Saiz Alvarez J. M., Wpływ UE..., (w) Polska i Hiszpania..., s. 111-129.pdf

(589 KB) Pobierz
Instytut
Nauk
Politycznych
Uniwersytetu
Warszawskiego
POLSKA
i
w
Unii
Europejskiej
HISZPANIA
doświadczenia
i
perspektywy
Redakcja
naukowa:
Anna
M.
Sroka
Ruben
Dario
Torres
Kubrian
Warszawa
2012
Jose
Manuel
Saiz
Alvarez
Wpływ
UE
na
gospodarkę
hiszpańską:
blaski
i
cienie
Wstęp;
1.
Wpływ
okresu
przedakcesyjnego:
dewaluacja,
restruk­
turyzacja
przemysłu
i
reformy
rynku
pracy;
2.
Wpływ
euro
na
gospodarkę
hiszpańską;
3.
Profity
z
funduszy
strukturalnych;
Podsumowanie
Wstęp
Z
gospodarczego
punktu
widzenia
przystąpienie
Hiszpanii
do
UE
oznaczało
proces
transformacji
strukturalnej,
korzystnej
zarówno
dla
firm,
jak
i
dla
końcowych
konsumentów.
Podpisanie
12
czerwca
1985
r.
traktatu
akcesyjnego
Hiszpanii
i
Portugalii
do
ówczesnych
Wspólnot
Euro­
pejskich
(UE-12),
obecnie
Unii
Europejskiej
(UE-27),
oznaczało
dla
hiszpańskiej
gospodarki
nieodwracalną
zmianę.
Reformy
w
sferze
pro­
dukcji,
konieczne
by
dostosować
się
do
międzynarodowej
konkurencji
i
przyjąć
euro
jako
wspólną
walutę,
spowodowały
zmiany
strukturalne
dotyczące
zarówno
całej
gospodarki,
jak
i
społeczeństwa.
W
wyniku
reform
strukturalnych
hiszpańskie
firmy
zmierzyły
się
z
postępującym
procesem
umiędzynarodowienia,
który
wzmógł
się
dzięki
prywatyzacji
strategicznych
sektorów
w
krajach
latynoame­
rykańskich,
która
nasiliła
się
pod
koniec
lat
80.
i
była
kontynuowa­
na
na
początku
lat
90.
XX
w.
W
rezultacie
wielkie
międzynarodowe
koncerny
hiszpańskie
obecnie
średnio
70%
swoich
obrotów
osiągają
poza
granicami
Hiszpanii.
W
naszej
pracy
zastanawiamy
się
nad
gospodarczymi
skutkami
włączenia
Hiszpanii
do
obecnej
UE
z
podwójnej
pespektywy,
przed-
112
JoseManuel
SaizAlvarez
i
poakcesyjnej,
zwracając
szczególną
uwagę
na
przyjęcie
euro
jako
wspólnej
europejskiej
waluty,
przeprowadzenie
reform
struktural­
nych
na
rynku
pracy,
transformację
strukturalną
przeprowadzoną
w
przemyśle
i
pozytywny
wpływ
funduszy
strukturalnych.
Na
koniec
pracy
przedstawiamy
proeuropejską
i
bardzo
pozytywną
wizję
całego
procesu
transformacji.
1.
Wpływ
okresu
przedakcesyjnego:
dewaluacja,
restrukturyzacja
przemysłu
i
reformy
rynku
pracy
Z
walutowego
punktu
widzenia,
przed
przystąpieniem
Hiszpanii
wraz
z
Portugalią
dnia
12
czerwca
1985
r.
do
ówczesnej
EWG
składa­
jącej
się
z
12
państw,
pesetę
charakteryzował
stabilny
kurs
walutowy.
Jeśli
przeanalizujemy
ewolucję
ceny
pesety
od
momentu
uwolnienia
jej
kursu
(21
stycznia
1974
r.)1,
to
deprecjacja
hiszpańskiej
waluty
miała
miejsce
jedynie
trzy
razy:
a)
9
lutego
1976
r.,
spadek
kursu
o
10%
w
wyniku
stanu
niepewności
politycznej
po
śmierci
generała
Franco
(20
listopada
1975
r.);
b)
12
lipca
1977
r.,
deprecjacja
o
19,7%
(dyewaluacja
Fuentesa
Quintany);
oraz
c)
6
grudnia
1982
r.,
zapobie­
gawczy
fixing
w
dół
o
7,6%
(dewaluacja
Boyera).
Przystąpienie
do
obecnej
UE
oznaczało
dla
Hiszpanii
konieczność
przygotowania
się
do
przyjęcia
euro
w
średnioterminowej
perspek­
tywie
jako
jednolitej
waluty
europejskiej.
Stąd
wejście
hiszpańskiej
pesety
do
Europejskiego
Systemu
Walutowego
(EMS)
w
czerwcu
1989
r.
Dlatego
też
ataki
spekulacyjne
na
hiszpańską
pesetę,
włoskie­
go
lira
i
brytyjski
funt
latem
1992
r.,
kiedy
już
peseta
znajdowała
się
w
Mechanizmie
Kursów
Walutowych
(ERM)
Europejskiego
Systemu
Walutowego,
spowodowały
tak
zwane
dewaluacje
Solchagi,
przepro­
1
Przed
tą
datą
peseta miała
sztywny
kurs
wymiany
od
pierwszego
ogłoszenia
parytetu
pesety
z
21
lipca
1959
r.
(60
peset
za
dolara
amerykańskiego
lub
0,0142112
gramów
złota).
Została
zdewaluowana
(Dewaluacja
Lópeza
Rodó)
21
listopada
1967
r.
i
apre-
cjonowana
w
stosunku
do
dolara
amerykańskiego
22
grudnia
1971
r.
poprzez
zmianę
parytetu
złota
z
35
na
38
dolarów
za
uncję.
Każda
z
dewaluacji
nosi
nazwę
od
nazwi­
ska
ówczesnego
ministra
gospodarki.
ZaR.
Tamames,
La
Union
Monetaria:
nuevas
oportunidadesy
desarrollo
económico,
Castellana
Cień,
Madryt
2002,
s.
285.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin