Komedia? Nie wiem jak czesi... dla mnie film w części dla kin studyjnych… wynurzenia natury filozoficznej… o naturze związków… i.t.p PS. Interesują mnie takie wątki, na początku suszarka-własność osobista… później suszarka-przedmiot…; mąż czyta książkę… czy ta książka kupiona w księgarni gdy była z Patrickiem Hellerem i czy następne książki też będzie kupować w tym towarzystwie a mąż czytać… - wątek chyba nie dokończony… pozostawiony do rozpatrzenia widzowi jak i wiele innych… ocena IMDb 6.1 trochę za mała… nie wiem czy to pogoda ale film miałem w głowie dopóki nie zasnąłem...
Praga. Saša (Jenovéfa Boková) czuje, że jej małżeństwo utknęło w martwym punkcie. Postanawia odpocząć od męża Karela (Miloslav König) i chwilowo wyprowadzić się z domu. Zamieszkuje u dawnego kolegi, Dušana (Bohdan Karásek). Oboje próbują odnaleźć się w tej sytuacji i wzajemnie się wspierać. Debiut reżyserski Bohdana Karáska to słodko-gorzka, pełna subtelnego humoru opowieść o miłosnych i życiowych rozterkach.
Trzech młodych mieszkańców Pragi doświadcza smutków i przyjemności życia w partnerstwie. Sasa zmusza męża Karela do przerwy w związku. Wkrótce potem spotyka przyjaciela Dusana, do którego tymczasowo się przenosi. Znajduje u niego schronienie. Oboje próbują wypracować swoje relacje i zapewnić sobie wzajemne wsparcie, gdy zawodzą w swojej niepewności. Chociaż nie ma między nimi romantycznego związku, odkrywają silną więź, której wydaje się brakować w kontaktach z innymi ludźmi.
Karel i Saša przeżywają kryzys małżeński. Dziewczyna na jakiś czas wyprowadza się z domu. Znajduje tymczasowe schronienie w domu Dušana, kumpla, który grał na jej weselu.
Reżyser i scenarzysta Bohdan Karásek w swojej słodko-gorzkiej komedii mówi o życiu uczuciowym współczesnych trzydziestolatków. Film opowiada o serii spotkań, rozmów i krótkich chwil, podczas których bohaterowie analizują łączące ich relacje. Temat przedstawiony jest z kobiecej i męskiej perspektywy. Odtwórcami głównych ról są sam reżyser oraz Jenovéfa Boková (miniserial HBO Gorejący krzew), Miloslav König (Love Songs), Marie Švestková (serial Mordparta), Petra Nesvacilová (Uśmiechy smutnych mężczyzn). Produkcja zdobyła dwie nominacje do Czeskich Lwów.
Absolwent scenariopisarstwa na praskiej FAMU, któremu próby realizacji scenariuszy zawsze kończyły się niepowodzeniem, podejmował się większości zawodów twórczych i grał jedną z głównych ról. Ma w tym największe doświadczenie. Wystąpił już jako aktor w filmie Petra Marka Miłość z góry oraz w Podróży do Rzymu Tomasza Mielnika.
W filmie Karel, ja i ty przenieśliśmy na ekran kilka lat trzydziestych, bohaterowie których przez 111 minut rozmyślają o związkach, ich znaczeniu i własnej niezdolności do przeciwstawienia się im w taki czy inny sposób i zrobienia czegoś z nimi.
Ale lata trzydzieste, na czele których stoi Jenovéfa Boková, która zawsze jest wiarygodna, nie tylko myśli, mówią, a przez większość czasu po prostu mówią. „Jak się masz?” Pauza. „Nawet nie wiem.” Pauza. „Nie wiesz, jak się masz?” To najbardziej typowy przykład tego, jak film pokazuje, że jego bohaterowie wiedzą, jak radzić sobie praktycznie z niczym iw życiu oraz ze swoimi związkami życiowymi.
Czasami filozofują też o głębszych kwestiach egzystencjalnych. Do piwa, na spacery, do łóżka, wszędzie tam, gdzie wysłał ich Karásek, myślą tak, jak ludzie zwykle robią w prawdziwym życiu, nawet w prawdziwym życiu, po więcej niż małej liczbie piw i kieliszkach, jeśli chodzi o chandrę, śledzionę lub po prostu niepewność. od tego, jak żyją i dlaczego żyją.
Cynik powiedziałby, że większość prawdziwych ludzi, w przeciwieństwie do bohaterów Karaska, do rana trzeźwieje i coś robi. Muszą ćwierkać kulki, gdy już nie działają. Jednak cynik nie potrwa długo w kinie na filmie Karel, ja i ty, więc tego nie powie. A kto wytrwa, albo cieszy się taką mową (i wtedy będzie usatysfakcjonowany), albo jest idealistą i jako taki ma nadzieję, że coś się wydarzy. Jest na to zła wiadomość: nic się nie wydarzy.
frantic123