Abel
Homilia paschalna Melitona z Sardes k. Smyrny w Lidii (+175/180) (nr 59) (nr 65-71; Wielki Czwartek) Uczeń uczniów apostoła Jana. Lista ksiąg Melitona jest najstarszym katalogiem kanonicznych ksiąg Starego Testamentu napisanym przez chrześcijańskiego autora. Meliton nie wymienia w niej Księgi Estery a Księgę Nehemiasza traktuje część Księgi Ezdrasza
Prorocy przepowiedzieli wiele rzeczy o tajemnicy Paschy, którą jest Chrystus. (…) Biorąc ciało podległe cierpieniu, wziął na siebie mękę cierpiącego człowieka i zniszczył ją. Duchem zaś, który nie mógł umrzeć, zabił śmierć - morderczynię człowieka. (…) On jest Paschą naszego zbawienia.
To On w wielu musiał znosić wiele. W Ablu został zabity, w Izaaku związano Mu nogi, w Jakubie przebywał na obczyźnie, w Józefie został sprzedany, w Mojżeszu podrzucony, w baranku paschalnym zabity, w Dawidzie prześladowany, w prorokach zelżony.
(…) On jest milczącym Barankiem, Barankiem zabitym, zrodzonym z Maryi, pięknej owieczki. Wzięty ze stada i poprowadzony na zabicie, wieczorem został złożony w ofierze, a nocą Go pogrzebano. Nie łamano Mu kości na drzewie krzyża, a będąc w ziemi nie uległ rozkładowi, lecz powstał z martwych i wskrzesił człowieka wyprowadzając go z grobu otchłani.
Rdz 4,1-16 (BE)
Adam zbliżył się do swojej żony Ewy, a ona poczęła i urodziła Kaina, i powiedziała: Otrzymałam mężczyznę od Pana. Potem urodziła jeszcze jego brata Abla. Abel był pasterzem owiec, a Kain uprawiał ziemię. Po pewnym czasie Kain złożył Panu ofiarę z płodów ziemi. Także Abel złożył ofiarę z pierworodnych zwierząt swojej trzody oraz z ich tłuszczu. Pan zwrócił uwagę na Abla i na jego ofiarę, a na Kaina i na jego ofiarę nie zwrócił uwagi. Wtedy Kain rozgniewał się bardzo (BT: Smuciło to Kaina bardzo) i zasępił (wklęsłą twarzą). Pan zapytał Kaina: Czemu się gniewasz i dlaczego się zasępiłeś? Byłbyś pogodny, gdybyś dobrze postępował. Jeżeli jednak nie będziesz dobrze czynił, to grzech czający się w pobliżu skusi cię, ty zaś masz nad nim panować. Wówczas Kain zwrócił (pokłócił się) się do swojego brata Abla: Chodźmy na pole! A gdy byli na polu, Kain rzucił się na Abla, swego brata, i go zabił. Pan zaś zapytał Kaina: Gdzie jest twój brat Abel? Odpowiedział: Nie wiem. Czy ja jestem stróżem mego brata? Wtedy On powiedział: Co zrobiłeś? Krew twojego brata woła do Mnie z ziemi. Będziesz teraz przeklęty na tej ziemi (BT: Bądź więc teraz przeklęty na tej roli), która otworzyła się, aby przyjąć krew twego brata, który zginął z twojej ręki. Gdy będziesz uprawiał ziemię, nie wyda ci więcej plonu. Będziesz wygnańcem i tułaczem na ziemi. Wówczas Kain zwrócił się do Pana: Zbyt wielka jest moja wina, bym mógł ją udźwignąć (BT: Zbyt wielka jest kara moja, abym mógł ją znieść). Skoro wypędzasz mnie dziś z tej ziemi i sprzed Twojego oblicza, to muszę się ukryć. Będę wygnańcem i tułaczem na ziemi, a każdy, kto mnie spotka, będzie mógł mnie zabić. Pan mu jednak odpowiedział: O, nie! Ktokolwiek zabiłby Kaina, siedmiokrotną poniesie karę! I Pan tak naznaczył Kaina, aby nikt, kto go spotka, go nie zabił. Kain odszedł, więc sprzed oblicza Pana i zamieszkał w ziemi Nod, na wschód od Edenu.
1. Kain (hebr. włócznia, kowal). Rabini lubią tłumaczyć jego imię jako „posiadanie” (Kain sądził, że posiadał wszystko i był zachłanny).
2. Abel (hebr. הבל Hewel) „marność”, „kruchość”, „wątłość”, „znikomość”, „pozór”, „przemijające tchnienie”, „podmuch”. Kohelet (leit-motiv): Marność nad marnościami i wszystko marność Dawid = najmniejszy!Syn = akadyjskie ablu.
3. Użyte w Biblii Tysiąclecia słowo „smucić się” nie oddaje siły gniewu pierworodnego. Tego samego słowa użył autor natchniony, opisując między innymi nastrój synów Jakuba po gwałcie na ich siostrze Dianie (Rdz 34,7). Ten rodzaj gniewu często poprzedza w biblijnych historiach przelanie krwi.
4. Gdzie twój brat? – Bóg nie godzi się na CICHE DNI!
5. Krew (w liczbie mnogiej) = krew potencjalnych dzieci Abla!
6. Przekleństwo na roli!
7. Zbyt wielka jest moja wina = nawrócenie Kaina!
8. A jednak Bóg nie wysłuchuje tej krwi. Nie staje się mścicielem Abla. Dlatego, że jest Krew, która przemawia jeszcze głośniej niż krew Abla. Jest to Krew Jezusa — (por. Hbr 12, 24). Krew Abla woła o pomstę, Krew Jezusa woła o wybaczenie. Bóg, staje się mścicielem Kaina! Staje się Go’elem (mścicielem krwi), krewnym Kaina! „Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotną pomstę poniesie!”. Niezwykłe to objawienie Bożego miłosierdzia!
9. Znamię: Raszi (przeł. XI/XII w.). Mówi on, iż Pan wypisał Kainowi na czole pierwszą literę swojego Imienia - malutką "jotę" (najmniejszą literę alfabetu). Podpisał go swoim imieniem! Taw (400) lub Jota (10).
10. Z kim się utożsamiam?
Kain = ja; Abel = Jezus
Historia Kaina i Abla - czyż nie jest jednym z najpierwszych i najbardziej "skandalicznych" objawień Boga miłosiernego?
michaldraus