Antologia
NIECH ŻYJEPOLSKA
HURA!
tom 2
Spis treści:
Andrzej Pilipiuk BUNT SZEWCÓW
Artur Szrejter SHAMBALLACH
Tomasz Bochiński CUDOWNY WYNALAZEK PANA BELLA
Katarzyna Anna Urbanowicz UTULIĆ ZŁO
Piotr Schmidtke PRAWA RĘKA MARZENIA
Krzysztof Kochański CENTURIAŃSKIE BOMBY
Joanna Kułakowska GOŚCIE Z POKOJU OBOK
Jerzy Rzymowski LUSTRO DLA NIEWIDZIALNEGO CZŁOWIEKA
Łukasz M. Wiśniewski POGANIACZ OSŁÓW
Jacek Piekara JAK JA WAS [...] NIENAWIDZĘ
Jest fantazja w narodzie
25 lat Klubu Tfurcuf – krótki przewodnik
Innemu dane zostało zwyciężyć,
Więc cześć zwycięstwu.
Mnie dane było lekkością zaciężyć
Polskiemu męstwu.
A ja myślałem, że tę lekkość ptaszą,
Skrzydło żurawi,
Na postrach wrogom w czystą zbroję naszą
Husarz oprawi.
Palec na ustach, a cóż komu na tem,
Indziej to widzą,
Tu słuszna milczeć, zobaczym za światem,
Kogo zawstydzą.
Do zobaczenia, rycerze, poeci,
Mędrce, prorocy; Do zobaczenia!
Przelatujmy, dzieci,
Jak gwiazdy w nocy.
Teofil Lenartowicz
Do* [Cypriana Norwida]
Andrzej Pilipiuk (1974) debiutował w 1996 roku opowiadaniem Hiena („Fenix”).
W ciągu ostatnich pięciu lat wydał sześć powieści: Kuzynki, Księżniczka, Dziedziczki (tworzą trylogię), Ucieczka, Obce ścieżki (cykl Norweski dziennik), Operacja Dzień Wskrzeszenia oraz zbiory opowiadań: Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow, Weźmisz czarno kure..., Zagadka Kuby Rozpruwacza, Wieszać każdy może, 2586 kroków. Jest współautorem podręcznika do WOS dla gimnazjum pt. Bliżej świata. Dorywczo zajmował się publicystyką popularnonaukową.
Dziesięciokrotnie nominowany do Nagrody im. Janusza Zajdla. Otrzymał ją raz, za opowiadanie Kuzynki (2002). Dwukrotnie nominowany do Śląkfy.
W Czechach wydano cztery tomy jego opowiadań o Jakubie Wędrowyczu i powieść Kuzynki, a pojedyncze opowiadania ukazywały się po czesku, litewsku i rosyjsku.
Jedyny w fandomie poszukiwacz meteorytów.
Andrzej Pilipiuk
BUNT SZEWCÓW
Nadchodzi wczesny jesienny zmierzch. Zapalam gałązkę bukszpanu. Kreślę okrąg wokół siebie, oczyszczając przestrzeń, w której będę pracował. Zataczam drugi, mniejszy, by wypalić zło mogące przeszkadzać mi w pracy. Zataczam trzeci, by oczyścić narzędzia. Palcem zanurzonym w winie rysuję trójkąt na swoim czole. Zamykam się dla świata, otwieram dla czynu. Czas przestaje istnieć. Rzeczywistość zewnętrzna traci z tą chwilą jakiekolwiek znaczenie. Mogę odłożyć pracę wówczas, gdy ...
renfri73