Instrukcja SSP 2015 pl.pdf

(2348 KB) Pobierz
Politechnika Wrocławska,
Wydział Mechaniczny
Katedra Technologii Laserowych,
Automatyzacji i Organizacji Produkcji
Symulacja procesów produkcyjnych
Opiekun zajęć:
dr inż. Arkadiusz Kowalski
mgr inż. Michał Olejarczyk
mgr inż. Andrzej Pawlak
Plan zajęć dydaktycznych Symulacja procesów produkcyjnych
WPROWADZENIE
ĆWICZENIE 1
ĆWICZENIE 2
ĆWICZENIE 3
ĆWICZENIE 4
ĆWICZENIE 5
ĆWICZENIE 6
ĆWICZENIE 7
ĆWICZENIE 8
ĆWICZENIE 9
–
–
–
–
–
–
–
–
–
model deterministyczny – wyznaczenie częstotliwości
dostaw
uwzględnienie operacji hartowania
uwzględnienie operacji KJ
wprowadzenie różnorodnego plan produkcji
wprowadzenie operacji montażu
zdefiniowanie różnorodnych środków transportu oraz
uwzględnienie kosztów
niedeterministyczny model symulacyjny linii
produkcyjnej
zdefiniowanie przerw w pracy oraz wykorzystanie
makr
zdefiniowanie zmiennych i atrybutów,
charakteryzujących badany system wytwórczy
program SimRunner, pierwsza optymalizacja
program SimRunner, druga optymalizacja
ĆWICZENIE 10 –
ĆWICZENIE 11 –
str. 2
Wprowadzenie
Etapy budowy modelu symulacyjnego typowego systemu wytwórczego
Budowa modelu symulacyjnego w środowisku ProModel 2014 składa się z następujących
głównych kroków, odpowiadających modułom dostępnym z menu
Build:
Wybranie rodzajów urządzeń, maszyn na których będą przebiegały procesy wytwórcze
(Locations),
Zdefiniowanie produktu (Entities),
Dodanie ścieżek pracy (Path
Networks),
Określenie zasobów produkcyjnych (Resources)
Utworzenie logiki procesu (Processing),
Harmonogram przypływu produktów (Arrivals),
Założenie nowego modelu symulacyjnego
Przed utworzeniem nowego modelu (Rysunek 1) należy określić jednostki czasu [h]
i długości [m] oraz wybrać bibliotekę elementów graficznych (menu
File/New/General
Information).
Istnieje możliwość wprowadzenia warunków logicznych, które pozwolą
zainicjalizować i zakończyć proces symulacji. Tło na którym będzie tworzony system można
utworzyć własnoręcznie (menu
Build/Background Graphics/Front of Grid
lub
Build/Background Graphics/Behind Grid)
lub zaimportować plik graficzny (Edit/Import
Graphic).
Należy skorzystać z dostępnego pliku o nazwie
Tutorialback.wmf.
Po określeniu
parametrów siatki (View/Layout
Settings/Grid Settings)
można przystąpić do właściwego
budowania modelu.
Rysunek 1. Okno dialogowe przy otwieraniu nowego modelu
str. 3
Moduł Locations – lokalizacja, stanowiska robocze
Moduł
Locations
(Rysunek 2) pozwala na reprezentację fizyczną stanowiska roboczego,
na którym będą zachodziły operacje i zabiegi technologiczne lub będą podejmowane decyzje.
Stanowiska robocze umieszczane są w systemie symulacyjnym poprzez ich wybór
z graficznego menu i wstawienie do okna
Layout.
Odległości pomiędzy urządzeniami są
definiowane w następnych krokach. Możliwe jest opisanie wstawianych urządzeń nazwami,
ich edycja i skalowanie. Podkład graficzny może przedstawiać np. halę modelowanego
systemu.
Rysunek 2. Okno modułu
Locations
Graficzną bibliotekę maszyn i urządzeń można uzupełniać o własne maszyny
i urządzenia, środki transportowe itp. za pomocą edytora grafiki (Graphics
Editor).
Parametry
określające umieszczane maszyny i urządzenia:
Icon, Name, Capacity, Units, DTs, Stats,
Rules, Notes
są umieszczone w oknie
Locations.
Opcja
Icon
przedstawia ikonę użytą do
graficznej reprezentacji stanowiska roboczego podczas przeprowadzania symulacji, kolumna
Name
zawiera jego nazwę.
Capacity
pozwala na zdefiniowanie wydajności maszyny
(rozumianej jako ilość przedmiotów, które jednocześnie poddawane są manipulacji). Opcja
Units
określa ilość identycznych stanowisk pracy, a
Stats
rodzaj generowanej statystyki (Time
Series
jest najbardziej szczegółowym rodzajem statystyki. Użycie edytora czasów przerw
i wyłączeń
DTs
umożliwia określenie czasów i warunków w jakich ma nastąpić czasowe
wyłączenie maszyny podczas symulacji. W tym miejscu wykorzystuje się czas t
pz
, jako czas
przezbrojeń (Setup
downtimes).
Definiowanie reguł dla elementów wchodzących i wychodzących na urządzenia
wytwórcze odbywa się w oknie opcji
Rules.
Możliwe są następujące metody wyboru
elementów oczekujących na wejściu: najstarsze priorytetem, przypadkowe, najmniejsza
dostępna wydajność, natomiast na wyjściu można ustawić następujące priorytety: bez kolejki,
FIFO, LIFO, „po typie”.
str. 4
Moduł Entities – elementy, jednostki
Moduł
Entities
– elementy, które podczas przebiegu symulacji procesu są przedmiotem
czynności lub podjętej decyzji, czyli np. części produktu, zespoły części, wyroby (Rysunek
3).
Określamy w tym menu elementy będące przedmiotem manipulacji transportowych
i technologicznych.
Rysunek 3. Okno modułu
Entities
Po wyborze z graficznej biblioteki elementów istnieje możliwość edycji wybranego
przedmiotu i dokonanie zmian np. jego wielkości. Opcje określające wprowadzane elementy:
Icon, Name, Speed, Stats, Notes.
Opcje
Icon
i
Name
określają jednoznacznie element
w systemie,
Speed
– domyślna prędkość, z jaką będzie przemieszczany elementy po sieci
(mpm - metr na minutę, fpm – stopa na minutę).
Moduł Path Network – ścieżka, droga
Path Network
– ścieżka, droga wzdłuż której przemieszczają się zasoby produkcyjne.
Budowana jest za pomocą myszki, podwójne kliknięcie umożliwia utworzenie kolejnych
węzłów sieci (Rysunek 4). Opcje dla tworzonej sieci:
Graphics, Name, Type, T/S, Path,
Interfaces, Mapping, Nodes.
Do identyfikacji ścieżki w systemie symulacji wykorzystuje się
kolumnę
Graphics
(kolor drogi) i
Name.
W opcji
Type
wybieramy typ projektowanej sieci
(Non-Passing,
Passing,
Crane),
a w kolumnie
T/S
rodzaj jednostki w jakiej zadaje się
parametry ruchu po tworzonej sieci. Położenie urządzeń wprowadza się z klawiatury jako
poszczególne odległości pomiędzy węzłami sieci – opcja
Path.
str. 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin