2. Przemiany_poema_w_XV_piesniach_.pdf

(15544 KB) Pobierz
>*».<&/• ‘-
f
*: ■
r?-
1
r
3173
Ir,
P. OWIDJUSZA
NAZONA
POEMA wXV PIEŚNIACH.
Z ORYGINAŁEM OBOK
I Z PRZYPISAMI OBJAŚNIAJACEMI.
'-
„• /
PRZEMIANY.
PRZEKŁAD AKTA
A? V
Z
o'^
F
4?l/
Coill
*4^
W
WARSZAWIE
i
W DRUKARNI N. GLUCKSBERGA
T
ttogbafa
U
niwersytetu
K
r
. W
arszawskifc
*.
N
akładem
T
łóuacea
.
1826
I
/
w
«
,V
WOF^ÓDZKA
BIBLIOM . . * u ^LICZNA
-1-
20-600 RADOM
PRZEMIANY
«
OWIDIUSZA^
XIEGA SZÓSTA:
księgozbiór
przea wojenny
/1585^
V
eka
pu£zy
Imienia
f
r
STEFANA HOTLA
w RADOMIU.
5""ftadom^
P. OVIDII NASONIS
PRZEMIANY
OWIDJUSZA NAZONA
----{----- —------- —
METAMORPHOSEON.
»
______QUO »»-----------
LIBER
SEXTUS.
Prrebuerat dictis Tritonia talibus aurem;
Carminaque
Aonidum, justamque probaverat
iram.
Tum secum, Laudare parumest; laudemur
etipsae:
Numina nec sperni sine poena nostra sinamus.
JVIaeoniseque animum fatis intendit Arachnes:
5
Quam sibi lanificae non cedere laudibus artis
Audierat. Non illa loco, nec origine gentis
Clara, sed arte, fuit. Pater huic Colophonius Idmon
Phocaico bibulas tingebat murice lanas.
Occiderat mater: sed et haec de plebe, suoque
io
AZqua viro luerat. Lydas tamen illa per urbes
Quaesierat studio nomen memorabile; quamvis
Orta domo parva, parvis habitabat Hypaepis.
Hujus ut adspicerent opus admirabile, saepe
Deseruere sui Nymphae vineta Tymoli:
1
5
XIĘGA SZÓSTA.
JVJL
uz
powieści z uwag.'} słucha Pallas chciwą,
A śpiew wdzięczny i zemstę sławiąc sprawiedliwą
Tak mówi: Niedość chwalić, my chwałę zyskajmy,
I
gardzić bóstwem naszćm beskarnie niedajmy.
Przemyśla o Aracbnie co w sztuce przędzenia
5
Jej wyższego niechciała przyznać uwielbienia.
Nie miejscem ani przodków pochodzeniem wzniosłem,
Własnem tylko Arachne słynęła rzemiosłem.
Ojciec Idmon zrodzony w Kolofońskiej ziemi,
Deseruere suas Nymphae Pactolides undas.
Cienką wełnę szkarłaty barwiłfocejskiemi.
Wziął żonę także z gminu; lecz praca wytrwała
Sławne wMeonach imię Aracbnie zjednała.
Choć żyła w nędznej chatce i w ubogiej włości,
By widzieć jejkunszt godzien pochwał i zazdrości,
Odstępowały Nimfy górnych winnic Tmolu,
Odstępowały Nimfy nadbrzeży Paktolu..
io
J5
4
LIBER SEXTUS.
X I E G A SZÓSTA.
«
Nietylko nad jej pracy wszyscy się unoszą,
Lecz patrzyć na robiący już było roskoszy.
Czyli surowy wełnę na kydziel zasadza,
Czy palcami pomyka i runa rozgładza.
Tak iż można z mgły równać przędzę rościygniony,
Czy zręcznym palcem wartkie zakręca wrzeciono,
Czyli maluje igły; patrzyć na jej dzieła,
My siałbyś że ją sama Minerwa natchnęła,
Przeczy temu, i rzecze wstydząc się mistrzyni:
(Idy mię zwajczy, niech zemny cozechce uczyni.
Pallas znfienia się w babę, włos siwy przybiera,
I osłabione siły na kiju podpiera,
I tak mówi Arachnie: Sławna sztuką rzadką!
Słuchaj Arachne; starość doświadczenia matką,
Nie gardź porady moją, ciesz się jak chcesz chwały
Iż w przędzenia nauce jesteś doskonałą,
Ale ustąp Bogini, i proś jej niech raczy
Przebaczyć ci przechwalstwo, a pewnie przebaczy.
Błysnęła gniewnem okiem Arachne rozjadła;
Zaledwie się wstrzymuje, nić jej z ryk wypadła
I tak w złości bez granic karci babę starą:
Długich lat, a krótkiego rozumu poczwaro!
Jak widzę żyłaś nadto. Dla jakiej sysiady
Albo dla córki schowaj twe niewczesne rady.
Wiem ja dobrze co czynię, czcze sy słowa twoje,
Nic nie zyskasz, ja mocno przy mem zdaniu stoję.
Czemu sama nieprzyszła, gdy śmie walczyć zemny?
Przyszłam! rzekła Bogini. Postać nieprzyjemny
Starej baby zrzuciwszy, staje jak Pallada;
Grono Nimf zgromadzonych Bóstwu pokłon składa,
5
Nec factas solum vestas spectare juvabat:
Tum quoque, cum fierent, tantus decor adfuit arti.
Sive rudem primos lanam glomerabat in orbes;
Seu digitis subigebat opus, repetitaque longo
ao
Vellera mollibąt nebulas aequantia tractu;
Sive levi teretem versabat pollice fusum;
Seu pingebat acu; scires a Pallade doctam.
Quod tamen ipsa negat: tantaque offensa magistra,
Certet, ąit, mecum; nihil est quod victa recusem. a5
Pallas anum simulat: falsosque in tempora canos
Addit, et infirmos baculo quoque sustinet artus.
Tum sic orsa loqui: Non omnia grandior aetas,
Qua: fugiamus, habet; seris venit usus ab annis.
Consiliu.m ne sperne meum. Tibi fama petatur 3o
Inter mortales faciendae maxima lanae.
Cede Deae: veniamque tuis temeraria dictis
Supplice voce roga: veniam dabit illa roganti.
Adspicit hanc torvis, inceptaque fila relinquit;
Vixque manum retinens, confessaque vultibus iram,
Talibus obscuram resecuta est Pallada dictis:
Mentis inops, longaque venis confecta senectae,
Et nimium vixisse diu nocet. Audiat istas,
Si qua tibi nurus est, si qua est tibi filia, voces:
Consilii satis est in me mihi: neve monendo
/jo
Profecisse putes; eadem sententia nobis.
Cur non ipsa venit? cur haec certamina vitat?
Tum Dea, Venit, ait; formamque removit anilem,
Palladaque exhibuit. Veneranturnumina Nymphae,
Mygdouidesque nurus. Sola est non territa virgo, Zp
I
aoi
3o
35
Zp
/,5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin