30_Sztuka śmierci - Marinina Aleksandra.pdf

(2071 KB) Pobierz

Tytuł oryginału:

Смерть как искусство

Redaktor prowadzący: Patryk Mierzwa

Redakcja: Magdalena Wójcik

Korekta: Zuzanna Żółtowska / Słowne Babki

Projekt okładki: Mariusz Banachowicz

Konwersja: Grzegorz Kalisiak

ISBN 978-83-7976-850-9

CZWARTA STRONA

Grupa Wydawnictwa Poznańskiego sp. z o.o.

ul. Fredry 8, 61-701 Poznań

tel.: 61 853-99-10

fax: 61 853-80-75

redakcja@czwartastrona.pl

www.czwartastrona.pl

Część 1

Maski

Po prostu nie wie pan, co to jest teatr.

Są na świecie skomplikowane mechanizmy,

ale żaden z nich nie może się równać z teatrem.

Michaił Bułhakow,

Powieść teatralna

Siergiej Kuźmicz Zarubin był czuły na punkcie dwóch rzeczy. Właściwie chodziło o drobnostki.

Pierwsza: jak na podpułkownika milicji był niewielkiej postury, ale to nie wpędzało go w

kompleksy, przeciwnie, stanowiło pretekst do ciągłych żartów z własnego wyglądu. I druga:

Siergiej Kuźmicz nie lubił aktorów. Nie żeby zupełnie nie lubił, raczej się ich bał. I nawet nie to,

że się bał jak ognia, po prostu budzili w nim obawę, więc wolał się trzymać z daleka. A

wszystko dlatego, że ojciec Siergieja Kuźmicza, niezapomniany Kuźma Siergiejewicz Zarubin,

bardzo lubił występować w teatrze amatorskim, regularnie się przy tym upijał i nie szczędził

synowi razów, a mama Siergieja powtarzała, wycierając łzy na przemian dziecku i sobie:

– Nasz tatuś ma twórczą osobowość, musimy podejść do tego ze zrozumieniem.

Sierioża nie potrafił podejść ze zrozumieniem do ojcowskiego paska i kolejnych butelek,

więc w dzieciństwie nabrał niezachwianego przekonania, że ludzie twórczy, a zwłaszcza aktorzy,

należą do kategorii osób, których nie dane mu jest pojąć. Toteż lepiej nie mieć z nimi do

czynienia.

A teraz, w związku z napadem na dyrektora artystycznego teatru, będzie chyba musiał złamać

zasady, nie da się bowiem uniknąć kontaktów z aktorami oraz z pozostałymi twórcami. Tylko

jak z nimi rozmawiać? To ponad jego siły! Co ciekawe, w swoim czasie wieść o małżeństwie

kolegi i szefa, Jurija Wiktorowicza Korotkowa, z aktorką Iroczką Sawienicz nie zrobiła na nim

żadnego wrażenia. Irka mu się podobała, była swoja do szpiku kości, normalna i prostolinijna,

bardzo ładna i wesoła, i świetnie gotowała. Zachowywała się całkiem zwyczajnie, nie było w

niej nic z aktorki czy artystki, nie miała żadnych kaprysów. Z tego wniosek, że chyba nie

wszyscy aktorzy są dziwakami, z którymi nie da się znaleźć wspólnego języka. Jednakże Siergiej

Kuźmicz zbyt dobrze pamiętał tatusia, którego wolałby sobie nie przypominać. Żonę Korotkowa

30_Sztuka śmierci - Marinina Aleksandra.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: