Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza(1).pdf

(1076 KB) Pobierz
Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza
Spis treści
Zasady dobrej praktyki rolniczej
Instytucje i organizacje działające na rzecz wsi i rolnictwa
2
Zasady dobrej praktyki rolniczej
Rolnictwo
poprzez
działalność
wykorzystującą
zasoby
środowiska
naturalnego wywiera olbrzymi zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ
na jego ukształtowanie. Szybki rozwój rolnictwa, zwłaszcza w ostatnich
latach, doprowadził do nadprodukcji żywności, którą zaczęto limitować
(kwoty mleczne, cukrowe czy też skrobiowe).
Intensywny wzrost produkcji rolniczej doprowadził do ukształtowania się
niekorzystnych relacji cenowych środków produkcji w stosunku do cen
otrzymywanych przez producentów żywności. To wymusza ciągłe
powiększanie gospodarstw produkcyjnych kosztem słabszych ekonomicznie
tzw. gospodarstw socjalnych. Z kolei większe areały przeznaczane do
uprawy wymagają posiadania potężniejszych, a jednocześnie droższych
maszyn, co automatycznie przekłada się na specjalizację i jednocześnie
ograniczenie ilości upraw na poziomie gospodarstwa rolnego. To
uproszczenie w płodozmianie okupione jest większym zużyciem nawozów i
środków ochrony roślin.
W produkcji zwierzęcej również daje się zauważyć postępującą specjalizację
i nastawienie hodowców na powiększanie posiadanych stad, będącą także
efektem ustalenia niekorzystnego parytetu kosztów produkcji do cen
produktów rolnych. To niekorzystne dla otaczającego nas środowiska
naturalnego powiększanie produkcji rolniczej niestety będzie się nasilało,
stąd konieczność upowszechniania działań zawartych w ogólnym pojęciu
zwykłej dobrej praktyki rolniczej.
3
Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej stanowi pełny
zbiór zasad i zaleceń
prowadzenia
gospodarstwa
rolnego
w
sposób
ograniczający
zanieczyszczenia i degradację środowiska.
Opracowany w 1999 r. został
znowelizowany w dostosowaniu do obowiązującego w Polsce prawa
ochrony środowiska.
Zwykła dobra praktyka rolnicza (ZDPR)
– to mierzalne standardy
dotyczące ochrony środowiska w zakresie produkcji rolnej, które stanowią
obowiązkowe wymogi dla beneficjentów programu rolnośrodowiskowego i
wsparcia działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach
gospodarowania (ONW).
ZDPR jest elementem Planu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) i
obowiązuje od 1 maja 2004 r.
Zasady i normy postępowania określające dobrą praktykę rolniczą
zostały tak sformułowane, aby można je było kontrolować. Zakres
ZDPR dotyczy:
stosowania i przechowywania nawozów,
stosowania ścieków w gospodarstwie – muszą być wstępnie
oczyszczone, spełniać normy sanitarne i nie mogą zawierać
zanieczyszczeń przekraczających dopuszczalne ilości, nie można ich
stosować w uprawach roślin przeznaczonych do bezpośredniego
spożycia przez ludzi i zwierzęta, muszą pochodzić z zakładów
4
posiadających pozwolenie wodnoprawne na ich stosowanie w
rolnictwie,
stosowania komunalnych osadów ściekowych – wyłącznie na gruntach
o pH powyżej 5,6, o zawartości metali ciężkich określonych w
rozporządzeniu Ministra Środowiska,
stosowania środków ochrony roślin,
gospodarowania na użytkach zielonych,
utrzymania czystości i porządku w gospodarstwie,
ochrony siedlisk przyrodniczych,
ochrony gleby,
ochrony zasobów wodnych.
Zasady ZDPR powinny być wdrażane na obszarze całego gospodarstwa,
a są one obowiązkowe dla rolników:
gospodarujących
na
obszarach
o
niekorzystnych
warunkach
gospodarowania (ONW),
realizujących program rolnośrodowiskowy,
na obszarach szczególnie narażonych (OSN).
Zakresy kontroli w ramach ZDPR:
Nawozy naturalne i mineralne oraz ich stosowanie:
o
Czy dawka azotu pochodząca z nawozu naturalnego nie
przekracza 170 kg na 1ha użytków rolnych?
o
Czy są stosowane wyłącznie nawozy mineralne dopuszczone do
obrotu oraz czy są przestrzegane zasady ich przechowywania?
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin