KLASA 8 - zakończenie
piosenka ŻEGNAMY WAS
DANIEL W imieniu klasy 8 witamy na dzisiejszej uroczystości: panią Dyrektor, Grono Pedagogiczne, pracowników szkoły, rodziców oraz uczniów. Dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością, wspólnie przeżywaną w murach tej szkoły. Za parę chwil staniemy się absolwentami szkoły podstawowej i nigdy nie spotkamy się wszyscy w tym samym gronie. Do widzenia mówią wam dzisiaj:
ADAM: Ola Aleksiejczyk - to dopiero jest dziewczyna, musi skończyć, co zaczyna
SZYMON: Zuzia Borodziuk - fajna i miła, muchy by nie skrzywdziła
DANIEL: Iza Dadura – jest mądra, we wszystkim bardzo dobra, pewnie kiedyś dostanie Nobla
OLA: Adam Reszkowski – chłopak charakterek ma i każdy go w szkole zna
IZA : Szymon Zaniewski – jedyny w swoim rodzaju, nie ma drugiego takiego w tym kraju
ZUZIA: Daniel Żuk - uśmiech na twarzy ma cały czas, zna historyjki, które rozśmieszają nas
ADAM: Pożegnanie szkoły podstawowej wydawałoby się łatwą sprawą, ale dziś już wiemy, że wcale tak nie jest. Sporo jest różnych szkół na świecie, ale takiej jak nasza, nigdzie nie znajdziecie. Tu zostają nasi przyjaciele i koledzy. Tu pozostaną pierwsze sukcesy i porażki, zdarzenia wesołe i smutne.
DANIEL: Trudno uwierzyć, że to już koniec naszych zmagań w tej szkole. Minęło tyle lat. Szliśmy przez te lata różnie: były szczęśliwe dni z piątkami i szóstkami, ale zdarzały się i też złe, kiedy nie udała się klasówka lub czegoś nie nauczyliśmy się. W chwilach radosnych i smutnych byli z nami nauczyciele. Dziękujemy Wam cierpliwość i wyrozumiałość.
OLA: Dziękujemy:
- Za trud i za serce. Za dodawanie otuchy, za stawianie coraz wyżej porzeczki i twierdzenie: „Idźcie dalej, wyżej, potraficie, stać was”.
IZA: - Za to, że wierzyliście w nas, gdy my przestaliśmy już wierzyć.
ADAM - Za cierpliwość, gdy nam jej było brak.
ZUZIA: - Za wyrozumiałość dla naszych poczynań, nie zawsze rozsądnych.
DANIEL: - Za to, że uczyliście nas patrzeć w przyszłość, nie uciekać od problemów, ale je rozwiązywać.
SZYMON: - Pani Dyrektor za troskę i opiekę oraz za wszystkie żarty i ciekawe lekcje przyrody
ADAM - Pani Lucynie za naukę pisania i czytania w młodszych klasach
OLA: - Pani Dorocie za skomplikowane angielskie słowa i zdania
ZUZIA: - Pani Renacie za to, że uczyła nas dostrzegać Boga w człowieku oraz za uganianie się za nami na wf - ie
IZA: - Pani Alinie za wszystkie lekcje matematyki, które dzięki niej nie były takie straszne
ADAM:- Pani Teresie za zachęcanie do czytania lektur i nie tylko
SZYMON: - Pani Dorocie za walkę z naszymi „bykami”, za zdania i przypadki, za wytrzymywanie z nami, choć czasem nie było to łatwe
DANIEL: Składamy także podziękowania pracownikom szkoły, którzy opiekowali się nami w szkole i mamy nadzieję, że zachowamy o sobie nawzajem jak najmilsze wspomnienia.
OLA: Kochani Rodzice! To Wam należą się szczególne słowa podziękowania. Dziękujemy za wartościowe dary, jakie staraliście się nam przekazać.
Dziękujemy:
IZA -Za dar życia
ZUZIA -Za miłość i troskę
ADAM -Za poczucie bezpieczeństwa
DANIEL -Za gotowość słuchania
SZYMON -Za zrozumienie
OLA -Za serce pełne miłości
ADAM -Za wypowiadane czasami stanowcze „NIE”.
IZA: Zapewniamy, że uczynimy wszystko, by nie zawieść Waszych oczekiwań.
(wszyscy razem): Dziękujemy!
SZYMON: Naszych młodszych kolegów i koleżanki, którym dzisiaj ustąpiliśmy zaszczytnego miejsca najstarszej klasy w szkole, przestrzegamy przed złym zachowaniem i brakiem systematyczności w nauce, bo z własnego doświadczenia wiemy, że to do niczego dobrego nie prowadzi.
piosenka TWÓJ CZAS
ADAM: Było to osiem lat temu. Mali, ciekawi i nieco wystraszeni przyszliśmy się do pierwszej klasy. Z niecierpliwością czekaliśmy wtedy na rozpoczęcie roku szkolnego. Niezapomniany pierwszy dzień w szkole, potem kolejne, pierwsze sukcesy i porażki i tak już zostało. Czas płynął bardzo szybko. Z roku na rok z wielką radością mówiliśmy "do widzenia szkoło", by po wakacjach znów się z tu spotkać. Dzisiaj nadszedł czas, aby nasze usta powiedziały: "Żegnaj szkoło, dziękujemy. Już nie zobaczymy się w jesieni". Nasze spotkanie w twoich murach jest ostatnie. Już za chwilę otrzymamy świadectwa i ostatecznie zamknie się rozdział naszego życia zatytułowany "SZKOŁA PODSTAWOWA"
DANIEL: I tak trwa ten wspólny ośmioletni maraton. Nie zawsze mieliśmy równe tempo. Przystawaliśmy, by odpocząć, a czasem polenić się. Niektórych trzeba było popychać na siłę, ciągnąć do mety, na której dzisiaj stoimy.
A czy wiecie, jak trudno zostać uczniem? Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. Potrzebne jest jeszcze parę składników.
OLA: Oto dokładny przepis tworzenia ucznia :
Formowanie ucznia rozpoczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawką nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy szczyptę wyobraźni, wrażliwości i poczucia humoru oraz dużo złośliwości.
IZA: Wlewając wciąż nową wiedzę zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie, dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt barana, osła, gęsi, cielęcia lub papugi. Wypiekamy następnie w temperaturze, jaką osiąga nauczyciel podczas furii przez 45 minut lekcji.
ZUZIA: W trakcie pieczenia nie zapominajmy o nakłuwaniu cyrklem lub innym ostrym przyrządem szkolnym w celu wypuszczenia wody sodowej z głowy. Na koniec dekorujemy w miarę artystycznie odrobiną wymówek. Okładamy słodkim uśmiechem, pozorami pilności i niewinnymi kłamstewkami. Podajemy to rodzinie, aby się ucieszyła i społeczeństwu, aby się tym męczyło!
ADAM: Jako pierwszak kiedyś tu stanąłeś Tysiąc pytań spadło ci na głowęNie wiedziałeś wtedy przecież jeszczeŻe w tej głowie wszystko się pomieści.
SZYMON: Lata biegły - Ty wciąż dorastałeś, Świat przed tobą wiedzą się otwierałAle wtedy jeszcze nie wiedziałeś Że pożegnań czas nadejdzie teraz.DANIEL: Tu przyjaciół była paczka całaPierwszy sukces tu odniosłeś właśnie Ale wtedy jeszcze nie wiedziałeśŻe osiem lat jak z bicza trzaśnie.
OLA: Po raz ostatni zadźwięczał dzwonek - Śpiew, oklaski i wrzawa.A potem nagle wszystko zapadaW ciszę tak wielką,Że tylko słychać, jak brzęczy za szybąSamotnej muchy skrzydełko.I już po wszystkim. I już składamypióra, zeszyty i książki.Więc żegnaj, szkoło! Już milczy terazKlasa i pusty korytarz.Szkoło! Już nas nie powitasz!ZUZIA: Dzisiaj, kiedy wrócę ze szkoły, rodzicom świadectwo pokażęI zaraz odpłynę w krainę wspomnień i marzeń.Zapadnę w wielki sen uczniowskiI przywołam wszystkie radości i troski.
ADAM: A ja straty i zyski podsumuję,Przecież świadectwo ukończenia szkoły podstawowej dzisiaj otrzymuję.
SZYMON: Masz kolego rację,Krótki rachunek sumienia i na wakacje.
PIOSENKA ABSOLWENTA
DANIEL: Pora się rozstać. Dziś się żegnamy, przepraszamy i dziękujemy!
Życzymy nauczycielom, koleżankom i kolegom wspaniałego wypoczynku, wielu słonecznych dni oraz przeżycia ciekawych przygód. Do widzenia przyjaciele! Trzymajcie za nas kciuki.
4
dorotkar