Stare miasto.pdf

(3192 KB) Pobierz
STA
RE
MiAS
TO
Stare Miasto przez blisko 800 lat było
domem dla ponad trzydziestu pokoleń
mieszkańców. W jego historii silnie
zaznaczyli się pierwsi osadnicy, którzy
nadali mu zachowany do dziś charakter.
Dla kolejnych żyjących tu ludzi miasto
było miejscem realizacji celów, potrzeb,
marzeń i ambicji. Działali wytrwale,
mierzyli wysoko, aby dojść daleko.
Ciągle dążyli do zmian na lepsze.
Ich życiowa postawa mówi, że nigdy nie
należy poprzestawać, a ciągle rozwijać się,
nieustannie dążyć do poprawy warunków
własnego bytu i otaczającego nas świata.
Historia pokazuje, że w ich przypadku
zaowocowało to wieloma sukcesami.
2
5
1
3
11
10
6
7
4
2
9
8
STARY RYNEK
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Rynek
Ratusz
Pręgierz
Waga Miejska
Pałac Mielżyńskich
Pałac Działyńskich
Odwach
Kamienica Pinoccich
Kamienica „Pod daszkiem”
Kamienice patrycjuszów
Domki budników
LEGENDA:
oś Traktu Królewsko-Cesarskiego
Stary Rynek – szlak główny
koło ratunkowe
informacja turystyczna
muzeum
1
STARY RYNEK
W 1253 r. Przemysł I i Bolesław Pobożny podjęli decy-
zję o budowie Poznania na lewym brzegu Warty. Gród
na Ostrowie Tumskim nie miał już możliwości dalsze-
go rozwoju. Książęta, poszukując nowych perspektyw,
postanowili wznieść od podstaw miasto z centralnie
usytuowanym rynkiem, otaczającymi go ulicami i syste-
Mieszkańcy posiadali
własny samorząd i władzę
sądowniczą. Uzyskali od
księcia przywilej, dzięki
któremu mogli czerpać
korzyści z rzeki, nadanych
miastu wsi oraz organizacji
jarmarków.
3
mem obronnym. Zostało ono znakomicie rozplanowane,
stworzyło mieszkańcom nową jakość życia, poczucie
bezpieczeństwa oraz szansę na rozwój gospodarczy.
Dzięki temu Poznań stał
się jednym z największych
i najbardziej znaczących
miast Królestwa Polskiego.
Rynek był dla mieszkańców
miejscem zarobku, wymiany
informacji, organizacji
uroczystych wydarzeń
i spotkań towarzyskich.
4
2
RATUSZ
Przebudowany w XVI wieku ratusz to jedna z najpiękniej-
szych budowli renesansowych w Polsce. Mieszkańcom
Poznania zależało, aby zasiadające w nim władze w kom-
petentny sposób zarządzały miastem. Urzędnikom stawia-
no więc wysokie wymagania, miejsca w radzie powierza-
no zasłużonym i doświadczonym osobom. Wszystko po to,
by zapewnić pomyślność miastu i jego mieszkańcom. Deko-
Mieszkańcy oczekiwali od
urzędników wzorcowego
zachowania. Przypominały
o tym alegorie: cierpliwości,
roztropności, miłości, spra-
wiedliwości, wiary, nadziei,
męstwa, umiarkowania.
5
racja fasady ratusza w wymowny sposób określa pożądane
cechy urzędnika. Na parterze widnieją alegorie cnót, na pię-
trze bohaterowie świata antycznego stawiani jako wzór
obywatela. Na fasadzie współcześnie upamiętniono także
władców z dynastii Piastów i Jagiellonów. Po łacinie zapisa-
no ponadczasowe sentencje. Jedna z nich głosi:
Najlepsze
z miast jest to, które posiada dobrych obywateli
(Pitagoras),
a inna:
Nie jest nic trudniejsze w sprawach ludzkich, niż do-
brze rządzić
(Dioklecjan). W ratuszu mieści się Muzeum
Historii Miasta Poznania.
Poznańskie koziołki
według legendy uratowały
miasto przez pożarem.
Ogień dostrzegł kucharz,
który pobiegł za nimi na
wieżę, gdzie zwierzęta dały
popis walki.
6
3
4
PRĘGIERZ
WAGA MIEJSKA
Na sprawiedliwości i bezpieczeństwie szczególnie za-
leżało mieszkańcom Poznania. Życie w mieście regu-
lował y więc surowe przepisy. W celu egzekwowa-
nia obowiązującego prawa powsta-
ły na rynku dwa obiekty. Pierwszy
z nich to waga miejska. Tu kontro-
lowano uczciwość kupców sprzeda-
jących towary na poznańskim rynku.
Waga miejska miała szczególne zna-
czenie podczas słynnych poznańskich
jarmarków. Urzędujący w niej ważnik
kontrolował sprzedawane towary wg
ustanowionego systemu miar i wag.
7
Na sali sądowej wymierzano sprawie-
dliwość przestępcom. Wielu z nich koń-
czyło pod pręgierzem, gdzie karano wy-
stawieniem na widok publiczny, chłostą
lub cięciem części ciała.
Pręgierz został ustawiony dokładnie
w geometrycznym środku Poznania.
To znak, że miasto rządzi się prawem,
i przestroga dla tych, którzy chcieli je
złamać.
8
5
6
PAŁAC MIELŻYŃSKICH
PAŁAC DZIAŁYŃSKICH
Pałac Mielżyńskich gościł w 1806 r. w swoich progach:
Józefa Wybickiego (autora słów hymnu narodowego)
oraz gen. Dąbrowskiego (głównego bohatera hymnu). Przy-
byli oni do Poznania jako wysłannicy Napoleona Bonaparte,
będącego dla wielu Polaków nadzieją na odzyskanie niepod-
ległości. U ich boku stanęli do walki o wolność mieszkańcy

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin