Prosty obwód wykrywacza metali.docx

Prosty obwód wykrywacza metali
do głębokiego wyszukiwania

Zasada działania wykrywacza metali jest naprawdę bardzo prosta. Dowodem na to jest poniższy obwód, w którym udowadnia, że ​​zbudowanie wykrywacza metalu można wykonać w ciągu minuty, przy użyciu kilku elementów, które wszędzie znajdziemy bardzo łatwo. Obwód tego wykrywacza metali umożliwia wykrycie metalowej monety o głębokości od 90 do 100 cm. W przeciwieństwie do wielu innych detektorów, konstrukcja tego rozwiązania jest stosunkowo stabilna w koordynacji, a zatem dość łatwa w użyciu.

Kliknij tutaj, aby pobrać pełny rozmiar powyższego obwodu.

Podobnie jak wiele innych detektorów, ten wykorzystuje zasadę oscylatora częstotliwości dudnienia (BFO). Zgodnie z tą zasadą mamy tworzenie tonu, którego częstotliwość jest różnicą między oscylatorem zmiennym a oscylatorem odniesienia. W obecnym obwodzie częstotliwość odniesienia otrzymujemy z drugiej części obwodu, która jest odpowiednikiem odbiornika fal średnich, podczas gdy oscylator oscylacyjny rośnie wokół zintegrowanego sześciodrożnego falownika Schmitta. Samobudująca się cewka detekcyjna jest umieszczana pomiędzy wejściem i wyjściem jednej z sześciu bramek 40106. Zgodnie z teorią, gwałtownym zmianom każdego przyłożonego napięcia przeciwstawia się indukcji. Tak więc, patrząc na schemat obwodu, który tutaj mamy, każda zmiana poziomu logicznego na zacisku 2 IC1 zostanie zastosowana z opóźnieniem do zacisku wejściowego 1.

Chociaż obwód odbiorczy jest dostrojony do częstotliwości, która jest znacznie wyższa niż ta generowana na bramce 40106, rozruch BFO działa równie dobrze z jego oscylatorem harmonicznym.

W przypadku, gdy w pobliżu obszaru cewki znajduje się jakiś metal, indukcja L1 wzrośnie (lub zmniejszy), powodując spadek (lub wzrost) częstotliwości oscylatora. Zjawisko to jest przekształcane w sygnał audio, wzmacniany przez LM386 na słuchawkach. Potencjometrem R3 reguluje się głośność.

W zależności od konstrukcji używanego przez nas 40106, oscylator pracuje z częstotliwością 200-300 kHz. IC1 jest również używany jako izolator, zapewniając, że oscylator będzie widział lekkie, stosunkowo stałe obciążenie, a tym samym utrzyma stabilność (w granicach oczywiście) częstotliwości wyjściowej.

 Konstrukcja cewki

Cewka wykrywająca składa się z 70 cewek izolowanego drutu miedzianego o średnicy 0,35 mm, owiniętych w kształt o średnicy 120 mm. W trakcie owijania spirale możemy ustabilizować taśmą klejącą. Po zakończeniu uzwojenia całkowicie zaizoluj cewkę taśmą izolacyjną.

 Ekranowanie i połączenie cewki

Następnie będziemy musieli osłonić cewkę, a do tego użyjemy pasków folii aluminiowej. Najpierw owijamy izolowaną cewkę, nieosłonięty drut miedziany, który następnie łączymy elektrycznie z ekranem. Metalowe paski są teraz zabezpieczone wokół cewki, zakrywając nagi drut miedziany. Mimo, że ekranowanie powinno obejmować cały obwód cewki, powinniśmy pozostawić niewielką szczelinę około 10 mm, czyli innymi słowy, początek i koniec każdego metalowego paska nie powinny się stykać. Osłoń paski zbroi za pomocą taśmy izolacyjnej. Następnie podłączamy końce cewki do obwodu, gdzie dla lepszej jakości transportu stosujemy ekranowany kabel sygnałowy mikrofonu. Cała obecność cewki wykrywającej może oczywiście stać się bardziej profesjonalna, na przykład poprzez dodanie dysku i odpowiedniego uchwytu.

 Wykrywanie metalu

Kończąc konstrukcję, zasilamy zasilanie wykrywacza metali baterią 9V i obracamy C1 aż do głośnego gwizdka. Teraz detektor jest gotowy i potrafi odróżnić przedmioty metalowe od niemetalowych. W pierwszym przypadku częstotliwość wzrasta, w drugim spada. Prawda jest taka, że ​​jest wystarczająco dużo miejsca na eksperymenty dotyczące częstotliwości wyjściowej oscylatora i konstrukcji cewek. Miłego wyszukiwania;)

 Składniki