02 Izaak - m.rtf

              02 Izaak

              Homilia paschalna Melitona z Sardes (+175/180) (nr 59)

              Jeśli więc chcesz oglądać tajemnicę Pana, patrz
na Abla, który został podobnie zabity,
na IZAAKA, który został podobnie związany,
na Józefa, który został podobnie sprzedany,
na Mojżesza, który został podobnie porzucony,
na Dawida, który był podobnie prześladowany,
na proroków, którzy podobnie ze względu na Chrystusa cierpieli.

              _____

              Jan Paweł II, Tryptyk Rzymski ()
WZGÓRZE W KRAINIE MORIA

              3. Rozmowa ojca z synem w krainie Moria

              Tak szli i rozmawiali już trzeci dzień:
Oto wzgórze, na którym mam złożyć Bogu ofiarę — mówił ojciec.
Syn milczał, nie śmiał pytać: Gdzie jest żertwa? mamy ogień i drwa i nóż ofiarny,
lecz gdzie żertwa?
Bóg sam sobie tę żertwę upatrzy — tak powiedział, nie śmiał głośno
wypowiedzieć tych słów: żertwą, mój synu, będziesz ty — więc milczał.

              Tym milczeniem znów się zapadał w głuchy ostęp.
Słyszał Głos, który go prowadził.
Teraz Głos umilkł.
Został sam ze swym imieniem Abraham: Ten, który uwierzył wbrew nadziei.
Za chwilę zbuduje stos ofiarny, rozpali ogień, zwiąże ręce Izaaka — i wówczas — co? zapłonie stos...

              Widzi siebie już ojcem martwego syna, którego Głos mu dał, a teraz mu odbiera?

              _____

              Saraj = swarliwa
Sara = księżniczka

              Abram = mój ojciec jest wzniosły
Abraham = ojciec mnóstwa

              Izmael = słyszący Boga (Bóg usłyszał)
Izaak = śmiejący się (Bóg uśmiechnął się)

              _____

              Jan Paweł II, Tryptyk Rzymski ()
WZGÓRZE W KRAINIE MORIA

              O Abrahamie, który wstępujesz na to wzgórze w krainie Moria, jest taka granica ojcostwa, taki próg, którego ty nie przekroczysz.

              Inny Ojciec przyjmie tu ofiarę swego Syna.

              Nie lękaj się, Abrahamie, idź dalej przed siebie i czyń, co masz czynić.
Ty będziesz ojcem wielu narodów, czyń, co masz czynić, do końca.

              On sam powstrzyma twą rękę, gdy będzie gotowa zadać ów ofiarniczy cios...

              On sam nie dopuści, aby spełniła twa ręka to, co już spełniło się w sercu.

              Tak — zawiśnie w powietrzu twa ręka. On sam ją wstrzyma.

              I odtąd wzgórze w krainie Moria stanie się oczekiwaniem — na nim bowiem ma się spełnić tajemnica.

              (...)

              Jeśli dziś wędrujemy do tych miejsc, z których kiedyś wyruszył Abraham, gdzie usłyszał Głos, gdzie spełniła się obietnica, to dlatego, by stanąć na progu — by dotrzeć do początku Przymierza.

              Bo Bóg Abrahamowi objawił, czym jest dla ojca ofiara własnego syna — śmierć ofiarna.

              O Abrahamie — tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swojego dał, aby każdy, kto w Niego uwierzył, miał żywot wieczny.