SP-1993-01-F.pdf

(1020 KB) Pobierz
Mimo zmian zachodzących w krajach
byłego ZSRR nadal większość ośrod-
ków związanych z sektorem zbroje-
niowym jest tajna. Szerszej publicz-
ności
i dziennikarzom zdecydowano
się pokazać jedynie miejsca znane
już wcześniej, czego przykładem
może być słynne „Ramienskoje"
-
ośrodek badawczy
LII w Żukowskim
pod Moskwą,
gdzie zorganizowano
Mosaeroshow'92. Naszemu wysłan-
nikowi udało się przekroczyć kolej-
ną granicę - w maju br. znalazł się
w nieznanym dotąd ośrodku w Ach-
tubińsku, w którym przez ostatnie
czterdzieści lat prowadzono próby
wszystkich prototypów samolotów
przeznaczonych dla lotnictwa woj-
skowego ZSRR.
Pociski R-37 pod kadłubem MIGa-31M
Su-35 (dawny Su-27M)
I wnętrze Jego całkowicie zmodernizowanej kabiny
Ośrodek w Achtubińsku powstał w
1941 jako baza NIl WWS - Naukowo-Do-
świadczalnego Instytutu Sił Powietrznych
ZSRR. Instytut, istniejący od września 1920
na lotnisku w Chodynce, zajmował się począt-
kowo jedynie badaniami nowego sprzętu lotni-
czego, z czasem zaczął także wyznaczać kie-
runki rozwoju techniki i taktyki użycia lotni-
ctwa. To właśnie znaczne rozszerzenie zakre-
su prowadzonych prac wymusiło przeniesienie
Instytutu na nowe lotnisko położone na połud-
niu kraju nad Wołgą, niedaleko Astrachania.
Achtubinsk objęto specjalnym nadzo-
rem, ograniczając do minimum liczbę osób
mających do niego dostęp. Nawet gdy trafiali
tam wysłannicy czasopism wojskowych nie
wolno im było posługiwać się nazwą obiektu, a
materiały podlegały ostrej cenzurze. Przełom
nastąpił dopiero w tym roku. Za zgodą służby
prasowej Sztabu Głównego Sił Powietrznych
Rosji, na pokładzie samolotu którym na in-
spekcję do Achtubinska udawał się głównodo-
wodzący WWS generał-pułkownik Dejnekin,
mogłem polecieć do tajnej bazy. Na miejscu
czekała ekspozycja obejmująca najnowsze ro-
syjskie samoloty, można było zobaczyć poligon
wykorzystywany do prób uzbrojenia, porozma-
wiać z pilotami doświadczalnymi. Na płycie lot-
niska stały m. in.: MiG-29M (numer burtowy
155), MiG-31B (386), MiG-31M (056),
Su-27M nazywany od czasu wystawy w Far-
nborough Su-35 (numer burtowy 707), dwu-
miejscowy myśliwiec przechwytujący Su-27PU
znany jako Su-30 (05), kilka przedseryjnych
egzemplarzy Su-25T oraz wysokościowy samo-
lot rozpoznawczy M-55 oficjalnie przedstawia-
ny jako M-17RM. Obok nowych konstrukcji
można było zobaczyć także samolot walki ra-
dioelektronicznej na bazie transportowca
An-12, samolot dowodzenia A-50, latające la-
boratoria Tu-16 i MiG-21.
Niewątpliwie najciekawszym ekspona-
tem okazał się MiG-31M dysponujący nowym
zestawem uzbrojenia w postaci 6 kierowanych
Tak wygląda MIG-29M w swej najnowszej wersji
Jeden z prezentowanych Su-25T
pocisków rakietowych dalekiego zasięgu R-37
i 4 pocisków średniego zasięgu naprowadza-
nych aktywnie radiolokacyjnie R-77. Liczba
zmian wprowadzonych w stosunku do podsta-
wowej wersji samolotu (nowy radiolokator z an-
teną o zwiększonej średnicy, zmodernizowane
wyposażenie kabiny, powiększone napływy
skrzydeł, zmieniony kształt ich końcówek, no-
wy kształt spodu kadłuba uwzględniający więk-
szą liczbę przenoszonych pocisków) spowodu-
je być może nadanie samolotowi nowej oficjal-
nej nazwy - na razie nie jest ona jednak jesz-
cze znana. Wiadomo tylko, że jego fabryczne
oznaczenie brzmi „produkt 05", a pokazany
egzemplarz to 6. prototyp - wskazuje na to
między innymi jego numer burtowy.
Znany już wcześniej Su-27M niewiele
różnił się od egzemplarza wystawianego w
ubiegłym roku w Anglii - trudno też powiedzieć
coś nowego o jego dalszych losach. Ciągle
jest prawdopodobne, że w przyszłości seryjny
Su-35 stanie się jednym z podstawowych sa-
molotów rosyjskich WWS. Większe szanse ma
produkowany już seryjnie w fabryce w Irkucku
Su-30, który uzupełni MiGi-31
w lotnictwie Obrony Powie-
trznej na Dalekim Wschodzie i
Północy. Oczywiście, podobnie
jak w innych przypadkach, za-
decydują możliwości ekono-
miczne
nowego
państwa.
Wiele samolotów może prze-
cież podzielić los czterech pro-
totypów M-17MR, o którym już
dziś wiadomo, że nie wejdzie
do produkcji seryjnej.
Ciekawe są losy szturmo-
wego Su-25. Ponieważ produ-
cent jego podstawowej, jedno
miejscowej wersji - zakład w
Tbilisi, znalazł się poza grani-
cami Rosji, w krótkim czasie,
w oparciu o dwumiejscowy
szkolno-treningowy Su-25UB,
opracowano Su-25T ze zna-
cznie poszerzonym zestawem
przenoszonego
uzbrojenia.
Jest on obecnie produkowany
tam gdzie jego protoplasta czy-
li w Ułan-Ude, znajdującym się w strefie
wpływu nowej Rosji. W ten sposób problem
ewentualnej zależności od Gruzji w zakresie do-
staw samolotów szturmowych został rozwiąza-
ny stosunkowo niewielkim nakładem środków.
Achtubinsk, podobnie jak cały sektor zbro-
jeniowy byłego ZSRR, przeżywa obecnie olbrzy-
mie trudności - brakuje jasnego programu roz-
woju, nie ma pieniędzy na prowadzenie działal-
ności badawczej, znacznie pogorszyły się wa-
runki życia pracowników. Losy jednego z naj-
większych na świecie ośrodków badań lotni-
czych są obecnie bardzo trudne do przewidze-
nia...
Nowe kierowane
pociski rakietowe
naprowadzane
aktywnie radarowo
R-77 pod skrzydłem
MiGa 31M
Pod MiGiem 29M
powieszono szeroki
zestaw uzbrojenia
typu powietrze
-
powietrze i
powietrze - ziemia
wszystkie zdjęcia: Jefim Gordon
Zgłoś jeśli naruszono regulamin