pamietnikwaclaw.pdf

(1733 KB) Pobierz

Aby rozpocząć lekturę,

kliknij na taki przycisk

który da ci pełny dostęp do spisu treści książki.

Jeśli chcesz połączyć się z Portem Wydawniczym

LITERATURA.NET.PL

kliknij na logo poniżej.

Eliza Orzeszkowa

PAMIĘTNIK

WACŁAWY

Ze wspomnień młodej panny

Tom I

Tower Press 2000

JUTRZENKA ŻYCIA

Byłam w przeddniu opuszczenia zakładu naukowego, w którym przepędziłam lat ośm, a

jako pensjonarka na wylocie stałam na stopie pewnej emancypacji i od kilku tygodni otrzy-

małam przywilej posiadania osobnego malutkiego pokoiku.

W tym tedy osobnym pokoiku, wieczorem, siedziałam na niskim drewnianym stołeczku

przed palącym się w piecu ogniskiem. Patrząc w płomień machinalnie, słuchałam, jak z jednej

strony dźwięczał po szybach okien deszcz marcowy, z drugiej rój koleżanek moich wrzał ru-

chem i gwarem w odległych salach i korytarzach.

Ostatni to wieczór przepędzałam na pensji. Nie miałam już na sobie szkolnego munduru z

zielonej wełnianej materii, ale ubrana byłam w brązowy jedwabny szlafroczek, delikatna ko-

ronka otaczała mi szyję i ręce, a na piersi wił się złoty łańcuszek pierwszy raz włożonego

przeze mnie zegarka. Modny ten szlafroczek, koronki i zegarek, wraz z karetą i służbą, przy-

słała mi matka moja, do której z pensji odjechać na wieś miałam.

Ze wszystkich ładnych rzeczy, które mi przywieziono, najbardziej mię ucieszył śliczny

malutki zegareczek. Zostawał on czas jakiś w prawdziwym niebezpieczeństwie, bo otrzy-

mawszy go co minutę prawie wydobywałam zza paska, otwierałam, obracałam na różne stro-

ny, cofałam, posuwałam niewinne od wszelkiego opóźnienia lub pośpiechu wskazówki.

Przez cały dzień jednak, nabawiwszy się do syta cackiem, będącym mi niby dyplomem na

godność dorosłej panny, nie myślałam już o nim siedząc wieczorem naprzeciw ognia, a myśl

moja biegła w świat nieznany, który nazajutrz miał się otworzyć przede mną.

Nieznany? Zupełnie .takim nie był on dla mnie. Widywałam go już w marzeniach moich,

słyszałam o nim od starszych koleżanek, spotykałam go niekiedy we wspomnieniach lat dzie-

cinnych w domu rodziców spędzonych.

W owej chwili utonęłam całkiem w marzeniach. Zapomniałam o drewnianym stołeczku,

na którym siedziałam, a wydało mi się, że fala jakichś wód błękitnych, kołysząc się miękko,

unosi mię kędyś... kędyś, skąd dolatują do mnie akordy oddalonej muzyki i niewyraźna

wrzawa mnóstwa zmieszanych głosów. Przymknęłam oczy i straciłam pamięć rzeczy, które

mię otaczały. Splątane myśli roiły się po mej głowie jak szybko mknące motyle; nie było w

nich ciągu ni ładu, a fala marzeń niosła mię coraz prędzej w przestrzeń szeroką, promienistą,

wonną, pod stopy borów ciemnych, między zielone góry, strumieniami przerżnięte, wśród

których wiedziałam, że stał piękny dom mojej matki.

I w jej objęcia naprzód rzuciły mię marzenia moje; zobaczyłam oczy mojej matki utkwione

we mnie, a z czułością i pocałunek jej na mym czole poczułam. Aliści trwało to tylko sekun-

dę; fala unosząca mię poruszyła się i wraz ze mną zawisła nad jakimś nie znanym mi a cza-

rującym miejscem.

Żaden monarcha tego świata nie posiada, żaden bajarz wschodni nie wyśnił w swych mi-

tach takiego pałacu, takiego zamczyska zaczarowanej piękności, jakiego obraz nosi w swej

głowie każda dorastająca pensjonarka. Ten pałac, to zamczysko, zbudowane z kryształu, tęcz

i brylantów, to świat, w który ma ona wstąpić. Wszystko jest w tym świecie: piękna suknia,

złote cacka, ludzkie pochwały i oklaski, sala balowa, trwożny obraz miłości, uboga chatka z

mieszkańcami wzywającymi litości młodego serca, niewyraźne przeczucia cierpień życio-

wych niby szare plamki na tle jaskrawym.

Fala, która mię unosiła z tych przeróżnych części wielkiego obrazu, wybrała salę balową i

pamietnikwaclaw.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: