Czerwony_parasol_e_03jg.pdf

(728 KB) Pobierz

Jurij Jakow Czerwony parasol

JURIJ JAKOW

CZERWONY

PARASOL

Monice i Tatianie

Kup książkę

Jurij Jakow Czerwony parasol

W projekcie wykorzystano materiały:

www.fotolia com

Wydawca:

Wydawnictwo internetowe ebookowo.pl

www.e-bookowo.pl

Kontakt:

wydawnictwo@e-bookowo.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowani, rozpowszechnianie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione.

Wydanie I

2015

ISBN 978-83-7859-589-2

Kup książkę

Jurij Jakow Czerwony parasol

PROLOG

Caracas, Wenezuela, 5 sierpnia 1959 godz. 14:55

Hotel na obrzeżach miasta (bez nazwy)

Wasilij Mikulin, oficer operacyjny KGB na strefę Ameryki Południo-

wej, z wściekłością spojrzał na zegarek. Oparty plecami o ścianę wy-

klejoną brudną, bladozieloną tapetą, dopalał camela, zaciągając się raz

po raz. Gdy żar dotarł do filtra, rzucił niedopałek na zaśmieconą podło-

gę i podszedł do młodej kobiety siedzącej przy niewielkim stoliku,

ustawionym pośrodku pokoju. Delikatnym ruchem położył swoją cięż-

ką dłoń na jej ramieniu. Oksana Mgojan, koleżanka po fachu Mikulina,

odwróciła głowę i uśmiechnęła się do niego przelotnie.

– Jeśli ten pierdolony murzyński alfons nie pojawi się za pięć minut,

to chyba... – Wasilij zaczął ze złością, ale Oksana zmarszczyła gniewnie

brwi i zdecydowanym gestem nakazała mu milczenie. Wasilij w odpo-

wiedzi skrzywił się z niesmakiem.

Znowu było tylko słychać cichy terkot jednej z dwóch ośmiomilime-

trowych kamer filmowych, których obiektywy celowały w prostokątny

otwór w ścianie, przesłonięty grubą szybą. Szybą, będącą lustrem we-

neckim w sąsiednim, bliźniaczo obskurnym pokoju. Pracujące na zmia-

nę kamery i miniaturowy magnetofon ustawiony na odrapanym stole,

od godziny rejestrowały poczynania mężczyzny przebywającego w ob-

serwowanym pokoju. Inwigilowany mężczyzna był wysoki, z wyraźną

nadwagą i mocno się pocił w pozbawionym klimatyzacji ciasnym wnę-

trzu. Ubrany w krzykliwą koszulę, szorty w kolorze khaki i sandały,

wyglądał jak typowy amerykański turysta na egzotycznej wycieczce w

bananowej republice. Od dłuższej chwili kontemplował przez zakurzo-

ne okno składowisko zużytych opon i przerdzewiałych samochodo-

wych wraków. W minutę później odwrócił się i zaczął tam i z powro-

tem przemierzać niewielką przestrzeń pokoju. Widać było wyraźnie, że

zaczyna się niecierpliwić. Spojrzał dwukrotnie na zegarek, po czym

wielką białą chustką wytarł szyję i czoło.

Wasilij zapalił kolejnego camela. W pięć minut później, w obserwo-

wanym pokoju pojawiły się dwie osoby: potężnie zbudowany Murzyn

Kup książkę

Jurij Jakow Czerwony parasol

w wymiętym białym garniturze i drobna latynoska dziewczynka. Wy-

glądała na osiem, może dziewięć lat. Mężczyzna z pokoju podał Mu-

rzynowi zwitek banknotów, które ten skrupulatnie przeliczył, umieścił

w wewnętrznej kieszeni marynarki, po czym szybko wyszedł. Mężczy-

zna i dziewczynka zostali sami.

Przez następne dwie godziny Wasilij, w milczeniu, zakładał kolejne

taśmy do kamer. Wszystko to, co się działo za lustrem, musiało zostać

udokumentowane. Sekunda po sekundzie. Minuta po minucie.

Moskwa, ZSRR, 12 sierpnia 1959 godz. 10:30

Departament „B” Pionu Gospodarczego KGB

Pułkownik Dymitr Kurczatow powolnymi ruchami przekładał zawar-

tość szarej, tekturowej teczki rozłożonej na stole. Dwoje jego podwład-

nych, kapitan Witalij Rogow i porucznik Swietłana Ponomarienko,

wpatrywali się z napięciem w twarz pułkownika.

– No tak... – mruknął pod nosem pułkownik i popatrzył pytająco na

oficerów.

Rogow rzucił niepewne spojrzenie swojej koleżance, odchrząknął

nerwowo i powiedział:

– Chcę zameldować towarzyszu pułkowniku, że nastąpił istotny prze-

łom w operacji „Spinacz”. Tydzień temu grupa operacyjna zamocowała

hak. Według naszej opinii – Rogow ponownie zerknął na siedzącą obok

kobietę – ten człowiek da nam odpowiedzi na wszystkie pytania. – Te-

raz przeniósł spojrzenie na teczkę, w której obok kilku dokumentów,

znajdowało się czarno białe zdjęcie mężczyzny. – Ten człowiek jest

bezpośrednio związany z naszym celem. Zajmuje stanowisko dyrektora

technicznego jednego z dwunastu laboratoriów koncernu BioDyna.

Osobiście nadzoruje wszystkie prowadzone tam badania.

– Jednego z dwunastu? – wtrącił pułkownik. – A co z pozostałymi?

– Koncern ma dwanaście jednostek badawczych rozsianych na tere-

nie Stanów Zjednoczonych. Ale tylko „Ósemka” z Pasadeny nas intere-

suje. Richard Griffin – Rogow wskazał na zdjęcie z teczki – pracuje

tam od dziesięciu lat. Ma pięćdziesiąt pięć lat, żonaty, dwójka doro-

słych dzieci. Dobrze mu się powodzi, nawet jak na standardy amery-

kańskie... Dwa samochody, żona ma jeszcze jeden. Trzy miesiące temu,

oboje przenieśli się do posiadłości w zamożniejszej części miasta. Bar-

dzo dużo pracuje. Często do późnych godzin wieczornych. Samotnie

podróżuje pod przykryciem spotkań biznesowych... – Kapitan znowu

odchrząknął. – To dość kosztowne podróże.

Kup książkę

Plik z chomika:

P.Kuba-47

Czerwony_parasol_e_03jg.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: