Pamietnik nastolatki 14 Pozegnanie.pdf

(5397 KB) Pobierz
14
Pamiętnik
nastolatki
pożegnanie
Beata Andrzejczuk
Pamiętnika
nastolatki
KLUB
K
oreKta
Agata Chadzińska
Marek Chadziński
I
lustracje
Izabela Puk
P
rojekt okładki i skład
Izabela Puk
Z
djęcia na okładce
IStock
Pexeles
ISBN 978-83-7569-739-1
© 2017 Dom Wydawniczy „Rafael”
ul. Rękawka 51
30-535 Kraków
tel./fax: 12 411 14 52
e-mail: rafael@rafael.pl
www.rafael.pl
Kup książkę
Od autorki
T
rzymacie w rękach ostatnią część „Pamiętnika Nasto-
latki”, serii w jakimś sensie niezwykłej. Dlaczego? Ponie-
waż tak wiele dzięki niej się wydarzyło. Pisałyście mi, że
dzięki niej zdawałyście egzaminy gimnazjalne prawie na
maksa. Treść „Pamiętnika Nastolatki” pomagała Wam
nawet na rozszerzonej maturze z języka polskiego, którą
pisałyście na ponad 90 procent i dostawałyście się na
wymarzone kierunki studiów. Wiem to od Was samych.
Powstał nawet FanPage „Pamiętnika Nastolatki”. Poprzez
organizowane na stronie konkursy mogłam Was lepiej po-
znać. Czytałam Wasze prace, oglądałam filmiki kręcone
telefonami komórkowymi na różnego rodzaju konkursy,
oglądałam wykonane przez Was zdjęcia. Długo mogła-
bym wymieniać. Zaczęłyście do mnie pisać. Najpierw
nieśmiało, potem coraz szczerzej i odważniej; o sobie,
problemach, radościach.
Powstała pierwsza grupa: „Czytelniczki PN – piszą”.
Napisałyście wspólnie bardzo długie opowiadanie. Wła-
ściwie książkę. Każda z  Was stworzyła jeden rozdział.
Pamiętam, że pierwszy napisała Paulina. Były problemy
z organizacją przedsięwzięcia, gdyż niektóre dziewczyny
3
Kup książkę
pisały w pierwszej osobie, inne – w trzeciej. Narobiło się
trochę bałaganu, ale doprowadziłyście dzielnie akcję do
końca. Jejku!!! Jaka ja byłam z Was dumna. Pisanie książ-
ki zbliżyło nas do siebie jeszcze bardziej i związało ze sobą
jeszcze mocniej. Potem powstała kolejna grupa. Były kon-
flikty i burze, ale i to przetrwałyśmy. Stawałyśmy się jedną
wielką rodziną. I poznawałyśmy się jeszcze lepiej. Przez
lata na straży grupy jako admini w pocie czoła pracowali:
Ania, Andrzej i ostatnio Bartosz i Klaudia. Ze wszystkim
sobie wspaniale poradzili, choć nie zawsze było łatwo.
Wasze znajomości ze świata wirtualnego przeniosły
się do realnego. Zaczęłyście się poznawać osobiście,
w różnych zakątkach Polski, na różnych imprezach. Spo-
tykałyście się w Lednicy, na Światowych Dniach Młodzieży,
na Targach Książki w Krakowie lub zupełnie prywatnie. Ja
Was również zaczęłam poznawać w prawdziwym świecie.
To wprost nie do uwierzenia, ale niektóre z Was po
raz pierwszy zetknęły się z  „Pamiętnikiem Nastolatki”,
będąc w piątej czy szóstej klasie szkoły podstawowej. Te-
raz studiujecie, pracujecie, zostałyście żonami, matkami,
przyjęłyście oświadczyny. Doszły jednak do nas młodsze
czytelniczki. Tak samo ważne. W jakimś sensie zaczęłyście
serię „Pamiętnika Nastolatki” tworzyć razem ze mną.
Opowiadałyście mi swoje historie, prosiłyście o poruszenie
ważnych dla Was tematów. Pracowałyście wspólnie ze
mną nad powstawaniem kolejnych części. Najwięcej Wa-
szych, do bólu prawdziwych historii znajduje się w części
o Julce. To nie była dla Was łatwa praca, ponieważ musia-
łyście ją godzić z obowiązkami szkolnymi, nauką i wieloma
innymi sprawami, a jednak cierpliwie odpowiadałyście na
moje pytania i pisałyście do mnie o tym, jak dalej toczą się
Wasze losy. Moim marzeniem jest, by kolejne pokolenia
wychowały się na tej serii, by została ona w sercach wszyst-
kich, którzy się z nią zetknęli.
4
Kup książkę
Dostałam od Was mnóstwo listów, prezentów, tych
najcenniejszych, własnoręcznie wykonanych. Dostawa-
łam misie i koty, gdy napisałam Tajemnicę
Jacoba 2 z ta-
jemniczym kotem Cynamonem w jednej z ról. Wszystkie
listy i  pamiątki starannie przechowuję. Mam specjalny
album, w którym znajdują się zdjęcia z Wami. Ale najcen-
niejsze jest zupełnie coś innego. Najdroższe są wspomnie-
nia. Ich nam nikt nigdy nie zabierze.
Trzymacie w  ręku ostatnią część serii „Pamiętnika
Nastolatki”; serii, na której wiele z Was się wychowało
i dorastało. Ale to nie koniec. Wierzę, że na zawsze za-
chowamy w sercach wszystko, co się wydarzyło podczas
jej tworzenia, że będziecie pamiętały swoje łzy podczas
czytania, radość i  smutek, swoją złość na mnie, gdy
bohaterowie się rozstawali, swoje emocje. Kończy się
tylko seria, ale pozostaną zawarte znajomości, przyjaź-
nie, wspomnienia, emocje, przeżycia. Życie trwa nadal,
a wspomnienia niech na zawsze pozostaną w nas.
Nie jestem w stanie podziękować każdemu z osobna,
więc po prostu napiszę:
Kochani, dziękuję Wam z całego serca, Wam wszyst-
kim, za to, że ze mną i przy mnie byliście, za to, że zawsze
w  każdej chwili mogłam na Was liczyć. Bardzo Wam
dziękuję za to, że jesteście. Forever.
Autorka
5
Kup książkę

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin