Krakow Przewodnik celownik Wydanie 1.pdf

(1801 KB) Pobierz
SPIS TREŚCI
Opracowanie:
Katarzyna Wojsław (na podstawie tekstów Magdaleny Bażeli, Moni-
ki i Artura Kowalczyków, Pawła Krokosza, Agnieszki Legutko, Macieja Mieziana oraz
własnych)
Redaktor prowadzący:
Maciej Żemojtel
Redakcja i korekta:
Edytorka.eu | Justyna Mroczkowska
Zdjęcie na okładce:
© Łukasz Kurbiel | Shutterstock.com
Opracowanie kartograficzne:
Daka Studio Graficzne | Dawid Kwoka
Źródło pochodzenia danych kartograficznych:
© OpenStreetMap contributors
www.opendatacommons.org/licenses/odbl
Koncepcja graficzna serii:
PANCZAKIEWICZ ART.DESIGN | Paweł Panczakiewicz
Projekt okładki i strony tytułowej:
MAZAKI STUDIO | Konrad Rządowski
Skład:
Małgorzata Czoch
Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniej-
szej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną,
fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powo-
duje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.
Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowy-
mi ich właścicieli.
Autor oraz wydawnictwo Helion dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były
kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za
związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz wydawnic-
two Helion nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wy-
korzystania informacji zawartych w książce.
4
Indeks atrakcji turystycznych
13
Atlas Krakowa
33
Historia Krakowa
Wydawnictwo Helion
ul. Kościuszki 1c, 44-100 Gliwice
tel.: 32 2309863
e-mail: redakcja@bezdroza.pl
księgarnia internetowa: http://bezdroza.pl
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres:
http://bezdroza.pl/user/opinie/?bekra1
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
Wydanie I
ISBN: 978-83-246-6155-8
Copyright © Helion, 2013
43
Atrakcje Krakowa
165
Informacje praktyczne
• Kup książkę
• Poleć książkę
• Oceń książkę
• Księgarnia internetowa
• Lubię to!
Nasza społeczność
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
Historia Krakowa
Początki grodu Kraka
Kraków leży u zbiegu Pogórza Karpackie-
go i Wyżyny Małopolskiej, w dolinie Wisły,
charakteryzującej się wapiennymi wznie-
sieniami, wśród których pierwsi ludzie
osiedlili się ok. 100 tys. lat p.n.e. Początki
dzisiejszego miasta sięgają VII w., kiedy
rządził tu ponoć książę Krak – legendarny
władca Wiślan i założyciel grodu. Od jego
imienia pochodzi nazwa Kraków.
Pierwsza udokumentowana wzmianka
o Krakowie – jako ważnym grodzie han-
dlowym – pochodzi z 965 r.; jej autorem
był żydowski kupiec i dyplomata Ibrahim
ibn Jakub. Dogodne położenie grodu na
skrzyżowaniu ważnych szlaków kupiec-
kich sprawiło, że przez wieki był on han-
dlowym centrum kraju. Pod koniec X w.
stał się częścią państwa Mieszka I. Wkrót-
ce potem utworzono tu biskupstwo kra-
kowskie (1000). Choć nie ma formalnego
Budowanie potęgi stołecznego grodu
dokumentu, ustanawiającego Kraków
stolicą, tradycyjnie fakt ten wiąże się z Ka-
zimierzem Odnowicielem, który wybrał
miasto na królewską siedzibę odrodzo-
nego państwa ok. 1040 r.
Tatarzy i „niemieckie
porządki” w mieście
W 1241 r. Kraków został ograbiony i spalo-
ny w czasie najazdu tatarskiego. Jak pisze
XIX-wieczny znawca Krakowa, Ambroży
Grabowski: „Książę Bolesław Wstydliwy
zacierając ślady (…) spalenia [stolicy] przez
Tatarów, dla zwabienia cudzoziemców
i pomnożenia ludności znacznie umniej-
szonej oraz chcąc mieć porządne i na wzór
obcych uregulowane miasto”, nadał (wraz
z matką Grzymisławą i żoną Kingą) miastu
przywilej lokacyjny na prawie magdebur-
skim dnia 5 czerwca 1257 r. Wtedy zapro-
jektowano widoczny do dziś szachowni-
cowy układ miasta. Wyznaczeni wójtowie
sprowadzili niemieckich osadników, któ-
rzy mieli zająć się handlem i rzemiosłem,
a książę Bolesław zobowiązał się wystawić
kramy sukienne. Utworzono radę i ławę
miejską, czyli sąd, który w skomplikowa-
nych przypadkach odwoływał się do Mag-
deburga. Innymi słowy, miasto wkroczyło
w nowy etap administracyjno-gospodar-
czy. By dopełnić dzieła, książę Leszek Czar-
ny (1279–88) oraz król Czech i Polski Wa-
cław II (1291–1305) „miasto w obronniejsze
mury, wieże i przekopy opatrzy[li]”.
To, co dziś nazywamy centrum Krakowa,
w średniowieczu stanowiło kilka osobnych
i niezależnych miast. Dziś jedyną pozo-
stałością są dawne rynki. I tak, plac przed
Bramą Floriańską noszący dziś miano pla-
cu Matejki i położona obok targowica, to
dawny Rynek Kleparski – nie ustępujący
rozmiarami Rynkowi Głównemu. Obecny
pl. Wszystkich Świętych stanowił centrum
miasta w okresie przedlokacyjnym, a dziw-
ne rozszerzenie ulicy Grodzkiej przed ko-
ściołem św.św. Piotra i Pawła to pozosta-
łość wrzecionowatego Okołu (placu), na
którym w czasach Łokietka wzniesiono
okazałe Sukiennice (ich resztki zachowa-
ły się w piwnicach okolicznych domów).
Swoje place miały też: Wawel, Stradom
i oczywiście Kazimierz.
Budowanie potęgi
stołecznego grodu
Dwaj ostatni przedstawiciele dynastii Pia-
stów: Władysław Łokietek (1306–33) i Kazi-
mierz Wielki (1333–70) wprowadzili Kraków
w okres świetności i dynamicznego rozwoju.
Władysław Łokietek nadał miastu przywilej
prawa składu (1306), co oznaczało, że wszy-
scy kupcy przejeżdżający przez granice pań-
stwa musieli stawić się w Krakowie i ofero-
wać tutaj swoje towary – rozporządzenie
Panorama Krakowa
© kilhan | Fotolia.com
Kup książkę
34
Poleć książkę
Kup książkę
35
Poleć książkę
KRAKóW
Historia Krakowa
Budowanie potęgi stołecznego grodu
zapewniło miastu znaczne dochody. Łokie-
tek był pierwszym królem, który koronował
się (1320) i został pochowany na Wawelu, co
dało początek wielowiekowej tradycji kró-
lewskich pochówków.
Kazimierz Wielki natomiast znacznie roz-
budował miasto, wzmocnił je gospodar-
czo, a także zreorganizował sądownictwo
i administrację, tworząc Najwyższy Sąd
Prawa Niemieckiego w Krakowie, co ozna-
czało, że apelacje zamiast przed trybuna-
łem w Magdeburgu były rozstrzygane na
miejscu. W 1334 r. potwierdził i poszerzył
przywileje dla Żydów, na skutek czego
miasto stało się jednym z najważniejszych
żydowskich ośrodków kulturalnych i han-
dlowych w Polsce. W 1364 r. erygował dru-
gi najstarszy uniwersytet w Europie Środ-
kowej – Akademię Krakowską. Powołując
do życia tę „nauk przemożnych perłę”, nie
tylko podniósł rangę Krakowa, ale także za-
chęcił wszystkich pragnących zdobywać
wiedzę, by przybywali do tego „przesław-
nego miasta” nie tylko z Królestwa, ale i ze
wszystkich stron świata.
W poł. XIV w. miasto było już tętniącym
życiem, silnym centrum handlowym, ad-
ministracyjnym i edukacyjnym – na dwo-
rze królewskim gromadziła się ówczesna
elita intelektualna kraju – oraz ważnym
ośrodkiem politycznym, o czym świad-
czyć może zwołany tu w 1364 r. zjazd mo-
narchów europejskich, znany jako „uczta
u Wierzynka”.
Szacuje się, że w tym czasie Kraków liczył
ok. 15–20 tys. mieszkańców. Oprócz lud-
ności polskiej mieszkało tu wielu Niemców
i Węgrów, a od XII w. istniała gmina żydow-
ska. Z czasem w mieście osiedlili się również
Włosi, Czesi, Tatarzy, Rusini i Szkoci, a Kraków
rozbrzmiewający wieloma językami stał się
kosmopolityczną, europejską metropolią
w pełnym tego słowa znaczeniu.
Choć tradycyjnie XVI stulecie uważane
jest za „złoty wiek” Krakowa, to już XV w.
przyniósł jego rozkwit. Władysław Jagiełło,
wypełniając wolę żony – królowej Jadwigi,
odnowił w 1400 r. Akademię Krakowską
i wkrótce Kraków zaczął skupiać najwy-
bitniejszych europejskich intelektualistów.
Należeli do nich m.in.: Filip Buonaccorsi,
znany jako Kallimach, włoski humanista,
nauczyciel synów Kazimierza Jagielloń-
czyka (zamieszkały w Krakowie w latach
1473–96), czy Konrad Celtis, niemiecki
humanista i poeta, który w czasie swe-
go pobytu w Krakowie (1489–92) założył
pierwsze w Polsce towarzystwo literackie.
W 1473 r. drukarnia Kaspra Straube wy-
dała pierwszy kalendarz ścienny i pierw-
sze książki.
XVI stulecie to prawdziwie „złoty wiek”. Za
panowania Zygmunta Starego (1506–48),
uważanego za najbardziej „krakowskiego”
króla, miasto osiągnęło szczyt swej świet-
ności pod względem architektonicznym
i kulturalnym. Przez dwór królewski na
Wawelu, stanowiący jedno z centrów eu-
ropejskiej kultury, przewijały się barwne
postaci – od słynnego królewskiego bła-
zna – Stańczyka, poprzez znakomitych
włoskich artystów, najwybitniejszych
polskich poetów epoki (Jan Kochanowski),
wpływowych biskupów humanistów, do
znanego czarnoksiężnika Twardowskiego,
który ponoć wywołał na prośbę Zygmun-
ta Augusta ducha jego ukochanej Barbary
Radziwiłłówny.
W „złotym wieku drukarstwa” w Krakowie
ukazała się pierwsza książka w języku pol-
skim –
Raj duszny
Biernata z Lublina (1513).
Powstały liczne drukarnie, m.in.: Jana Hal-
lera, Floriana Unglera, Hieronima Wietora,
żydowska drukarnia braci Haliczów czy
kalwińska Marcina Wirzbięty.
Również dzielnica żydowska przeżywała
swój rozkwit pod względem nie tylko eko-
nomicznym, ale przede wszystkim intelek-
tualnym – w latach 1556–1644 powstało
na Kazimierzu pięć synagog. W Krakowie
przebywał kwiat żydowskich uczonych
w piśmie i myślicieli, takich jak rabin Moj-
żesz Isserles (1510–72), znany jako Remuh,
Natan Nata Spira (1585–1633) czy Joel Sir-
kes (1561–1640).
Na przestrzeni dziejów Kraków był wie-
lokulturowym tyglem. W XVI w. połowa
Rynku należała do członków Bractwa Wło-
skiego, a druga do rodzin niemieckich. Na
zachód od Rynku, w dawnych kwartałach
Garncarskim, a potem Sławkowskim, znaj-
dowało się krakowskie getto (Kazimierz był
wtedy odrębnym miastem, zresztą Żydów
przeniesiono tam dopiero po pogromach
krakowskich w 1492 r.). Za owymi kwarta-
łami znajdowało się przedmieście Garbary
(okolice obecnej Karmelickiej), zasiedlo-
ne głównie przez Niemców. Na wschód
Klasztor Norbertanek
na Salwatorze
© Pawel Kazmierczak | Shutterstock.com
Kup książkę
36
Poleć książkę
Kup książkę
37
Poleć książkę
KRAKóW
Zgłoś jeśli naruszono regulamin