Historyczne Bitwy 048 - Lissa 1866, Piotr Olender.pdf

(2668 KB) Pobierz
Bellona SA prowadzi sprzedaż wysyłkową wszystkich swoich
książek z rabatem
www księgarnia bellona. pl
Nasz adres:
Bellona
SA
ul. Grzybowska 77
05-844 Warszawa
Dział Wysyłki tel : (22)45 70 306 , 652 27 01
fax (22) 620 42 71
Internet: www bellona pl
e-mail: biuro@bellona.pl
Ilustracja na okładce: Łukasz Mieszkowski
Recenzja: Tadeusz Klimczak
Redaktor prowadzący: Kornelia Kompanowska
Redaktor techniczny: Andrzej Wójcik
Korekta: Anna Olszowska
Zdjęcia pochodzą z:
G. Giorgerini, A. Nani,
Esploratori, fregatę, corvette ed awisi Italian!
1861-1968,
Roma 1969.
G. Giorgerini, A. Nani,
G/l incrociatori italiani 1861-1967,
Roma
1967.
G. Giorgerini, A. Nani,
Le Navi di Linea italiane 1861-1969,
Roma
1969.
A. Sokal,
The Imperial and Royal Austro-Hungarian Navy,
Annapolis
1968.
C. W. Wright,
Austro-Hungarian Battleships,
„Warship International"
1973 nr 1.
© Copyright by Wydawnictwo Bellona
Warszawa 1992, 2010
ISBN 978-83-11-11720-4
HISTORYCZNE BITWY
PIOTR OLENDER
L I S S A 1866
Wydawnictwo Bellona
Warszawa 1993
PRZYCZYNY WYBUCHU WOJNY
ZJEDNOCZENIE WŁOCH
17 marca 1861 roku zebrany w Turynie pierwszy parlament
ogólnowłoski, złożony z przedstawicieli wszystkich krajów
złączonych z Piemontem, przyjął uchwałę, że Wiktor Ema­
nuel II, dotychczasowy władca Królestwa Sardynii (Pie­
montu), przybiera dla siebie i swych następców tytuł króla
Włoch. W ten sposób na mapie Europy pojawiło się nowe
państwo.
Proces, który doprowadził do powstania nowego pań­
stwa, był długi i skomplikowany. Praktycznie od momentu
upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego, to jest od 476
roku, Włochy były rozbite politycznie, a pogłębiał je zróż­
nicowany rozwój gospodarczy poszczególnych regionów.
Dopiero w XVIII wieku, pod wpływem ideologii Oświece­
nia, pojawiły się pierwsze hasła nawołujące do zjednocze­
nia. Nie spotkały się one początkowo z poważniejszym
oddźwiękiem społecznym.
Istotną rolę dla rozbudzenia świadomości narodowej
Włochów odegrała rewolucja francuska i późniejsza domi­
nacja napoleońska w Europie. Chociaż ocena ich wpływu
na historię Włoch może być różna, to jednak nie ulega
wątpliwości, że właśnie wówczas idea zjednoczenia (
risor-
gimento)
zdobyła sobie powszechne uznanie i popularność,
utrzymując się nawet po 1815 roku, kiedy to po Kongresie
Wiedeńskim nastąpił w Europie okres reakcji.
Wiosna Ludów była pierwszą wielką próbą dla pat-
4
riotów włoskich. Fala rewolucyjna ogarnęła wówczas cały
kraj, a zjednoczenie wydawało się tak bliskie, jak nigdy
dotąd. Na przeszkodzie do jego osiągnięcia stanęła jednak
Austria, w której posiadaniu znajdowała się Lombardia
i Wenecja. Mocno więc była zainteresowana w utrzymaniu
status quo
w tym rejonie, Europy. Mimo poważnych trud­
ności wewnętrznych zdecydowała się czynnie przeciwdzia­
łać tendencjom zjednoczeniowym, co dwukrotnie (w latach
1848 i 1849) doprowadziło do wojny z Piemontem, czoło­
wym państwem włoskim dążącym do zjednoczenia. W obu
wypadkach Włosi ponieśli klęskę, zwycięska Austria zdoła­
ła zaś doprowadzić do stłumienia wszelkich działań naro­
dowowyzwoleńczych i antyabsolutystycznych, a tym sa­
mym przywrócić stan rzeczy sprzed 1848 roku.
Klęska poniesiona w obu wojnach pokazała Włochom,
że sami nie są w stanie zjednoczyć się przynajmniej dopóty,
dopóki nie zostanie pokonana Austria. Należało więc szu­
kać sojusznika. Znaleziono go stosunkowo szybko. Cesarz
Napoleon III czynił wówczas wszystko w celu wzmocnienia
pozycji Drugiego Cesarstwa, sprawa zjednoczenia Włoch
była zaś wyjątkową okazją do zwiększenia wpływów Fran­
cji na Półwyspie Apenińskim. Wystarczyło doprowadzić do
powstania państwa włoskiego, na tyle jednak słabego, aby
szukało ono oparcia we Francji przeciw Austrii. Postano­
wiono więc ograniczyć je jedynie do północnych Włoch
(poza nim miało pozostać Państwo Kościelne i Królestwo
Obojga Sycylii). Patrioci włoscy planowali zjednoczyć
wszystkie swe ziemie, na razie jednak nikt nie zdawał sobie
sprawy z planów Napoleona III. W rezultacie w 1858 roku
zawarto w Plombiers sojusz francusko-piemońcki o wyraź­
nym ostrzu antyaustriackim. Jego następstwem musiała
być wojna. Rzeczywiście, w kwietniu 1859 roku, uprzedza­
jąc posunięcia przeciwnika, Austriacy rozpoczęli działania
zbrojne. Tym razem po stronie Piemontu stała potężna
Francja. Jej armia odniosła w czerwcu dwa kolejne zwycię­
Zgłoś jeśli naruszono regulamin