Raymond E. Feist

Odpryski strzaskanej korony

Opowieść o wojnie z Wężowym Ludem Tom 4

Seria: Saga o Midkemii i Kelewanie

Przełożył Andrzej Sawicki

Tytuł oryginalny: Shards of a broken crown

Wydanie oryginalne 1998

Wydanie polskie 2002

Choć demona unicestwiono, a nieprzyjaciół odparto, mieszkańcom Królestwa nie dano zażywać owoców pokoju. Po inwazji Króla Demonów niemal całą Midkemię pokrywają ruiny i zgliszcza, zginęło wielu ludzi... a wśród nich i dzielny James, diuk Krondoru. A jednak, gdy wszyscy zabierają się do odbudowy, z popiołów wojny wyłania się nowa groźba: dowództwo nad resztkami sił najeźdźców obejmuje ambitny generał Fadawah - niedawny naczelny wódz sił Szmaragdowej Wiedźmy. Ująwszy armię w karby, zamierza na rumowisku, jakim się stały Zachodnie Dziedziny, zbudować własne imperium. Dwóch młodzików, Jimmy i Dash, staje przed niemal niewykonalnym zadaniem. Mają zebrać klejnoty i resztki strzaskanej ongiś korony i przywrócić Królestwu jego dawną świetność.

Spis treści:

Postaci występujące w naszej opowieści:              5

Prolog.              10

Rozdział 1. Zima.              16

Rozdział 2. Pustkowie.              46

Rozdział 3. Konfrontacje.              72

Rozdział 4. W podziemiu.              96

Rozdział 5. Konfrontacje.              124

Rozdział 6. Wybory.              149

Rozdział 7. Okazja.              171

Rozdział 8. Przygotowania.              193

Rozdział 9. Negocjacje.              215

Rozdział 10. Inwestycje.              239

Rozdział 11. Dyspozycje.              262

Rozdział 12. Ryzyko.              288

Rozdział 13. Nieszczęście.              314

Rozdział 14. Konsekwencje.              339

Rozdział 15. Zdrada.              361

Rozdział 16. Oszustwo.              382

Rozdział 17. Ataki.              406

Rozdział 18. Objawienia.              427

Rozdział 19. Decyzje.              448

Rozdział 20. Starcie.              471

Rozdział 21. Tajemnice.              495

Rozdział 22. Zrozumienie.              518

Rozdział 23. Decyzje.              536

Rozdział 24. Ataki.              561

Rozdział 25. Konfrontacja.              589

Rozdział 26. Odkrycie.              618

Rozdział 27. Interwencja.              647

Rozdział 28. Podział.              673

Epilog.              699

Jonowi i Anicie Eversonom,

którzy byli ze mną od samego początku.

Postaci występujące w naszej opowieści:

Acaila - przywódca eldarów z dworu Królowej Elfów

Adelin - elf z Elvandaru

Aglaranna - Królowa Elfów w Elvandarze, żona Tomasa, matka Calina i Calisa

Akee - góral Hadati

Akier - porucznik z „Królewskiego Buldoga”

Aleta - młoda kapłanka Świątyni Arch-Indar

Asham Ibin Al-Tuk - generał keshański

Avery Karli - żona Roo

Avery Rupert „Roo” - kupiec z Krondoru

Boyse - kapitan z oddziałów Duko

Brian - Diuk Silden

Calhern Thomas - pełniący obowiązki porucznika gwardii przybocznej

Calin - dziedzic tronu Królestwa Elfów, brat przyrodni Calisa, syn Aglaranny i Aidana

Calis - „Orzeł Krondoru”, osobisty agent i wysłannik Księcia Krondoru, Diuk Dworu, syn Aglaranny i Tomasa, brat przyrodni Calina

Chalmes - przywódca magów ze Stardock

Chapac - bliźniaczy brat Tilaca, syn Ellii

d'Lyes Robert - mag ze Stardock

de Savon Luis - weteran, współpracownik Roo

Delwin - Konstabl z Krondoru

Desgarden - fechmistrz z Krondoru

Dokins Kirby - drobny złodziejaszek i informator ceklarzy z Krondoru

Dominik - opat opactwa Ishapa w Sarth

Duga - kapitan najemników z Novindusa

Duko - generał armii Szmaragdowej Królowej

Ellia - elfka z Elvandaru, matka Chapaca i Tilaca

Enares Malar - sługa znaleziony w dziczy

Erland - brat Króla, stryj Księcia Patricka

Fadawah - generał, dawny wódz naczelny armii Szmaragdowej Królowej, samozwańczy Król Morza Goryczy

Francine „Francie” - córka Diuka Silden

Greylock Owen - Konetabl Rycerstwa w armii Księcia

Hammond - porucznik armii królewskiej

Herbert z Rutherwood - skryba z Port Vykor

Jacoby Helen - wdowa po Randolphie Jacobym, matka Natally i Willema

Jallom - kapitan z armii Duko

Jameson Dashel „Dash” - młodszy syn Aruthy, wnuk Jamesa

Jameson James „Jimmy” - starszy syn Aruthy, wnuk Jamesa

Kahil - szef służby wywiadowczej Fadawaha

Kaleid - mag, członek starszyzny Stardock

Leland - syn Richarda z Mukerlic

Livia - córka Lorda Vasariusa

Mackey - sierżant gwardii pałacowej

Matak - stary żołnierz służący pod rozkazami Duko

Milo - właściciel gospody „Pod Szpuntem” w Ravensburgu, ojciec Rosalyn

Miranda - czarodziejka, przyjaciółka Calisa i żona Puga

Nakor Isalańczyk - szuler, mag, przyjaciel Puga i Calisa

Nardini - kapitan zdobytego okrętu quegańskiego

Nordan - generał armii Fadawaha

Pahaman - Tropiciel z Natalu w Elvandarze

Patrick - Książę Krondoru, syn Księcia Erlanda, bratanek Króla i Księcia Nicholasa

Pickney - urzędnik miejski z Krondoru

Pug - mistrz magii, Diuk Stardock, kuzyn Króla, dziadek Aruthy, prapradziadek Jimmy'ego i Dasha

Reese - złodziej z Krondoru

Richard - Earl Mukerlic

Riggers Lysle - przywódca Szyderców

Rosalyn - córka Mila, żona Rudolpha, matka Gerda

Rudolph - piekarz z Ravensburga, mąż Rosalyn, przybrany ojciec Gerda

Runcor - kapitan z armii Duko

Ryana - smocza panna, mogąca zmieniać kształt w ludzki, przyjaciółka Tomasa i Puga

Shati Jadow - porucznik z kompanii Erika

Sho Pi - dawny towarzysz Erika i Roo, uczeń Nakora

Songti - kapitan z armii Duko

Styles - kapitan „Królewskiego Buldoga”

Subai - kapitan Królewskich Krondorskich Tropicieli

Talwin - szpieg i wywiadowca pracujący dla Aruthy

Tilac - syn Ellii, bliźniaczy brat Chapaca

Tinker Gustaf - więzień i towarzysz Dasha, późniejszy stróż prawa i Konstabl

Tomas - wojenny wódz Elvandaru, małżonek Aglaranny, ojciec Calisa, dziedzic mocy Ashen-Shugar

Trina - złodziejka, Mistrzyni Dnia Szyderców

Tuppin John - złodziej, szef krondorskich opryszków

Vasarius - quegański szlachcic i kupiec

von Darkmoor Erik - kapitan Szkarłatnych Orłów Calisa

von Darkmoor Gerd - Baron Darkmoor, syn Rosalyn i Stefana von Darkmoor, bratanek Erika

von Darkmoor Mathilda - Baronowa Darkmoor, babka Gerda

Wendell - kapitan z Krondoru

Wiggins - ochmistrz dworu Patricka

Wilkes - żołnierz armii Erika

Zaltais - ?

Księga czwarta. Opowieść o braciach.

Obowiązek musi się opierać na ufności.

Benijamin Disraeli

Earl of Beaconsfield

Tancred, księga II, rozdz. l

Prolog.

Generał zapukał.

- Wejść - odezwał się samozwańczy Król Morza Goryczy, podnosząc wzrok znad pośpiesznie napisanej notatki, którą podał mu właśnie szef jego wywiadu, kapitan Kahil.

Do komnaty, strząsając śnieg z płaszcza, wszedł generał Nordan.

- Wasza Królewska Mość znalazł sobie zimny kraj do władania - rzekł z uśmiechem. Kahila powitał krótkim kiwnięciem głowy.

- Ale przynajmniej jest tu pod dostatkiem żywności i drewna na opał - odpowiedział Fadawah, dawny naczelny wódz armii Szmaragdowej Królowej, obecny władca Ylith i okolic. Machnął niedbale dłonią na południe. - Wciąż jeszcze docierają do nas aż z Darkmoor maruderzy, którzy w bardzo mrocznych barwach odmalowują sytuację w Zachodnich Dziedzinach.

Nordan wskazał dłonią krzesło i Fadawah przytaknął przyzwalająco. Choć byli starymi towarzyszami broni, w czasie gdy Fadawah przygotowywał się do wiosennej kampanii, obaj przestrzegali formalności. Policzki generała wciąż jeszcze pokrywały rytualne blizny, pozostałe po przysiędze lojalności Pantathianom. Zastanawiał się, czy nie poprosić o pomoc jakiegoś uzdrawiacza lub kapłana, aby pomogli mu pozbyć się tych znaków, ponieważ kiedy się zorientował, że Wężowi Kapłani byli tak samo oszukiwani jak i on, zabił ich ostatniego najwyższego kapłana. Uważał, że nie jest już nikomu niczego winien. Był panem samego siebie i własnej woli, stał na czele własnej armii, stacjonującej w bogatym kraju. Kahil jednak przypomniał mu, że blizny - choć były upokarzające - budziły strach i szacunek jego ludzi. Szef wywiadu służył Szmaragdowej Pani, zanim ta padła ofiarą demona, a później, po zmianie dowództwa w armii najeźdźców, udowodnił, że jest wiernym i godnym zaufania doradcą.

Wedle ostatnich szacunków ponad trzydzieści tysięcy ludzi dotarło na południe prowincji Yabon. Zorganizował ich, znalazł dla nich kwatery, porozsyłał oddziały, a teraz kontrolował wszystkie ziemie od Ylith na południe po Questor View, na północ do Zün i ku zachodowi po miasto Natal, przejęte w większej części przez jego ludzi. Zajął też Hawks Hollow, niewielkie miasteczko nad ważnym przejściem przez góry na wschód.

- Niektórym nie podoba się myśl o zostaniu tutaj - stwierdził Nordan. Krępy wojak potarł dłonią pokryty szczeciną podbródek i odchrząknął. - Mówią o znalezieniu statku i powrocie za morze.

- Powrocie do czego? - spytał Fadawah. - Do spalonych ziem, gdzie grasują barbarzyńcy ze stepów? Poza warowniami krasnoludów w Górach Ratn'Gar i kilkoma plemionami Jeshandi, którym udało się jakoś przetrwać na północy, co tam zostało z cywilizowanych krajów? Ostało się choć jedno miasto? Jakieś zapasy żywności? - Podrapał się w głowę. Miał na niej jeden długi kosmyk włosów, resztę czerepu golił, co też stanowiło pozostałość po kulcie Szmaragdowej Królowej. - Powiedz tym, co gadają o powrocie, że jeśli wiosną znajdą jakiś statek, mogą odpłynąć wedle woli. - Zapatrzył się w przestrzeń przed sobą. - Nie będę zatrzymywał nikogo, kto nie jest gotów mi służyć. Czekają nas ciężkie boje.

- Z królewskimi?

- A co, sądzisz, że będą siedzieli z założonymi rękoma? Że nie będą próbowali odbić tych ziem?

- Nie, ale w Krondorze i pod Darkmoor ponieśli ciężkie straty. Jeńcy mówią, że w polu nie zostało im zbyt wielu ludzi.

- To byłoby prawdą, gdyby nie ściągnęli tutaj Armii Wschodu - odparł Fadawah. - Ale jeżeli ją tu sprowadzą, musimy być gotowi.

- Cóż - odpowiedział Nordan. - Nie dowiemy się aż do wiosny.

...