Nawożenie roślin(1).pdf

(556 KB) Pobierz
Nawożenie roślin
Spis treści
System wodno-melioracyjny
Nawożenie roślin
2
System wodno-melioracyjny
Urządzenia
wodno-melioracyjne
stanowią
bardzo
ważną
część
infrastruktury technicznej państwa. Obok funkcji środowiskowej oraz
produkcyjnej w rolnictwie, spełniają także istotną rolę w ochronie
przeciwpowodziowej. W związku z nasilaniem się anomalii pogodowych i
wzrostem częstotliwości występowania zjawisk ekstremalnych takich jak
gwałtowne powodzie czy też długotrwałe susze, w najbliższych latach
przewiduje się wzrost znaczenia urządzeń melioracyjnych.
Warunkiem koniecznym sprawnego funkcjonowania tych urządzeń jest
właściwa ich eksploatacja, a przede wszystkim konserwacja, prowadzona w
odpowiednim zakresie oraz z określoną częstością robót. Utrzymanie
sprawności urządzeń melioracji podstawowych jest finansowane ze
środków budżetu państwa.
Na przełomie ostatnich kilkunastu lat, w wyniku zbyt małej ilości środków
finansowych przeznaczonych na utrzymanie urządzeń melioracyjnych,
obserwuje się ich narastającą dekapitalizację. Zmniejsza się też znacznie
skuteczność ochrony przeciwpowodziowej, zwłaszcza terenów położonych
w dolinach małych cieków wodnych.
W celu zahamowania tego zjawiska najpilniejszym zadaniem na okres
najbliższych lat będzie zwiększenie nakładów niezbędnych na utrzymanie
3
urządzeń oraz poprawa organizacji eksploatacji i konserwacji systemów i
urządzeń wodno-melioracyjnych.
Z uwagi na to, iż w najbliższym czasie nie można spodziewać się
zdecydowanego zwiększenia środków na inwestycje melioracyjne, należy
preferować odbudowę i modernizację istniejących już obiektów, jako
inwestycji mniej kosztownych, a przynoszących wyższe efekty ekonomiczne
w rolnictwie. Jak podają specjaliści kierunki działań winny zmierzać do
obniżenia nakładów na eksploatację urządzeń melioracyjnych oraz powinny
zapewniać możliwości magazynowania wody w zbiornikach otwartych i w
glebie oraz jej wykorzystanie w okresach posusznych.
Dostrzegając problem zmniejszania się zasobów wodnych oraz potrzebę
łagodzenia hydrologicznych zjawisk ekstremalnych, od kilkunastu lat w
lasach podejmowane są liczne przedsięwzięcia dotyczące tzw. małej retencji.
W ramach tych przedsięwzięć w lasach nizinnych dąży się do zachowania
istniejących torfowisk, naturalnych oczek wodnych oraz do renaturyzacji
mokradeł leśnych. Preferuje się także budowę urządzeń spowalniających
odpływ wody w korytach cieków, budowę zbiorników wodnych oraz
modernizację systemów melioracyjnych.
Roboty konserwacyjne urządzeń i systemów melioracyjnych, prowadzone
nawet w niewielkim zakresie, istotnie ingerują w środowisko przyrodnicze,
dlatego powinny być wykonywane z zastosowaniem odpowiednich zasad
4
ograniczeń i technologii, minimalizujących szkodliwe oddziaływanie na florę
i faunę.
Konserwacja urządzeń wodno-melioracyjnych
Aby urządzenia melioracyjne mogły prawidłowo funkcjonować, muszą być
właściwie konserwowane. Rowy i kanały ulegają zamuleniu i zarastaniu
roślinnością wodną, części drewniane budowli butwieją, a metalowe ulegają
korozji. Dreny gliniane, często są przerastane przez korzenie krzewów i
drzew, zamulane piaskiem lub związkami żelaza, czasem, zwłaszcza gdy
glina jest niedostatecznie wypalona, rozkładają się w glebie.
Z
tych też
względów
znajdują.
państwo
nakłada
obowiązek
konserwacji
urządzeń
melioracyjnych szczegółowych przez właścicieli gruntów, na których się
Dobrze konserwowane urządzenia melioracyjne mogą być eksploatowane
przez dłuższy okres: rurociągi gliniane – średnio 50 lat, rurociągi żeliwne –
20-30 lat, urządzenia drewniane budowli – 20 lat, betonowe – od 30 do 50
lat. Konserwowanie rowów zabezpieczonych darnią polega na corocznym
usunięciu namułów z dna jesienią lub wczesną wiosną, dwukrotnym w ciągu
roku wykoszeniu trawy na skarpach oraz natychmiastowym usuwaniu
uszkodzeń spowodowanych przez wielkie wody.
Zarastaniu
rowów
roślinnością
przeciwdziałamy
przez
wyciąganie
wodorostów i wycinanie trzcin, np. kosą, lub wyrywanie ciężkimi łańcuchami
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin