Podstawy programowania sterowników PLC (2).pdf

(414 KB) Pobierz
Prezentacja na temat:
Podstawy programowania
sterowników PLC
Przedmiot:
Sterowniki PLC
Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ regionalnego
rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu
Społecznego.
strona: 1 z 8
1.
Programowanie sterowników PLC.
1.1.
Standaryzacja programowania sterowników.
Na początkowym etapie rozwoju sterowników PLC każdy producent stosował swoje rozwiązania
programistyczne. Prace normalizacyjne rozpoczęły się dosyć wcześnie, bo w roku 1970. Trwały
jednak bardzo
długo, ponieważ poszczególne języki programowania stosowane w sterownikach
różnych firm znacznie się różniły.
Końcowa postać specyfikacji dotyczącej języków programowania (IEC 1131-3) pojawiła się w
latach 90-tych.
Rysunek 1.
Standaryzacja języków programowania przemysłowych sterowników PLC.
W związku ze standaryzacja programowania sterowników PLC w 1993r. pod patronatem
Międzynarodowej Komisji Elektroniki (ICE,
ang. International Elektronical Commision)
została
opracowana i wydana norma ICE 1131. Norma
podaje informacje ogólne i zalecenia w zakresie
sprzętu, wymagań sprzętowych, języków programowania, określa wytyczne dla użytkowników oraz
zalecenia w zakresie wymiany danych. Norma nie ma charakteru
wiążącego.
Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ regionalnego
rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu
Społecznego.
strona: 2 z 8
Rysunek 2.
Norma ICE 1131 ,,Sterowniki
Programowalne’’
Schemat zeskanowany z książki Mechatronika – D.Schmid i współautorzy.
1.2.
Podstawowe
grupy języków programowania sterowników PLC
Wyróżnia się dwie podstawowe grupy języków programowania:
grupę
języków tekstowych
oraz
grupę
języków graficznych
Do grupy języków tekstowych zalicza się:
język
list instrukcji
(IL, ang. Instruction List)
języki
strukturalne
(ST, ang. Structured Text)
Do grupy języków graficznych zalicza się:
język
schematów drabinkowych
(LD, ang. Lader Diagram)
język
schematów blokowych
(FBI, ang. Function Block Diagram)
Oprócz tych grup językowych stosowane są powszechnie w technice sterowników
programowalnych dwie metody modelowania i programowania sekwencyjnych
procesów
produkcyjnych:
metoda Grafcet
podana w normie ICE 848
metoda SFC
– grafów sekwencji (ang.
Sequential Function Chart)
Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ regionalnego
rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu
Społecznego.
strona: 3 z 8
Rysunek 3.
Przykład programu w LD I IL.
Do najwcześniej stosowanych języków należą
schemat drabinkowy
LD
oraz
lista
instrukcji
IL.
Kolejnym językiem graficznym jest
schemat
bloków funkcyjnych
FBD
(ang.
Function Block Diagram). Jest on szczególnie chętnie
stosowany w grupie
najprostszych sterowników PLC, dla których jest to z reguły jedyny dostępny język
programowania. Język tekstowy
tekst strukturalny
ST
(ang. Structured Text)
stosowany jest w grupie
najmocniejszych sterowników. Jest on podobny do
języków wyższego poziomu typu Pascal.
Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ regionalnego
rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu
Społecznego.
strona: 4 z 8
Rysunek 4.
Przykład programu w FBD
i ST
Programowanie w języku schematów drabinkowych jest bardzo podobne do tworzenia schematów
stykowo
– przekaźnikowych układów sterowania elektrycznego. Języki list instrukcji są najbardziej
uniwersalną
grupą języków programowania sterowników PLC.
Rysunek 5.
Przejście ze sterowania stykowego na sterowanie programowe
w LD.
Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ regionalnego
rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu
Społecznego.
strona: 5 z 8
Zgłoś jeśli naruszono regulamin