Rozeznawanie-zniewolen_fragment.pdf

(298 KB) Pobierz
KS. ANDRZEJ KOWALCZYK
ROZEZNAWANIE ZNIEWOLEŃ
D E M O N I C Z N Y C H
Wydawnictwo Ojców Franciszkanów
Niepokalanów 2013
Redakcja techniczna: Aleksandra Wojtyna
Projekt okładki: Filip Wojciechowski
Korekta: Katarzyna Pniak, Aleksandra Wojtyna
IMPRIMATUR
Gdańsk-Oliwa, 7 października 2010 roku
Ks. dr Stanisław Zięba
Kanclerz Kurii
© Copyright by Wydawnictwo Ojców Franciszkanów Niepokalanów 2013
ISBN 978 - 83 - 7766 - 059 - 1
Wydawnictwo Ojców Franciszkanów Niepokalanów
Paprotnia, ul. o. M. Kolbego 5, 96-515 Teresin
tel. 46 864 22 08, tel./fax 46 861 37 59
e-mail: wof@niepokalanow.pl
www.wydawnictwo.niepokalanow.pl
W
D
S T Ę P
uch, który w Nowym Testamencie nazywany jest szatanem
(satana), diabłem (diabolos), demonem (daimonion), złym du-
chem (pneuma
yin)
lub duchem nieczystym (pneuma
ton aka-
tharton),
może wpływać na człowieka. Wpływ ten może być zwyczaj-
ny – nazywamy go pokusą – oraz nadzwyczajny. Najczęściej zły duch
wpływa na człowieka przez pokusę, czyli myśl, która przedstawia jakiś
zły czyn jako godny pożądania. Pokusy mogą też pochodzić od same-
go człowieka lub świata. Osoby, które nie są zbyt blisko Boga, są naj-
częściej kuszone przez własne nieopanowane namiętności, natomiast
osoby o rozwiniętym życiu duchowym, które są blisko Boga, są ku-
szone raczej bezpośrednio przez złego ducha. W książce tej nie zajmu-
ję się pokusą. Warto podkreślić, że zły duch może wpływać w sposób
nadzwyczajny na osoby, które modlą się i przystępują do sakramentów
świętych. Działalność złego ducha może dotykać także zwierzęta oraz
mieszkania i rzeczy.
Problem opętań i zniewoleń przez złego ducha stał się na przełomie
XX i XXI w. bardzo aktualny ze względu na rozszerzanie się w świe-
cie różnych sekt satanistycznych, neopogańskich, wróżbiarstwa i ma-
gii. Nie bez znaczenia jest w tym przypadku także wysoka fala por-
nografii w mediach, jak również promowanie przez różne środowiska
praw sprzecznych z Dekalogiem, jak np. prawa do aborcji i eutanazji.
W połowie XX w. w krajach europejskich przypadki opętań były bar-
dzo rzadkie, nie były problemem duszpasterskim. Sytuacja się zmieni-
ła. Obecnie nieliczni egzorcyści są przeciążeni i rośnie liczba szukają-
cych pomocy u egzorcystów.
Chociaż w ostatnich latach ukazało się sporo publikacji na temat
opętań i egzorcyzmów, katolicy na ogół nie posiadają potrzebnej wie-
dzy na ten temat, nie zdają sobie sprawy, co może doprowadzić do
opętania, i nie zawsze wiedzą, do kogo z tego rodzaju problemem po-
winni się udać. W Kościele jest ciągle za mało informacji na ten temat,
5
ROZ E Z NAWA N I E Z N I E WOL E Ń DE MON IC Z N YC H
a wielu duszpasterzy problem egzorcyzmów traktuje, jakby to był pro-
blem wstydliwy. Zniewolenia demoniczne mogą być nieuświadomione
przez same osoby zniewolone i nierozpoznane przez ich środowisko,
a trzeba wiedzieć, że osoby te bardzo źle wpływają na tych, którzy się
z nimi kontaktują. Jednym ze skutków opętania jest duchowa izolacja.
Zły duch stara się skłócić swoją ofiarę z najbliższymi, rozbić jej małżeń-
stwo i rodzinę, wprowadzić zamieszanie do jej miejsca pracy itd.
Celem tej książki jest pomóc kapłanom, a także wiernym świec-
kim, w rozeznawaniu przypadków nadzwyczajnej ingerencji złego
ducha.
Książkę oparłem niemal w całości na świadectwach osób, którym
udzielałem pomocy jako egzorcysta, oraz na własnych spostrzeże-
niach. Często prosiłem o możliwość spisania objawów i różnych oko-
liczności z historii życia, które mogły przyczynić się do zniewoleń
i opętań. Wszystkie świadectwa zostały mi podyktowane całkowicie
dobrowolnie przez osoby zniewolone, one też dały mi pozwolenie na
posługiwanie się nimi w nauczaniu w formie wykładów i publikacji.
Dla zachowania anonimowości nie dołączam do świadectw ani imie-
nia danej osoby, i zazwyczaj ani wieku, ani zawodu.
Zasadniczą część książki stanowi rozdział pierwszy, zawierają-
cy świadectwa osób zniewolonych. Świadectwa są oznaczone kolejny-
mi liczbami porządkowymi i składają się z trzech części: 1. Objawy;
2. Z historii życia; 3. Rozeznanie. Objawy nadzwyczajnej ingeren-
cji złego ducha są niekiedy bardzo podobne do chorób psychicznych,
a nawet fizycznych, dlatego ich właściwe rozeznanie jest w pewnych
przypadkach trudne. Nie można opierać się tylko na przekonaniu i od-
czuciach osoby, która prosi o egzorcyzm, trzeba przeprowadzić z nią
wywiad, dowiedzieć się, jakie są objawy owego zniewolenia, kiedy się
pojawiły, w jakich okolicznościach, i poznać, czy są jakieś przyczyny
zniewolenia. Do egzorcysty przychodzą nie tylko osoby rzeczywiście
zniewolone, ale też takie, którym się wydaje, że stały się ofiarą złego
ducha, a nawet udają zniewolenie.
Każde świadectwo kończy się „Rozeznaniem”. Jest ono moim
wnioskiem opartym na świadectwie oraz bardzo często na manife-
stacji złego ducha, jaka ma miejsce w czasie modlitwy o uwolnienie,
albo nawet wcześniej, już w czasie wywiadu (na przykład dana osoba
bardzo się boi, objawia lęk przed krzyżem i wodą święconą). Niekiedy
w ramach „Rozeznania” dołączam informacje o dalszej walce ducho-
wej mającej miejsce po pierwszych egzorcyzmach, i o dalszych obja-
wach i manifestacjach w czasie następnych modlitw o uwolnienie.
6
ROZ E Z NAWA N I E Z N I E WOL E Ń DE MON IC Z N YC H
Rozdział drugi zawiera podsumowanie świadectw odnośnie do ob-
jawów zniewolenia, rozdział trzeci zawiera podsumowanie świadectw
odnośnie do przyczyn zniewolenia, a rozdział czwarty poświęcam ma-
nifestacjom w czasie modlitwy o uwolnienie. We wszystkich tych roz-
działach cytuję fragmenty świadectw już umieszczonych wcześniej,
z zaznaczeniem ich numerów. Chodzi o to, aby Czytelnik mógł łatwo
znaleźć odpowiednie świadectwo na temat najczęściej powtarzających
się objawów lub przyczyn zniewoleń, a także manifestacji w czasie mo-
dlitwy o uwolnienie. Kolejność świadectw w tych rozdziałach nie ma
znaczenia.
W rozdziale drugim przy poszczególnych objawach zniewolenia
wspominam podobne objawy występujące w zaburzeniach psychicz-
nych. Chodzi o to, aby rozeznającego uwrażliwić na możliwość cho-
roby psychicznej w danym przypadku. Jednak nie należy być zbyt
ostrożnym, objawy podobne do zaburzeń psychicznych nie muszą wy-
kluczać zniewolenia na tle demonicznym, niekiedy zniewolenie i cho-
roba mogą współistnieć.
W tym miejscu warto kilka słów poświęcić sprawie relacji diagnozy
psychiatry (psychologa) do rozeznania teologa. We współczesnej psy-
chopatologii wykładanej na uczelniach nie bierze się pod uwagę moż-
liwości ingerencji złego ducha w życie człowieka. W związku z tym
psychiatra, który przyjmuje taką zasadę, wszelkie dziwne przeżycia
pacjenta odbiegające od normy będzie się starał wyjaśnić na płaszczyź-
nie biologicznej lub środowiskowej, a w każdym razie będzie starał się
umieścić je w ramach takiej czy innej psychozy. Są trzy główne rodza-
je psychoz: zaburzenia nastroju (afektywne), czyli depresje; psychozy
schizofreniczne i psychozy urojeniowe (paranoiczne). W konsekwencji
taki psychiatra odrzuci potrzebę modlitwy i egzorcyzmu. Jeśli jednak
wierzy on w działalność złych duchów, nie będzie się sprzeciwiał eg-
zorcyzmom zwłaszcza w przypadkach nadzwyczajnych objawów. Dia-
gnozy psychiatry (psychologa) nie muszą się pokrywać z rozeznaniem
teologa, ten drugi bowiem, opierając się również na prawdach objawio-
nych przez Boga, głębiej wnika w zjawiska życiowe człowieka.
W rozdziale trzecim – o przyczynach, nie tylko je wyliczam, ale
staram się przynajmniej w skrócie wyjaśnić, dlaczego dane wydarze-
nia lub rzeczy mogą doprowadzić do zniewolenia.
W zakończeniu podejmuję pewne tematy, które łączą się z ingeren-
cją złego ducha, ale zostały pominięte, gdyż nie mieściły się w ramach
poprzednich rozdziałów.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin