kolej...

Kwiaty przy oknie,
klon koło bramy,
słoneczny uśmiech
kochanej mamy...

I las, co cieniem
dzieci zaprasza-
wszystko to Polska,
Ojczyzna nasza!

Nauczyciel:

Nagródźmy Madzię oklaskami! Dziękujemy za występ.

Kolejna uczestniczka konkursu to Daria Kusz, która powie nam wiersz o Ojczyźnie.

Daria Kusz:

Jest na mapie mała kropka,
ja tu mieszkam, tu mnie spotkasz.
Jest ciekawie i wesoło
w moim świecie naokoło. 

Na podwórku trzy kałuże,
położyły się przy murze,
trzepak bardzo dziś kaprysi -
duży dywan na nim wisi. 

Słońce z cieniem gra tu w berka,
pan kominiarz z dachu zerka,
teraz chyba każdy przyzna,
że jest piękna ma Ojczyzna!

Nauczyciel:

Prosimy o oklaski! Dziękujemy za występ Darii, a na scenę zapraszamy ostatniego uczestnika naszego konkursu! Antoni Jurusik...