AmigaOS_4_na_weekend_s_00mb.pdf

(1633 KB) Pobierz
Podstawowe czynności
56
AMIGAOS 4 NA WEEKEND
Rozpakowywanie archiwów
To podstawowa czynność, a to dlatego że praktycznie całe oprogramowanie
amigowe dostępne w internecie do pobrania jest w postaci archiwów. Prawie
zawsze będzie to archiwum LHA.
W systemie jest pakowarka, ale nie radzi sobie z wszystkimi plikami tego typu.
poza tym przydałoby się mieć obsługę większej ilości formatów. Dlatego
pierwszą rzeczą jaką powinieneś zdobyć jest archiwizer.
Można w
AMIStore
kupić pakiet
zTools
i tam jest
FastCompress
będący
kompletem programików do formatów LHA, LZX, ZIP, 7z. Jest to ładnie
zrobione i integruje się w menu podręcznym Workbencha.
Innym rozwiązaniem jest program
AmiARC,
i z niego korzystam:
http://se.os4depot.net/index.php?function=showfile&file=utility/archive/amiarc
.lha
Po uruchomieniu na blacie pojawią się dwie ikonki – są prosto opisane i
oznaczone sugestywnie strzałkami. Operacje na plikach wykonujesz przez
proste „przeciągnij i upuść”.
RYSUNEK 4.1
AmiARC
po
uruchomieniu
Kup książkę
PODSTAWOWE CZYNNOŚCI
57
Gdybyś bez przeciągania pliku kliknął w nie, w obu przypadkach zobaczysz to
samo okno.
RYSUNEK 4.2
Pierwsza zakładka
z ustawieniami.
Określasz na
przykład do
jakiego formatu
pakujesz, i gdzie
ma być plik
docelowy
RYSUNEK 4.3
Druga zakładka z
ustawieniami. Jak
widać obsługiwane
jest wiele
formatów, niestety
nie ma 7ZIP
Kup książkę
58
AMIGAOS 4 NA WEEKEND
Domyślnie wszystkie typy archiwów mają „zaptaszkowaną” opcję „Program in
command path”. Oznacza to, że
AmiARC
oczekuje odpowiedniego archiwizera
na dysku systemowym w katalogu „C”. Pokazana na zrzucie ścieżka do „LHA”
jest jedynie poglądowa, bo każdy już tam go ma.
Pewnie zastanawiasz się skąd wziąć pozostałe, odpowiednie pliki do obsługi
tych wszystkich formatów? W pliku pomocy programu są podane linki.
Instalacja programów
Wiele programów ma instalator, ale w razie niepowodzenia instalacji (np. w
przypadku bardzo starych programów) można próbować „ręcznie”. Bardzo
często instalacja polega na pobraniu archiwum, rozpakowaniu go do ramdysku,
i stamtąd skopiowaniu katalogu programu w pożądane miejsce. W AmigaOS
nie ma czegoś na kształt rejestru systemu Windows, więc nie ma problemu z
deinstalacją – wystarczy skasować.
Instalator oferuje trzy tryby, w zależności od stopnia zaawansowania
użytkownika systemu.
RYSUNEK 4.4
Tryby instalacji
różnią się ilością
decyzji do podjęcia
Na kolejnym ekranie masz opcję „Symulacja instalacji”. Jeżeli nie jesteś
pewny skutków swojego wyboru wybierz to instalowanie na niby. Będziesz
wtedy mógł prześledzić co gdzie jest kopiowane, przypisywane i czy są jakieś
błędy. I wtedy przeprowadzić właściwą i prawidłową instalację. Zapis
przebiegu instalacji do pliku również bywa przydatny.
Kup książkę
PODSTAWOWE CZYNNOŚCI
59
RYSUNEK 4.5
Symulacja
instalacji nie
zabiera dużo czasu
i pozwala
początkującym
użytkownikom
uniknąć błędów.
Pliki z zapisem
instalacji mają
końcówkę „log”
Montowanie obrazów płyt i dyskietek
DiskImage GUI
jest bardzo prosty i przyjazny.
Będziesz mieć dwie sytuacje. Pierwsza to typowe obrazy płyt CD i DVD w
formacie ISO. Po dwukliku powinny być automatycznie zamontowane jako
napęd wirtualny, a ikona pojawić się na blacie.
Druga sytuacja to obsługa innych formatów np. plików ADF i DMS. Te będzie
otwierał domyślnie skojarzony emulator
RunInUAE.
Ale jest możliwe otwarcie
tych (i pozostałych formatów) w dalszym ciągu przez
DiskImage GUI,
tyle że
nie dwuklikiem, a z poziomu menu programu.
RYSUNEK 4.6
DiskImageGUI
w
akcji
Kup książkę

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin