Prawa i zasady fizyczne.pdf

(2143 KB) Pobierz
prawa elektrolizy Faradaya
Dwa prawa opisujące elektrolizę:
(1) Masa substancji wydzielonej podczas elektrolizy jest proporcjonalna do ładunku, który
przepłynął przez elektrolit;
(2) Ładunek
Q
potrzebny do wydzielenia lub wchłonięcia masy
m
jest dany zależnością
Q = Fmz/M,
gdzie
F
jest stałą Faradaya,
z
ładunkiem jonu,
M
zaś masą molową jonu.
Inne, częściej spotykane sformułowanie drugiego prawa elektrolizy Faradaya brzmi:
stosunek mas
m
1
oraz
m
2
substancji wydzielonych na elektrodach podczas przepływu
jednakowych ładunków elektrycznych jest równy stosunkowi ich równoważników
elektrochemicznych
R
1
oraz
R
2
:
m
1
/m
2
=
R
1
/R
2
.
prawa gazowe
Prawa wiążące temperaturę, ciśnienie i objętość gazu doskonałego.
Prawo Boyle'a–
Mariotte'a
głosi, że w stałej temperaturze ciśnienie gazu
p
jest odwrotnie proporcjonalne
do objętości
V
(pV = const). Współczesne sformułowanie
prawa Gay–Lussaca
mówi,
że przy stałym ciśnieniu objętość gazu jest wprost proporcjonalna do jego temperatury
termodynamicznej
T
(V/T = const); oryginalna wersja tego prawa mówiła o stałym
współczynniku rozszerzalności cieplnej gazu utrzymywanego pod stałym ciśnieniem.
Prawo Charlesa
stwierdza, że dla próbki utrzymywanej w stałej objętości ciśnienie
jest wprost proporcjonalne do temperatury termodynamicznej. Te trzy prawa można
połączyć w jedno równanie stanu gazu doskonałego
pV = nRT,
gdzie
n
oznacza liczbę
moli gazu w próbce, a
R
uniwersalną stałą gazową. Prawa gazowe zostały najpierw
ustalone doświadczalnie dla gazów rzeczywistych, mimo że rzeczywiste gazy podlegają
im jedynie w ograniczonym zakresie. Najlepiej prawa te są spełnione w wysokich
temperaturach pod niskim ciśnieniem.
prawa Keplera
Trzy prawa ruchu planet sformułowane przez Johannesa Keplera (1571–1630)
na początku XVII w. na podstawie obserwacji dokonanych przez Tychona Brahe (1546–
1601). Głoszą one, że:
(1) orbity planet są elipsami, a Słońce znajduje się w jednym z ognisk tych elips;
(2) każda planeta obiega Słońce w taki sposób, że promień wodzący, łączący planetę
ze Słońcem, zakreśla jednakowe pola w jednakowych odstępach czasu;
(3) stosunek kwadratu okresu gwiazdowego planety do sześcianu wielkiej półosi jej orbity
jest jednakowy dla wszystkich planet.
prawa Kirchhoffa
Dwa prawa odnoszące się do obwodów elektrycznych, po raz pierwszy sformułowane
przez Gustava Roberta Kirchhoffa (1824–87).
(a)
Pierwsze prawo Kirchhoffa
mówi, iż suma algebraiczna prądów przepływających
przez wszystkie przewody w sieci łączące się w jednym punkcie jest równa zeru.
(b)
Drugie prawo Kirchhoffa
mówi, iż suma algebraiczna sił elektromotorycznych
wewnątrz dowolnego obwodu zamkniętego jest równa sumie iloczynów natężenia
prądów i oporów elektrycznych w różnych częściach tego obwodu.
prawa Lamberta
(1) Oświetlenie powierzchni przez padające na nią prostopadle światło ze źródła
punktowego jest odwrotnie proporcjonalne do kwadratu odległości powierzchni od źródła.
(2) Jeżeli promienie tworzą kąt J z normalną do powierzchni, to oświetlenie jest
proporcjonalne do cosJ. Nazwa pochodzi od nazwiska Johanna Heinricha Lamberta
(1728–77).
Zgłoś jeśli naruszono regulamin