Banasiowa (1922).pdf

(575 KB) Pobierz

Banasiowa

Maria Konopnicka

Gebethner i Wolff, Warszawa, 1922

Pobrano z Wikiźródeł dnia 04.01.2020

BIBLIOTECZKA UNIWERSYTETÓW LUDOWYCH 2.

MARYA K ONOP NICK A

BANASIOWA

WYDANIE NOWE

NAKŁAD GEBETHNERA I WOLFFA

WARSZAWA — KRAKÓW — LUBLIN — ŁÓDŹ

P O Z N A Ń — W I L N O — Z A K O P A NE

Zakłady Graficzne „NASZA DRUKARNIA” w Warszawie.

. . . . . . . . . . . . . .

Niechże i tobie będzie tutaj karta,

Staruszko moja, na kiju oparta

Coś mnie tak zeszła wśród ciszy i słońca,

Białością swoją cała srebniejąca,

Jak schodzi czasem z swojego ukrycia

Prosta i mądra w prostocie — myśl życia

. . . . . . . . . . . . . .

Południe

było ciche i gorące. Park łyczakowski we Lwowie

zdawał się topnieć w powietrzu rozjarzonem, drgającem od

natężonych, promienistych blasków.

W złoto-zielonej sieci, splątanej z cienkich nitek, siejącego na

wskróś cienistej lipy słońca, wisiał przede mną nieruchomo

prawie i bez brzęku omdlały rój drobniuchnych muszek; nad

niedalekim trawnikiem polatywały białe motyle krótkim, nizkiem

lotem, zapadając głęboko między trawy; żwir błyszczał

oślepiająco na krzyżujących się wprost ławki ścieżkach, a silne

zmieszane wonie biły w powietrze, jakby z kadzielnicy.

Wszystko to przyszło nagle po bardzo świeżym i pełnym ros

rzęsnych poranku, gdy słońce, białe prawie, wytoczyło się

wysoko, jak kula, uderzając całym żarem w dyszącą i spotniałą

ziemię. Park był pusty. Ci, co tu bywają rankiem, już odeszli, ci,