Historia Państwa Kościelnego - Jan Gordziałkowski ocr.pdf

(24187 KB) Pobierz
J.
Gordziałkowski,
Historia
Państwa
Kościelnego,
Kraków
2007
ISBN
978-83-7318-865-5,
©
by
Wydawnictwo
WAM
2007
©
Wydawnictwo
WAM,
2007
Redakcja
naukowa
Prof.
dr
hab.
Henryk
Pietras
SJ
Redakcja
Barbara
Cabała
Projekt
okładki
i
stron
tytułowych
Scbastain
Stachowski
ISBN
978-83-7318-865-5
WYDAWNICTWO
WAM
ul.
Kopernika
26
*31-501
Kraków
tel.
012
6293
200*
fax
012
429
50
03
e-mail:
wam@wydawnictwowam.pl
DZIAŁ
HANDLOWY
tel.
012
62
93
254-256*
fax
012430
32
10
e-mail:
handel@wydawnictwowam.pl
Zapraszamy
do
naszej
KSIĘGARNI
INTERNETOWEJ
http://WydawnictwoWAM.pl
tel.
012
62
93
260
fax
012
62
93
261
Drukarnia
Wydawnictwa
WAM
ul.
Kopernika
26
*31-501
Kraków
J.
Gordziałkowski,
Historia
Państwa
Kościelnego,
Kraków
2007
ISBN
978-83-7318-865-5,
©
by
Wydawnictwo
WAM
2007
OD
PATRIMONIUM
SANCTI
PETRI
DO
CITTA
DEL
VATICANO
Powstanie
Patrimonium
Sancti
Petri
kończy
ostatecznie
trwający
od
tzw.
cdyktu
mediolańskiego,
ogłoszonego
przez
cesarzy
Konstantyna
Wielkie­
go
(305-337)
i
Licyniusza
(306-324)
w
313
roku1,
okres
wpływów
Cesar­
stwa
Rzymskiego,
a
następnie
Bizantyjskiego
na
Kościół
zachodni.
Kon­
flikty
papiestwa
z
imperium,
których
przyczyną
był
cezaropapizm,
herezja
ikonoklastyczna,
brak
zainteresowania
Cesarstwa
sprawami
Italii,
dopro­
wadziły
do
zastąpienia
związków
z
Konstantynopolem
sojuszem
z
Króle­
stwem
Franków.
Wydarzenia,
do
których
doszło
w
756
roku,
oznaczały
fak­
tyczny
kres
stosunków
między
papiestwem
a
Bizancjum,
zapoczątkowując
przekształcenie
się
w
800
roku
frankońskiej
monarchii
w
Cesarstwo
Rzym­
skie,
a
z
Namiestnika
Rybaka
będącego
servus
servorum
Dei
uczyniły
z
czasem
świeckiego
władcę
Państwa
Kościelnego,
co
sprzeczne
było
ze
słowami
Chrystusa:
Królestwo
moje
niejest
z
tego
świata
(J
18,36)
i
sta­
nowiło
dychotomię
w
misji
ewangelizacyjnej
Kościoła.
Będzie
też
budzić
sprzeciw
rozpowszechniająca
się
od
X
wieku wśród
papieży
i
biskupów
tro­
ska
o
dobra
doczesne,
korupcja,
symonia
i
nepotyzm
oraz
mający
charak­
ter
utylitarny
dla
obu
stron
sojusz
tronu
z
ołtarzem.
Zlekceważenie
cnót
ubóstwa,
służby
i
miłości
bliźniego
doprowadziło
w
konsekwencji
do
po­
wstania
w
XIII
wieku
zakonów
żebraczych
radykalnego
nurtu
franciszkań­
skiego:
spirytualistów
lub
fratricelli
i
dolcinistów,
wystąpienia
Jana
Husa
(1369-1415),
a
w
XVI
wieku
Reformacji
i
upadku
autorytetu
Kościoła.
5
J.
Gordziałkowski,
Historia
Państwa
Kościelnego,
Kraków
2007
ISBN
978-83-7318-865-5,
©
by
Wydawnictwo
WAM
2007
OD
PATRIMONIUM
SANCTI
PETRI
DO
CITTA
DEL
VATICANO
Sobór
trydencki
(1545-1563)2
zahamował
rozpad
Kościoła
i
powstrzymał
wpływy
Reformacji.
Jednak
dopiero
likwidacja
Państwa
Kościelnego
w
roku
1870
uwolniła
papieża
od
sprawowania
władzy
świeckiej,
a
konstytucje
soborowe
przyjęte
przez
Vaticanum
Secundum
(1962-1965)3
pozwoliły
Kościołowi
powrócić
w
pełni
do
ewangelicznego
źródła.
J.
Gordziałkowski,
Historia
Państwa
Kościelnego,
Kraków
2007
ISBN
978-83-7318-865-5,
©
by
Wydawnictwo
WAM
2007
PAPIESTWO
I
CESARSTWO
OD
VI
DO
VIII
WIEKU
W
dwa
lata
po
śmierci
Justyniana
(527-565),
załamało
się
panowanie
Ce­
sarstwa
Rzymskiego
nad
opanowaną
z
tak
wielkim
trudem
i
nakładem
sił
gocką
Italią4.
Niszcząc
w
wieloletniej
wojnie
potencjały:
militarny
Ostro­
gotów
i
gospodarczy
Italii,
Justynian
pozbawił
jedynej
siły
zdolnej
za­
pewnić
przed
nowymi
najazdami
barbarzyńców
skuteczną
obronę.
Tym
na­
leży
tłumaczyć
zasięg
i
trwałość
rozpoczętego
w
567
roku
najazdu
wyzna­
jącego
arianizm
germańskiego
plemienia
Longobardów5,
nie
uznających
zwierzchnictwa
Konstantynopola6.
Doprowadził
on
do
zajęcia
przez
nich
całego
niemal
Półwyspu
Apenińskiego,
z
wyjątkiem
kilku
izolowanych
enklaw
oraz
wysp:
Sycylii,
Sardynii
i
Korsyki.
Najeźdźcom
dopomógł
spra­
wowany
przez
urzędników
z
Konstantynopola
fiskalny
ucisk
ludności
Ita­
lii7.
Wielokrotnie
manifestowała
ona
wrogość
do
Cesarstwa,
deklarując
nawet
gotowość
współpracy
z
barbarzyńcami.
Niepowodzenie
całkowite­
go
wyparcia
Cesarstwa
z
Italii
wynikało
z
braku
floty
oraz
upadku
władzy
centralnej
po
śmierci
króla
Klefa
(572-574)8,
a
także
zdecydowanej
prze­
wagi
ludności
italskiej
nad
Longobardami9.
W
przeciwieństwie
do
Ostro­
gotów,
którzy,
zachowując
pełną
kontrolę
nad
wojskiem,
oddali
admini­
strację
państwa
w
ręce
rzymskich
urzędników
z
całym
systemem
instytu­
cjonalnym
Cesarstwa
i
z
wydatnym
udziałem
senatores,
Longobardowie
nie
mieli
swego
Kassjodora,
pełniącego
kluczowy
urząd
prefekta
preto­
rium
za
panowania
Teodoryka,
nie
zabiegali
o
współpracę
z
rzymskimi
eli-
7
Zgłoś jeśli naruszono regulamin