Biblijne źródła Różańca Świętego.doc

O.  SZYMON NIEZGODA OP

Biblijne źródła

Różańca Świętego

Różaniec zakorzeniony w Starym  testamencie

WYDAWNICTWO DIECEZJALNE SANDOMIERZ 1997

Projekt okładki:

Mariusz Dubczyk

Korekta:

Ewa Rabińska

NIHIL OBSTAT

Ks. dr Władysław Gwóźdź

Sandomierz, 22 marca 1997 r.

IMPRIMATUR

Kuria Diecezjalna Sandomierska

Nr 400/97. Sandomierz, 2 kwietnia 1997 r.

/-/ Edward Frankowski Wikariusz Generalni/

Kanclerz Kurii Ks. Roman Chwałek

ISBN 83-86862-35-1

i Copyright by Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 1997

Druk i oprawa: Drukarnia Diecezjalna, 27-600 Sandomierz, ul. Żeromskiego 4, tel/fax (0-15) 832-31-92. Zam. 29/95.

WSTĘP

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę ze zdrojów zbawienia (Iz 12,3).

Źródła,  błogosławcie Pana,  chwalcie i wywyższajcie Go na wieki (Dn 3,77).

Książka „Biblijne źródła Różańca świętego" jest pracą kaznodziei i misjonarza, a nie biblisty i egzegety. I tak należy ją potraktować.

Każda tajemnica Różańca świętego sięga swymi ko­rzeniami Biblii i w Biblii znajduje swe uzasadnienie, a mianowicie: w mesjańskich przepowiedniach Patriar­chów i Proroków, w wierze Ludu Wybranego oraz w jego modlitwie, tęsknocie i oczekiwaniu. Śmiało można powiedzieć, że istotnym tematem mesjańskich przepowiedni biblijnych są różańcowe tajemnice życia, śmierci i chwały Chrystusa lub inaczej mówiąc — istot­nym tematem Biblii jest Jezus Chrystus w tajemnicach swego życia, męki, śmierci i zmartwychwstania. Nieodłą­czną Jego towarzyszką jest Matka Mesjasza-Odkupiciela.

Temat biblijnych źródeł Różańca świętego jest mało znany wśród wiernych. Podobnie jak do uczonych w Piś­mie i do nas Chrystus kieruje słowa: „Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo " (J 5, 39). Księgi biblijne dają świadectwo o Chrystusie, wszystkie księgi,

chociaż w różnym stopniu, zapowiadają Jego przyjście, Jego narodzenie i życie; opisują różnorodne Jego cierpie­nia i prześladowania, Jego okrutną śmierć, ale też Jego zmartwychwstanie i chwałę.

Radosne, bolesne i chwalebne tajemnice Różańca świętego, jako zbawcze tajemnice Chrystusa, nie są dzie­łem przypadku, nie są wynikiem ludzkich zamiarów, ludzkiej przebiegłości lub nienawiści. Są dziełem odwie­cznej woli Boga Ojca, są niewymownym dziełem Trójcy Świętej, w równej mierze dziełem Ojca, Syna i Ducha Świętego, jakkolwiek tylko druga osoba Boska — osoba Syna Bożego wcieliła się i jako Syn Człowieczy umarła na krzyżu. To Ojciec posyła Syna swego, który mocą Ducha Świętego staje się Człowiekiem i „przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę" (Hbr 9, 14).

Co Bóg Ojciec od wieków zaplanował spełnia się dzień po dniu. Odwieczny Plan stworzenia i odkupienia człowieka objawiał Pan Bóg stopniowo w Biblii przez Patriarchów i Proroków, i przez natchnionych autorów biblijnych. Z pomocą Słowa Bożego i Tradycji objawie­nie Boże przekazywane było z pokolenia na pokolenie. Był to nie tylko przekaz słowny, lecz przede wszystkim przekaz życia, przekaz żywej wiary, nadziei i miłości, przekaz wielkiej modlitwy, tęsknoty i oczekiwania.

W tym przekazie Słowa Bożego, wiary i życia ludu wybranego centralne miejsce zajmuje osoba Mesjasza i Jego Matki. Widzimy to na przykładzie starca Symeona, który kierowany Duchem Świętym i Jego obietnicą (że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Mesjasza Pańskie­go) wziął Jezusa z rąk Maryi, wołając: „ Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował  wobec  wszystkich   narodów:   światło   na

oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela " (Łk 2, 29-32). Symeon przyjął Jezusa z rąk Maryi. Tuląc w objęciach Mesjasza modlił się całą potęgą swej wiary, nadziei i miłości. Można powiedzieć: modlił się całą potęgą tęsknoty i oczekiwania, wiary, nadziei i miłości całego narodu wybranego.

Radosne, bolesne i chwalebne tajemnice Różańca świętego, musiały się spełnić zgodnie z zapowiedziami w Księgach Mojżesza, Księdze Psalmów i w Księgach Proroków. Sam Chrystus po swym zmartwychwstaniu pouczał Apostołów: „«Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie)}" (Łk 24, 44-46).

Różaniec święty zakorzeniony jest w Biblii jako prze­dłużenie wielkiej modlitwy Patriarchów, Proroków i ludu wybranego do Boga z prośbą o spełnienie obietnic Me­sjańskich. Nie byłoby naszej wiary, nadziei i miłości, nie byłoby naszej modlitwy różańcowej bez modlitwy, tę­sknoty i oczekiwania Starego Testamentu. Według świę­tego Augustyna Nowy Testament mieści się w Starym tak jak dziecko przebywające w ukryciu w łonie swej matki; Nowy Testament zrodził się i wyrósł na Starym — jeden i drugi jest dziełem Ducha Świętego. Pouczające w tym względzie jest wydarzenie w Nazarecie, opisane przez świętego Łukasza:

„Jezus przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wy­chował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę pro­roka Izajasza. Rozwinął księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane:

«Duch Pański spoczywa na Mnie,

ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie,

abym ubogim niósł dobrą nowinę,

więźniom głosił wolność,

a niewidomym przejrzenie;

abym uciśnionych odsyłał wolnych,

abym obwoływał rok łaski od Pana».

Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy

wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.

Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te

słowa Pisma, któreście słyszeli» " (Łk 4, 16-21).

Tak spełniły się tajemnice Różańca świętego, zapowie­dziane w Biblii.

CZĘSC PIERWSZA - RADOSNA RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

TAJEMNICA PIERWSZA

ZWIASTOWANIE  PAŃSKIE (Łk 1,26-38)

1.  ZWIASTOWANIE RADOSNEJ NOWINY O  STWORZENIU  ŚWIATA  I CZŁOWIEKA

Według Księgi Rodzaju 1,1.26-28

„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podob­nego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi stworzeniami pełzającymi po ziemi!»

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boty go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.

Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: ((Bądź­cie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi» ".

1. Zwiastowanie Pańskie jest Bożym Objawieniem o pochodzeniu człowieka z rąk Boga-Stwórcy i Boga-Odkupiciela. Zwiastowanie zakłada stworzenie i od-

kupienie człowieka. Pierwszym źródłem radosnej nowiny o stworzeniu i odkupieniu człowieka jest Biblia. Innych źródeł nie posiadamy.  Biblia przekazuje nam prawdę o stworzeniu świata, a w nim człowieka na obraz i po­dobieństwo samego Boga.

2.              Zwiastowanie Pańskie o stworzeniu człowieka na
obraz i podobieństwo Boga pozostanie radosną nowiną po
wsze czasy. „Pańskie" — ponieważ sam Pan zwiastuje tę
nowinę i sam dopuszcza człowieka do udziału w swej
nieśmiertelności jako istotę poznającą Prawdę i miłującą
Dobro. Między innymi na tym polega „podobieństwo"
człowieka do Boga. Jeszcze większym Zwiastowaniem

i              radośniejszą nowiną jest zapowiedź Boga o wybawieniu
człowieka po upadku w raju, przez Niewiastę i Jej Po­tomstwo, którą to prawdę w jakimś sensie przeżywamy
w każdej tajemnicy różańcowej.

3.              Różaniec zatem na tle biblijnych dziejów czło­wieka, łączy to co Boskie z tym co ludzkie. Papież Leon
XIII powiedział, że Różaniec jest bardziej boski aniżeli
ludzki. Chrystus-Odkupiciel jest prawdziwym Człowie­kiem.  Człowieczeństwo dała Mu Jego Matka Maryja.
Jako Człowieka widzimy Go w Nazarecie, w Betlejem,
na Kalwarii. Swoją Boskość ukrył w człowieczeństwie.

2.  ZWIASTOWANIE RADOSNEJ NOWINY O ODKUPIENIU CZŁOWIEKA

Według Księgi Rodzaju 3,9-20

„Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: «Gdzie jesteś?» On odpowiedział: ((Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się». Rzekł Bóg: ((Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść». Mężczyzna odpowiedział: ((Niewiasta, którą postawiłeś

10

...