Skradziona kolekcja - Joanna Chmielewska.pdf

(2302 KB) Pobierz
"Skradziona kolekcja"
Joanna Chmielewska
Czuję się zmuszona powtórzyć
zadawane mi wielokrotnie pytanie:
dlaczego z moich książek nie kręci się
filmów? Sama tym jestem zdziwiona i
nawet ścisła współpraca z reżyserem nie
rozjaśniła mi kwestii. Zastanawiam się,
co w tym jest: chcą ekranizować
książkę, łapią się za nią, wydają się nią
zachwyceni, a potem wychodzi im
kompletnie co innego. Zmieniają, co
popadnie, wyrzucają, ile mogą, zostaje
im ledwo ślad pierwotnego pomysłu. To
właściwie co im się tak podobało w
moim utworze? Dialogi...? A skąd,
dialogi dokładają swoje, te książkowe
gdzieś giną, bohaterowie ulegają
metamorfozie całkowitej, w słowach
wykazują
tępotę
i
ograniczenie
beznadziejne, gdzie w tym wszystkim
sens, gdzie logika? Myślę obrazami.
Najpierw oczyma duszy widzę scenę czy
wydarzenie, potem je dopiero opisuję,
możliwe, że czynię to nieudolnie, ale
reżyser, operujący wyłącznie obrazem,
powinien załatwić sprawę lepiej. Dla
przedstawienia
gestu,
zachowania,
wyrazu twarzy osoby potrzebuję całego
akapitu, w filmie wystarczy na to jedna
sekunda. Pod warunkiem oczywiście, że
się chce pokazać akurat to, co opisałam,
a nie coś zupełnie innego. Tymczasem
pokazują co innego. Występujące w
filmie osoby nie mają nic wspólnego z
moimi bohaterami i to pod żadnym
względem.
Akcja startuje z jakiegoś kawałka
mojego
pomysłu
i
z
dużym
przyśpieszeniem podąża w odwrotnym
kierunku. Jeśli jestem włączona w ten
cały interes,
ogłupia
mnie
to
doszczętnie, sama już nie wiem, co mam
robić, wydłubywać dalszy ciąg z
książki, czy pisać nowy utwór? Nowy
utwór nie podoba mi się wcale,
napisałabym go całkiem inaczej. Ludzie,
ratunku, od czegoś takiego można
zwariować!
Osobiście byłam zdania, że Upiorny
legat zawiera w sobie mnóstwo
możliwości, ostatecznie jest to kryminał,
zaczyna się od trupa i jakieś zwłoki
pałętają się także dalej. Przytrafiają się
liczne idiotyzmy, już same napady i
włamania w wykonaniu amatorów mogą
dostarczyć rozrywki, jednostki płci
żeńskiej występują tam cztery, można je
zużytkować prawie dowolnie, mogą się
nawet rozbierać jakby kto chciał, mogą
być cudownie piękne, bo niby dlaczego
nie, wszystko w ramach stworzonej i
jako tako logicznej akcji. Zmodyfikować
ją nieco, żeby nie było za długie i cześć,
scenariusz gotowy. No, romans to nie
jest z pewnością, a zdaje się, że reżyser
był spragniony romansu. No dobrze,
można było ostatecznie kogoś tam rzucić
sobie wzajemnie w objęcia, niechby
Gaweł ożenił się z Baśką, czort ich
bierz, niechby kapitan zakochał się w
kłopotliwej bohaterce, poszłabym na te

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin