Droga do Sensu.pdf

(273 KB) Pobierz

Mając jeszcze wolne od rozpoczęcia edukacji skupiłem się na zrealizowaniu mojego

celu napisania książki pt. „Chłopak z Ulicy i Systemu”, której wstępny projekt

stworzyłem w więzieniu na przestrzeni 3 nocy w ciemnej celi pisząc ją przy czarno-

białym telewizorze. Zakupiłem wtedy specjalnie pierwszy w życiu komputer z

oszczędności jakie miałem przy sobie. Kiedy rozpocząłem jej pisanie odizolowałem

się całkowicie od społeczności mieszkańców domu oraz pracowników. W tym

wszystkim otrzymywałem wspaniały aplauz ze strony moich sióstr oraz kobiet

pracujących w tym ośrodku. Pomimo tego najszczersze wsparcie odczuwałem ze

strony jednego z dziadków jeżdżącego na wózku inwalidzkim, który zostanie w mej

pamięci do końca, dziękuję „Tol ..”. Pisząc wówczas pierwszą część nie sądziłem, że

przerobienie 105 kartek A4 będzie tak żmudnym zadaniem na komputerze tym

bardziej, że nie znałem się za bardzo na takich sprzętach, a na dodatek

czasochłonne było dla mnie opanowanie pisania na klawiaturze. Jednak po miesiącu

napisałem tą swoją deklarowaną książkę w dniu 30 urodzin mojej siostry Moniki.

Następnego dnia wyjechałem na pierwszą przepustkę właśnie na jej urodziny, na

których nie miałem okazji być już od prawie 15 lat. Wtedy uświadomiłem sobie, że

moja siostra jest już dojrzałą kobietą oraz matką i żoną. Dojrzałem fakt, że to nie ta

kilkunastoletnia siostrzyczka, którą znałem z kiedyś. Zabolało mnie to tym bardziej,

że w tamtym okresie czułem się jak nastoletni Łukasz. W trakcie kiedy jechałem z

moim szwagrem Arkiem wieczorem do Dps-u zastanawiałem się po rozmowie z nim

co zrobić, żeby móc być wreszcie