Hrabia_Monte_Christo_Tom_III_e_0gwk.pdf

(820 KB) Pobierz

Aleksadner Dumas

Hrabia Monte Christo.

Tom III

Wersja demonstracyjna.

Wydawnictwo Psychoskok

Konin 2017

Kup książkę

Aleksander Dumas

„Hrabia Monte Christo. Tom III”

Zabrania się rozpowszechniania, kopiowania

lub edytowania tego dokumentu, pliku

lub jego części bez wyraźnej zgody wydawnictwa.

Tekst jest własnością publiczną (public domain)

ZACHOWANO PISOWNIĘ

I WSZYSTKIE OSOBLIWOŚCI JĘZYKOWE.

Skład: Chmielewski Łukasz

Projekt okładki: Kamil Skitek

Druk: Drukarnia Literacka

Wydawnictwo: Bibljoteka Rodzinna

Warszawa, 1929

ISBN: 978-83-8119-033-6

Wydawnictwo Psychoskok sp. z o.o.

ul. Spółdzielców 3, pok. 325, 62-510 Konin

tel. (63) 242 02 02, kom. 695-943-706

http://www.psychoskok.pl/

e-mail:wydawnictwo@psychoskok.pl

Kup książkę

CZĘŚĆ ÓSMA.

WIELKOŚWIATOWE ROZRYWKI.

ROZDZIAŁ I.

MAJOR CAVALCANTI.

otrzymaniu powyższych rozkazów, Bertuccio udał się do Auteuil, biorąc ze

sobą całą armję służących.

W pół godziny zaś po jego wyjeździe, przed bramą pałacu hrabiego w Paryżu,

stanął skromny fiakr jednokonny, z którego wysiadł mężczyzna lat około

pięćdziesięciu, w bronzowym ongi, a dziś pozieleniałym surducie

brandenburskim. Szerokie, granatowe pantalony, buty dość jeszcze całe, o grubej

podeszwie, lecz połysku dość wątpliwym, jelonkowe rękawiczki, nakoniec

kapelusz, z kształtu nawet do żandarmskiego kaszkietu podobny — dopełniały

stroju. Osobnik ten bojaźliwie uderzył w dzwonek, pytając się następnie, czy jest

to pałac należący do hrabiego Monte Chro.

Otrzymawszy odpowiedź potakującą, wszedł, zamknął sam drzwi za sobą i udał

się dziedzińcem do pałacu.

Główka

mała, na krótkiej szyi, włosy ubielone, wąs gęstym szronem

przypruszony, były wystarczającymi dla Baptysty wskazówkami, iż jest to gość

przez hrabiego oczekiwany. Bez najmniejszych więc trudności przybyły został

wprowadzony w głąb apartamentów, do gabinetu, w którym byli przyjmowani

interesanci i dostawcy. Po chwili wszedł Monte Christo, uśmiechem witając

niezwykłego gościa.

—

Jakże się kochany pan miewa? — powiedział — właśnie oczekiwałem na

niego.

— Pan hrabia był tak łaskaw oczekiwać na mnie? — zdziwił się luceńczyk.

—

Ależ tak, czekałem. Zawiadomiono mnie przecież, że pan będziesz dziś u

mnie, o godzinie siódmej.

Luceńczyk zdawał się być trochę niespokojnym.

—

Wszak pan jesteś — rzekł Monte Christo — margrabią Bartłomiejem

Cavalcanti?

— Tak jest, jestem Bartłomiejem Cavalcanti — przyznał luceńczyk wesoło.

Kup książkę

— Major wojsk austrjackich?

—

Czyż ja miałbym być majorem? Tak, tak... jestem nim. I bardzo jestem z

tego kontent.

— Przybywasz pan od mnie z polecenia?

— Księdza Bussoni. A oto jego list.

— Niezmiernie rad jestem. Proszę mi go podać.

Monte Christo wziął list i przeczytał go uważnie.

Major

tymczasem wielkiemi z podziwu oczyma rozglądał się po pokoju,

najbardziej jednak przyglądał się właścicielowi pałacu.

—

To samo, co już wiedziałem poprzednio. Zacny ksiądz pisze: „Major

Cavalcanti, znakomity patrycjusz Lukki, potomek Cavalcantich z Florencji,

posiadający pół miljona rocznego dochodu“...

Monte Christo przerwał czytanie i skłonił się gościowi.

— Pół miljona dochodu! Niech djabli wezmą! To nie żarty... zawołał.

—

Więc ksiądz Bussoni napisał pół miljona?... niechże i tyle będzie! Choć ja,

słowo honoru daję, nigdy nie przypuszczałem, ażeby tego aż tak dużo było!

—

Bo pan masz intendenta, który cię okrada! Ha! cóż robić, kochany panie

Cavalcanti? Każdy z nas w tem samem jest położeniu.

—

Czego to ja się dowiaduję! — odpowiedział luceńczyk — natychmiast

wypędzę złodzieja!

Monte Christo wziął się znów do czytania listu:

...„Jednej tylko mu brakuje do szczęścia rzeczy“...

— O tak!... jednej tylko!... powiedział z wesołem westchnieniem przybyły.

...„Chciałby

odnaleźć swego syna najukochańszego, którego porwał mu przed

laty jakiś nikczemnik!“...

—

Syn mój miał wtedy pięć lat zaledwie — rzekł luceńczyk z ponownem

westchnieniem, wznosząc oczy do nieba.

— Biedny, nieszczęśliwy ojcze! — powiedział Monte Christo, a nie otrzymując

odpowiedzi, czytał dalej:

...„Otóż ja w jego zbolałe serce przelałem nadzieję, że ty, hrabio, będziesz w

możności tego syna mu zwrócić“...

Z wyrazem największego niepokoju spojrzał luceńczyk na Monte Christo.

— Tak jest, mogę, — powiedział hrabia.

Kup książkę

Plik z chomika:

P.Kuba-47

Hrabia_Monte_Christo_Tom_III_e_0gwk.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: