ustawa kk z 06-06-1997_Dz. U. z 2021 r. poz. 53, 472, 1236.D19970557Lj.pdf

(1238 KB) Pobierz
©Kancelaria Sejmu
s. 1/185
Dz. U. 1997 Nr 90 poz. 557
Opracowano na
podstawie:
t.j.
Dz. U. z 2021 r.
poz. 53, 472,
1236.
U S T AWA
z dnia 6 czerwca 1997 r.
Kodeks karny wykonawczy
CZĘŚĆ OGÓLNA
Rozdział I
Zakres obowiązywania
Art. 1.
§ 1.
Wykonywanie
orzeczeń
w postępowaniu
karnym,
w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe
i w postępowaniu w sprawach o wykroczenia oraz kar porządkowych i środków
przymusu skutkujących pozbawienie wolności odbywa się według przepisów
niniejszego kodeksu, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 2. W postępowaniu
karnego.
Rozdział II
Organy postępowania wykonawczego
Art. 2.
Organami postępowania wykonawczego są:
1)
2)
3)
4)
5)
sąd pierwszej instancji lub inny sąd równorzędny;
sąd penitencjarny;
prezes sądu lub upoważniony sędzia;
sędzia penitencjarny;
dyrektor zakładu karnego, aresztu śledczego, a także dyrektor okręgowy
i Dyrektor Generalny Służby Więziennej albo osoba kierująca innym
wykonawczym
w kwestiach
nieuregulowanych
w niniejszym kodeksie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania
2a) referendarz sądowy;
14.07.2021
©Kancelaria Sejmu
s. 2/185
zakładem przewidzianym w przepisach prawa karnego wykonawczego oraz
komisja penitencjarna;
6)
7)
8)
9)
sądowy kurator zawodowy oraz kierownik zespołu kuratorskiej służby
sądowej;
sądowy lub administracyjny organ egzekucyjny;
naczelnik urzędu skarbowego;
odpowiedni terenowy organ administracji rządowej lub samorządu
terytorialnego;
10) inny organ uprawniony przez ustawę do wykonywania orzeczeń.
Art. 3.
§ 1. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy
również w postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia, chyba że ustawa
stanowi inaczej.
§ 1a. (uchylony)
§ 2. W sprawach
zastrzeżonych
w niniejszym
kodeksie
dla
sądu
penitencjarnego właściwy jest ten sąd penitencjarny, w którego okręgu przebywa
skazany, chyba że ustawa stanowi inaczej. Sądem penitencjarnym jest sąd
okręgowy.
§ 3. W stosunku do osób skazanych przez sąd wojskowy, w sprawach
określonych w § 2, orzeka wojskowy sąd garnizonowy.
§ 3a. Na
postanowienie
w przedmiocie
właściwości
w postępowaniu
wykonawczym zażalenie nie przysługuje.
§ 4. (uchylony)
§ 5. (uchylony)
Rozdział III
Skazany
Art. 4.
§ 1. Kary, środki karne, środki kompensacyjne, przepadek, środki
zabezpieczające i środki zapobiegawcze wykonuje się w sposób humanitarny,
z poszanowaniem godności ludzkiej skazanego. Zakazuje się stosowania tortur lub
nieludzkiego albo poniżającego traktowania i karania skazanego.
§ 2. Skazany zachowuje prawa i wolności obywatelskie. Ich ograniczenie
może wynikać jedynie z ustawy oraz z wydanego na jej podstawie prawomocnego
orzeczenia.
14.07.2021
©Kancelaria Sejmu
s. 3/185
Art. 5.
§ 1. Skazany jest podmiotem określonych w niniejszym kodeksie
praw i obowiązków.
§ 2. Skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez właściwe organy
poleceń zmierzających do wykonania orzeczenia.
Art. 6.
§ 1. Skazany może składać wnioski o wszczęcie postępowania przed
sądem i brać w nim udział jako strona oraz w wypadkach wskazanych w ustawie
wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym.
§ 2. Skazany
może
składać
wnioski,
skargi
i prośby do
organów
wykonujących orzeczenie. Skazany, składając wniosek, skargę lub prośbę, jest
obowiązany do uzasadnienia zawartych w niej żądań w stopniu umożliwiającym jej
rozpoznanie, w szczególności do dołączenia odpowiednich dokumentów.
§ 3. Jeżeli wniosek, skarga lub prośba:
1)
2)
3)
oparte są na tych samych podstawach faktycznych,
zawierają wyrazy lub zwroty powszechnie uznawane za wulgarne lub
obelżywe albo gwarę przestępców,
nie
zawierają
uzasadnienia
zawartych
w nich
żądań
w stopniu
umożliwiającym ich rozpoznanie
– właściwy organ może pozostawić wniosek, skargę lub prośbę bez rozpoznania.
Art. 7.
§ 1. Skazany może zaskarżyć do sądu decyzję organu wymienionego
w art. 2 pkt 3–6 i 10 z powodu jej niezgodności z prawem, jeżeli ustawa nie
stanowi inaczej.
§ 2. Skargi rozpoznaje sąd właściwy zgodnie z art. 3. W sprawach
dotyczących odbywania kary pozbawienia wolności, zastępczej kary pozbawienia
wolności, kary aresztu wojskowego, kary aresztu lub zastępczej kary aresztu, kary
porządkowej oraz środka przymusu skutkującego pozbawienie wolności,
wykonywania orzeczenia o warunkowym przedterminowym zwolnieniu oraz
środka
zabezpieczającego
polegającego
na
umieszczeniu
w zakładzie
psychiatrycznym sądem właściwym jest sąd penitencjarny.
§ 3. Skarga na decyzję, o której mowa w § 1, przysługuje skazanemu
w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia lub doręczenia decyzji; decyzję ogłasza się lub
doręcza wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującym skazanemu prawie,
terminie i sposobie wniesienia skargi. Skargę wnosi się do organu, który wydał
14.07.2021
©Kancelaria Sejmu
s. 4/185
zaskarżoną decyzję. Jeżeli organ, który wydał zaskarżoną decyzję, nie przychyli się
do skargi, przekazuje ją wraz z aktami sprawy bezzwłocznie do właściwego sądu.
§ 4. Sąd powołany do rozpoznania skargi może wstrzymać wykonanie
zaskarżonej decyzji. Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.
§ 5. Po rozpoznaniu skargi sąd orzeka o utrzymaniu w mocy, uchyleniu albo
zmianie zaskarżonej decyzji; na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje.
Art. 8.
§ 1. W postępowaniu wykonawczym skazany może korzystać
z pomocy obrońcy ustanowionego w tym postępowaniu.
§ 2. W postępowaniu przed sądem skazany musi mieć obrońcę, jeżeli:
1)
2)
3)
4)
5)
jest głuchy, niemy lub niewidomy;
zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności;
nie ukończył 18 lat;
(uchylony)
sąd uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę.
§ 2a. Przepis art. 78 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
§ 3. Skazany pozbawiony wolności może porozumiewać się ze swoim
obrońcą, pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym oraz
przedstawicielem niebędącym adwokatem ani radcą prawnym, który został
zaaprobowany przez Przewodniczącego Izby Europejskiego Trybunału Praw
Człowieka do reprezentowania skazanego przed tym Trybunałem, podczas
nieobecności innych osób, a rozmowy z tymi osobami w trakcie widzeń i rozmowy
telefoniczne nie podlegają kontroli.
Art. 8a.
§ 1. Korespondencja skazanego pozbawionego wolności podlega
cenzurze i nadzorowi, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 2. Korespondencja skazanego pozbawionego wolności z obrońcą lub
pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym nie podlega cenzurze,
nadzorowi oraz zatrzymaniu i powinna być bezzwłocznie przekazywana do
adresata. Przepisy art. 73 § 3 i 4 oraz art. 225 § 3 Kodeksu postępowania karnego
stosuje się.
§ 3. Przepis § 2 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio do korespondencji
skazanego pozbawionego wolności prowadzonej z organami ścigania, wymiaru
sprawiedliwości
i innymi
organami
państwowymi,
organami
samorządu
14.07.2021
©Kancelaria Sejmu
s. 5/185
terytorialnego, Rzecznikiem Praw Obywatelskich, Rzecznikiem Praw Dziecka,
organami powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską
umów
międzynarodowych
dotyczących
ochrony
praw
człowieka
oraz
przedstawicielem niebędącym adwokatem ani radcą prawnym, który został
zaaprobowany przez Przewodniczącego Izby Europejskiego Trybunału Praw
Człowieka do reprezentowania skazanego przed tym Trybunałem.
Art. 8b.
§ 1. Rzecznik Praw Obywatelskich lub osoba przez niego
upoważniona ma prawo wstępu w każdym czasie, bez ograniczeń, do zakładów
karnych, aresztów śledczych i innych miejsc, w których przebywają osoby
pozbawione wolności, oraz poruszania się po ich terenie, przeglądania dokumentów
i żądania wyjaśnień od administracji tych jednostek, a także do przeprowadzania
podczas nieobecności innych osób rozmów z osobami pozbawionymi wolności
oraz badania ich wniosków, skarg i próśb.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do prokuratora wykonującego
czynności służbowe.
Rozdział IV
Postępowanie wykonawcze
Oddział 1
Wykonywanie orzeczeń
Art. 9.
§ 1. Postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy
orzeczenie stało się wykonalne.
§ 2. Wyrok oraz postanowienia wydane w trybie art. 420 Kodeksu
postępowania karnego, dotyczące przepadku albo dowodów rzeczowych, stają się
wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 3. Postanowienie w postępowaniu wykonawczym staje się wykonalne
z chwilą wydania, chyba że ustawa stanowi inaczej lub sąd wydający
postanowienie albo sąd powołany do rozpoznania zażalenia wstrzyma jego
wykonanie.
§ 4. Złożenie
wniosku
o wydanie
postanowienia
w postępowaniu
wykonawczym nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, którego wniosek dotyczy,
chyba że sąd, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, postanowi inaczej.
14.07.2021
Zgłoś jeśli naruszono regulamin