11-PSYCHOTERAPIA DOŚWIADCZENIOWA L.Greenberga II cz.docx

(37 KB) Pobierz


iNTRA_LOGOTYP

 

PSYCHOTERAPIA DOŚWIADCZENIOWA L.Greenberga
II CZĘŚĆ

4.     Zasady terapii doświadczeniowej

 

I Zasada relacji: Facylituj relację terapeutyczną. Rób to poprzez:

 

    1. Empatyczne dostrojenie. Bądź w kontakcie z klientem i empatycznie dostrojony do wewnętrznego układu odniesienia klienta.

    2. Więź terapeutyczną. Komunikuj empatię w szczerej, wzmacniającej relacji.

    3. Współpracę zadaniową. Facylituj wzajemne zaangażowanie w cele i zadania psychoterapii.

 

II Zasada zadania: Facylituj pracę terapeutyczną nad specyficznymi terapeutycznymi zadaniami. Miej na uwadze szczególnie:

1.     Proces doświadczania. Facylituj różne procesy wewnętrzne klienta

2.     Wzrost i wybór. Wspieraj wzrost, samoodpowiedzialność i samodzielność w wyborze drogi.

3.     Wykonanie zadań. Wspieraj wykonanie specyficznych terapeutycznych zadań.

 

Zasada relacji jest ważniejsza, gdyż to ona pozwala na realizację zasady zadania.

 

5.     Markery zadań terapeutycznych

- problematyczne reakcje

- kłopot z dotarciem do wewnętrznego doświadczenia

- rozdzielenie na dwie części

- samoblokowanie

- niezakończone sytuacje przeszłe

- podatność na zranienie

 

6.     Problematyczne reakcje: schemat procedury

 

A.     Identyfikacja markera: reakcje nieoczekiwane, przesadzone, dziwne, głupie.

Zawieramy minikontrakt.

Uwaga: Co jest problematyczne w tej reakcji – dopytać i sklaryfikować.

                                                                  - dążyć do przykładu.

                                                                  - nie wchodzić we wtórne emocje.

     

 

B. Ożywienie doświadczenia

         „Czy moglibyśmy wrócić do tej sceny i odtworzyć ją krok po kroku?”

 

Uwaga:  Zaczynamy od detali zewnętrznych i powoli przybliżamy się do uczuć.
             Czas: przeszły. Odzwierciedlamy sytuację przed momentem spustowym,
             odnajdujemy moment spustowy reakcji problematycznej.

 

C.     Znaczenie spustowego bodźca.

 

 

emocjonalny (zachęcamy do eksploracji emocji,  
                                                    przypominając scenę)

Dwa aspekty 

 

                                                   znaczeniowy (co znaczy ten bodziec? Jakie miał
                                                   znaczenie, jak był rozumiany?)

 

Uwaga:  Badamy jeden aspekt w danym momencie, nigdy dwa na raz. Zaczynamy od tego,
             co jest bliższe klientowi.

 

 

D.     Pomost znaczeniowy: połączenie między obu aspektami – emocją i znaczeniem.

 

Uwaga: Możemy używać przypuszczeń empatycznych. Pomagamy w klaryfikacji
            schematu emocjonalnego, który tu zadziałał.

 

 

E.      Rozszerzenie znaczenia na inne sytuacje życiowe.

Znaleziony schemat emocjonalny występuje też w innych sytuacjach życiowych – uświadomienie sobie tego. Uświadomienie zakresu i konsekwencji takiego funkcjonowania.

Uwaga: Terapeuta działa po rogerowsku, nie kierując aktywnie w stronę konkluzji czy
            postanowień, ale towarzysząc toczącemu się procesowi zmiany. Jeśli to się uda,
            klient może osiągnąć:

       Świadomość, co chce zmienić i siłę do zrobienia tego.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin