Van Dyken Rachel - Keep.pdf

(1295 KB) Pobierz
1
Seaside Pictures
K
EEP
Tom 2
Rachel Van Dyken
TŁUMACZENIE W CAŁOŚCI NALEŻY DO AUTORA KSIĄŻKI JAKO JEGO PRAWA
AUTORSKIE I JEST TYLKO I
WYŁĄCZNIE MATERIAŁEM MARKETINGOWYM SŁUŻĄCYM
DO PROMOCJI TWÓRCZOŚCI DANEGO AUTORA. PONADTO TŁUMACZENIE TO NIE
SŁUŻY UZYSKIWANIU KORZYŚCI MATERIALNYCH, A CO ZA TYM IDZIE, KAŻDA OSOBA
WYKORZYSTUJĄCA
TREŚĆ
TEGO
TŁUMACZENIA
W
CELU
INNYM
NIŻ
MARKETINGOWYM ŁAMIE
PRAWO.
2
PROLOG
Zane
Moje dłonie przesuwały się po gitarze, śliskie od potu. Próbowałem wytrzeć je
o
dżinsy, ale bezskutecznie. Hałas był ogłuszający. Musiałem sobie
przypomnieć, dlaczego tu byłem. „Saint! Saint! Saint!” Zaczął się
tupot, kiedy
uklęknąłem i zrobiłem znak krzyża w powietrzu przede mną. „Chcemy Sainta!
Chcemy Sainta!” Przekląłem pod nosem, wstałem, a potem sięgnąłem do
kieszeni moich obcisłych dżinsów i wyciągnąłem zmiażdżoną piankę.
Wepchnąłem ją do ust i zamknąłem oczy, pozwalając sobie na powrót do
prostszych czasów, kiedy wszystko było łatwe, a decyzje nie należały do mnie.
Kiedy życie polegało na robieniu ciasta z błota i noszeniu wszędzie ze sobą
miniaturowych pianek w miarce kuchennej.
– Nie musisz ratować świata – wyszeptała. –
Wiesz to, prawda?
Prawda.
– Zmarszczyłem brwi. – Ale co jest złego w
próbowaniu?
Och, Zane.
– Moja babcia pochyliła się do poziomu oczu. –
Tylko
dlatego, że zostali odebrani ci rodzice, to nie sprawia, że twoim obowiązkiem
jest upewnienie
się, że wszyscy i wszystko są bezpieczni przed złem na całym
świecie.
Moje zmarszczenie pogłębiło się, kiedy odeszła, a moje dwie młodsze
siostry skakały za nią. Moim obowiązkiem było zająć się dziewczynami,
szczególne babcią, nie mając żadnej rodziny poza nią.
To
była moja praca.
Tata
powiedział mi to w moje ostatnie
urodziny,
kiedy skończyłem sześć lat.
3
Powiedział, że byłem mężczyzną.
I nadszedł czas, żeby być tym mężczyzną.
Szybko pobiegłem do swojego pokoju i zacząłem robić listę, w
jaki sposób
mogę pomóc. Nie chciałem, żeby babcia straciła dom, ale jak mogła go
zatrzymać, skoro nie pracowała? Nigdy nie widziałem, żeby wychodziła do
pracy, a my korzystaliśmy z tych śmiesznych kuponów w sklepie i czasami
musiałem zwracać rzeczy, bo nie było nas na nie stać.
Z determinacją, usiadłem przy biurku i zacząłem pisać listę.
1.
Zarobić tyle pieniędzy, żeby babcia nie była głodna. Ponieważ
czasami daje mi swoją porcję pieczeni. Nienawidzę pieczeni.
2.
Być sławnym, więc będę miał pieniądze.
3.
Upewnić się, żeby babcia zatrzymała
dom.
Myślałem trochę mocniej, wsuwając końcówkę długopisu do ust. Co
jeszcze? Z uśmieszkiem, napisałem ostatni numer. Łzy spływały po mojej twarzy
na wspomnienia, ale i tak to napisałem.
4.
Żeby nigdy więcej nie zabrakło
pianek.
Ruszyłem na scenę, biorąc po dwa schodki na raz. Ręce wciąż mi się
trzęsły, ciało drżało z niepokoju i chwyciłem
statyw,
przesuwając go przed
siebie. Uśmiechnąłem się do czekającego tłumu, gdy zagrałem dwie pierwsze
nuty.
Światła przygasły,
gdy publika wiwatowała,
i wtedy przycisnąłem palec
do ust, pokazując, żeby się
uciszyli.
Cały stadion zamilkł.
Jestem Saint...
zachichotałem.
Jesteście gotowi na
zbawienie?
4
JEDEN
Fallon
Nieee!
Trzymałam ręce w powietrzu i zaczęłam iść tyłem, manewrując
pomiędzy tłumem na deptaku.
Tutaj narysuję linię. Nie jestem prześladowcą!
Ale możesz być.
Moja przyjaciółka, Maggie, energicznie pokiwała
głową.
Musisz tylko całkowicie zaangażować się w ten pomysł.
Pójścia do więzienia?
Och, proszę.
Przewróciła oczami i dogoniła
mnie.
Gdybym odwróciła się i uciekła od mojej najlepszej przyjaciółki, a potem
schowała się w koszu na śmieci, czy to sprawiłoby, że straciłam status
najlepszej przyjaciółki, czy znaczyło, że byłam mądra? Zaczęłam obracać się
na
pięcie, ale złapała mnie za łokieć i pociągnęła z powrotem w stronę Main
Street.
Naprawdę uważasz, że on wysłałby niewidomą dziewiętnastolatkę do
więzienia?
Nie jestem niewidoma!
krzyknęłam.
To
kłamstwo!
Twoje
okulary są ogromne.
Oczy Maggie rozszerzyły się, jakby to
miało mi pokazać, jak wielkie były moje
okulary.
Zaufaj mi, po prostu
udawaj, że nie widzisz, a on całkowicie to
kupi.
Ale ja
widzę.
Bez okularów jesteś prawie tak ślepa jak nietoperz
zauważyła, a jej
długi kucyk bujał się, gdy nabierała prędkości.
W ciągu kliku sekund przeszłyśmy od spaceru do biegu. Próbowałam
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin