Zbaraż 1649 Śledziński K.pdf

(7344 KB) Pobierz
KACPER
ŚLEDZIŃSKI
ZBARAŻ
1649
HISTORYCZNE
BITWY
KACPER
ŚLEDZIŃSKI
ZBARAŻ
1649
Dom
Wydawniczy
Bellona
Warszawa
Warszawa
2005
SPIS
TREŚCI
Wstęp
....................................................................................
5
Kulisy
polityczne
kampanii
1649
roku
.........................
12
Wojsko
i
sztuka
wojenna
połowy
XVII
wieku
............
22
Kampania
1649
roku
........................................................
54
Oblężenie
............................................................................
66
Wyprawa
Zborowska
........................................................
92
Drugi
miesiąc
oblężenia
................................................
113
Echo
kampanii
1649
roku
.............................................
125
Epilog
...............................................................................
132
Postscriptum
.....................................................................
141
Bibliografia
......................................................................
146
Spis
ilustracji
..................................................................
149
Mapy
.................................................................................
151
WSTĘP
W
latach
1648-1649
Rzeczpospolita
stanęła
wobec
wy­
darzeń,
które
ujawniły
jej
słabość
polityczną,
a
przede
wszystkim
militarną.
Powstanie
kozackie
pod
wodzą
Boh­
dana
Chmielnickiego,
bo
o
nim
mowa,
podkopało
nie­
zachwianą
i
stabilną
pozycję
mocarstwa,
jakim
była
Rzecz­
pospolita.
Zwycięstwa
w
wojnie
moskiewskiej
z
lat
1632-1634,
kampaniach
kozackich
1637
i
1638
roku
oraz
sukcesy
w
zmaganiach
z
ordą
(1644)
dodały
pewności
szlachcie,
a
jednocześnie
pozwoliły
jej
poczuć
się
bez­
piecznie.
W
dwa
lata
po
śmierci
hetmana
Stanisława
Koniecpolskiego,
gdy
jego
miejsce
zajął
Mikołaj
Potocki,
sławę
armii
koronnej
przyćmiła
tragiczna
kampania
1648
roku.
Już
w
pierwszych
dniach
powstania
hetman
wielki
koronny
Mikołaj
Potocki
popełnił
błędy,
których
skutki
Rzeczpospolita
miała
odczuwać
boleśnie
przez
najbliższe
dwadzieścia
lat.
Potocki,
ufając
w
siłę
hetmańskiego
imienia,
podzielił
nieliczną
armię
na
trzy
grupy.
Niewielki
oddział
dowodzony
przez
hetmańskiego
syna,
Stanisława
Potockiego,
wysłał
w
kierunku
Dzikich
Pól.
W
tym
samym
czasie
druga
grupa
wojsk
płynęła
Dnieprem
w
dół
rzeki.
Trzecia
dywizja
pod
dowództwem
dwóch
hetmanów
Zgłoś jeśli naruszono regulamin