ANIOŁ  GRZESZNIKA

                           24 niedz. zw.  Łk 15, 1-10

„...radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.”

-         Kiedy Aniołowie mogą tańczyć z radości?

                            *

-         „Czemu ty wciąż chodzisz na cmentarz?” – pytała Darię

Majka. – „Bo wiesz, tam są takie strasznie smutne anioły, a ja chcę takiego namalować i wysłać temu  Martkowi, co cię pobił i pociął ci kurtkę.” Majka aż krzyknęła ze zdziwienia: „Temu potworowi wyślesz anioła? Lepiej mu diabła narysuj, żeby wiedział, jakiego ma kuzyna.” Daria chciała pokazać swój rysunek, ale Majka odeszła obrażona. Nikt nie lubił Martka, bo wciąż ktoś przez niego płakał, skarżył się, wściekał...I Martek nie lubił nikogo. Nikt nie miał takiego taty-pijaka, nikt nie miał takiego brudnego domu, a w nim niczego do zjedzenia. Martek ze złości i z zazdrości robił wszystkim na złość. Właśnie dostał pałką od policjanta za pobicie Robcia, który powiedział o jego tacie, że jest „menelem”. Martek siedział na krawędzi ławki i rozmazywał łzy złości i bólu. I wtedy podeszła do niego Daria i podała mu dużą kopertę. „List do ciebie - powiedziała – otwórz”. Martek zaniemówił, bo nigdy nie dostał jeszcze listu. Otworzył brudnymi rękami kopertę i ujrzał rysunek z płaczącym aniołem, który trzymał zdjęcie Martka. – „To Twój anioł – powiedziała Daria – smutno mu i mnie też. Czy on musi wciąż płakać? Może go pocieszysz i nie zrobisz dziś nic złego? Ja się też ucieszę i może nawet cię polubię...” Martek przetarł oczy, popatrzył w oczy Darii, na anioła i teraz rozpłakał się już nie złości. Łzy mu kapały na rysunek i płakał z Aniołem. Nagle zawstydził się, wytarł twarz rękawem i powiedział: „Nie zrobię nic złego! Słowo! A Namalujesz mi, jak mój anioł się cieszy?” Daria kiwnęła głową i odwróciła się, żeby Martek nie zobaczył łez w jej oczach. Ale on zobaczył - pierwszy raz w życiu łzy z radości.”

                                          *

            Jak mógłby wyglądać anioł Martka, który się cieszy?