Wciągający kokainę odziani w skórzane kurtki Żydzi w sowieckiej tajnej policji torturowali gwałcili i mordowali Gojów.docx

Dowody: Wciągający nosem kokainę odziani w skórzane kurtki Żydzi w sowieckiej tajnej policji torturowali, gwałcili i mordowali Gojów

Leather-Jacketed Coke-Snorting Jews in the Soviet Secret Police Torturing, Raping and Killing Gentiles: the Evidence

Karl Nemmersdorf • 9.03.2020

W "Ted Gold i Żydzi z Weatherman /Ted Gold and the Jews of Weatherman” (wrzesień 2017 w TOO), napisałem, opisując  przewidywane przejęcie USA przez żydowską radykalną grupę Weatherman [w latach 1960-1970]: "Przypomnij sobie odzianą w skórzane kurtki wciągającą kokainę żydowską tajną policję wyłapujących Gojów by gwałcić torturować i mordować w wilgotnych rzeźniach. To miało miejsce, poszukaj". Ta nieco niepokojąca historyczna wzmianka wprawiła w zaklopotanie jednego komentatora, "Jima". Napisał, ironicznie czy poważnie (ale zabawnie): "Gdzie mogę znaleźć informację o wciągających kokainę Żydach gwałcących ludzi". Z pewnym opóźnieniem, pomyślałem, że dokonam przeglądu niektórych dowodów na poszczególne elementy mojego stwierdzenia: skórzane kurtki, kokaina, tortury, gwałty i mord w "wilgotnych rzeźniach". I, oczywiście żydowskich agentów Czeka.

Czeka

Kiedy bolszewicy przejęli władzę, która tak pokazowo "leżała na ulicach" na początku listopada 1917, oni nie ukrywali tego, że chcieli rządzić siłą i terrorem. W ciągu tygodni ustanowili ramię przymusu swojej permanentnej rewolucji, "Nadzwyczajną Komisję do Zwalczania Kontrrewolucji i Sabotażu", w skrócie We-Czeka, lub skracając jeszcze bardziej – Czeka. Na jej szczycie Lenin ulokował fanatycznego Polaka, Feliksa Dzierżyńskiego, a on z kolei zwerbował kohortę Łotyszów, Żydów i renegatów Rosjan do pomocy w niszczeniu narodu rosyjskiego. Czeka niemal natychmiast zainicjowała jedną z najbardziej przerażających orgii masowego mordu kiedykolwiek zapisanej, i ludzi pochodzenia żydowskiego, którzy jak inni żydowscy lewicowcy, zachowali swoją żydowską tożsamość / retained their Jewish identity, odegrali bardzo ważną w tym rolę.

Jest dobrze udokumentowane / well-attested, że Żydzi byli, w pierwszych 20 latach jego historii, ogromnie nadreprezentowani w szeregach Czeka w stosunku do ich liczby w ludności Związku Sowieckiego. Wystarczy kilka cytatów.

Historyk Richard Pipes powołuje się na członka wczesnej Czeka w Kijowie, że 3 / 4 jej personelu stanowili Żydzi. [1] Inne źródło pokazuje, że 37 na 96 najważniejszych oficjeli NKWD (później nomenklatura dla Czeka) w 1934 byli Żydami, zdumiewająca liczba biorąc pod uwagę to, że stanowili tylko 1.7% ludności. [2] Żydzi faktycznie przeważali rodowitych Rosjan / outnumbered ethnic Russians na tych najwyższych stanowiskach aż do początku 1937, kiedy Stalin zaczął się ich pozbywać.

Urodzony w Sowietach izraelski dziennikarz Sever Plocker pisze / writes: "Wielu Żydów sprzedało swoje dusze diabłu komunistycznej rewolucji i ma na zawsze krew na rękach" – wtedy, przez przypadek, kiedy celebrowanie rewolucji bolszewickiej było tylko w głównym nurcie wspólnoty żydowskiej diaspory na Zachodzie. Jednocześnie Żydzi byli niedoreprezentowani w ludności gułagu, o ok. 25%. [3]

W ciągu kilku miesięcy od ustanowienia Czeka, na terytorium zarządzanym przez oblężoną bolszewicką dyktaturę wyrastały prowincjalne Czeka. Ponieważ centralna Czeka była zasadniczo ciałem pozaprawnym, i przez pewien czas miała niewielką biurokratyczną kontrolę nad prowincjonalnymi Czeka, ta ostatnia często była niczym więcej niż lokalnymi grupami silnej ręki, składającymi się z kryminalistów i Żydów, którymi motywowały grabież i zemsta.  Władzom centralnym w końcu udało się zdyscyplinować filie Czeka, ale mordy, tortury i grabież trwały dalej, jedyną zmianą był centralny kierunek i lepszy przepływ papierów.

Prestiż i rozmach wczesnej Czeka i jej personelu są dziwne by przywoływać w tym momencie, ale były znaczące, przynajmniej w niektórych kręgach. Organizacja nie miała żadnych problemów z werbunkiem. Wpływał na nich ostry styl, który obejmował skórzane kurtki lub płaszcze. Yakov Sverdlov, ważny wczesny żydowski bolszewicki komisarz – przewodniczący Centralnego Komitetu Wykonawczego , a tym samym de jure głowa państwa – najwyraźniej szerzył modę na skórzane kurtki, a nawet spodnie. [4]

ß Sverdlov po prawej Lenina (w skórze)

Żydowska funkcjonariuszka i terrorystka Rozalia Zemliachka, najlepiej znana z wyrźnięcia 50.000 ludzi na Krymie po wojnie domowej, była też bardzo znana z sentymentu do skórzanej kurtki i z twardej osobowości: "W wieku ok. 40 lat kiedy rozpoczęła się wojna domowa, Zemliachka ubierała się w stereotypowy strój bolszewickiego komisarza i zabijała z zemsty".  [5] Inne źródło opowiada, że Dzierżyński przejął dostawę skórzanych płaszczy dla polotów lotnictwa, i rozdał je swoim ludziom. [6] W początkowych dniach każdy szanujący się bolszewicki komisarz i oficer Czeka nosił skórzaną kurtkę.

Żydzi którzy tłoczyli się w szeregi tajnej policji palili się do odwetu na chrześcijańskich sąsiadach, a nikt nie żywi urazów jak Żydzi – pogromy, mimo przesady przez żydowskich działaczy wtedy i później / their exaggeration by Jewish activists at the time and since, byli na pewno składnikiem żydowskiej nienawiści wobec Imperium Rosyjskiego. Różne źródła potwierdzają poczucie zemsty jako motywu. Yuri Slezkine recenzuje niektóre prace wczesnych sowieckich pisarzy żydowskich, które pokazują temat zemsty. Np. miłosne zaloty żydowskiego bohatera wiersza Eduarda Bagritsky'ego "Luty" odrzuca Rosjanka, ale jej postawa zmienia się po rewolucji, kiedy zostaje zastępcą komisarza. Widząc dziewczynę w burdelu, ma z nią seks  nawet bez ściągania oficerek, rewolweru ani płaszcza – akt agresywnej agresji i zemsty:

Biorę cię, bo taki nieśmiały
Zawsze byłem, i by zemścić się
Za hańbę moich wypędzonych przodków
I świergot nieznanego pisklęcia!
Biorę cię by dokonać zemsty
Na świecie od którego nie mogłem uciec!

Igor Shafarevich, matematyk i członek prestiżowej Amerykańskiej Akademii Nauk przejrzał  / reviewed żydowskie dzieła literackie z okresu sowieckiego i po-sowieckiego, zauważając stały temat żydowskiej nienawiści wymieszanej z potężnym pragnieniem zemsty na przed-rewolucyjną Rosją i jej kulturą. Ale Shafarevich sugeruje też, że żydowska "rusofobia" która doprowadziła do masowego mordu nie jest unikalnym zjawiskiem, a pochodzi z tradycyjnej żydowskiej wrogości wobec nie-żydowskiego świata, uważanego za tref (trefny /nieczysty), i wobec samych nie-Żydów, uważanych za podludzi i zasługujących na zniszczenie – bardzo rozsądna interpretacja biorąc pod uwagę tradycyjną żydowską etykę, w której nie-Żydzi nie mają  kondycji moralnej. Ludzie o takich poglądach nie mają żadnych moralnych skrupułów co do tortur, gwałtów i mordu postrzeganych przez nich wrogów. Nienawiść wobec narodów i kultur nie-Żydów i wizerunek zniewolonych przodków  jako ofiar antysemityzmu były żydowską normą w całej historii – dużo komentowanych /commented on, od Tacyta do współczesności.

Ostatecznie, żydowska nienawiść i żądza zemsty nie ograniczała się do ZSRR. Żydowskich członków służb bezpieczeństwa wewnętrznego w powojennej Polsce często wydawało się motywowała osobista wściekłość i pragnienie zemsty wiążące się z ich żydowską tożsamością:

Ich rodziny zamordowano, i anty-komunistyczne podziemie było, według nich, kontynuacją zasadniczo tej samej antysemickiej i anty-komunistycznej tradycji. Nienawidzili tych, którzy współpracowali z nazistami, i tych, którzy sprzeciwiali się nowemu porządkowi, z niemal taką samą intensywnością, i wiedzieli że jako komuniści, albo jako komuniści i Żydzi, byli nienawidzeni co najmniej tak samo. Według nich wróg był zasadniczo ten sam. Stare złe czyny musiały być ukarane i nowe uniemożliwione, i konieczna była bezlitosna walka zanim zbuduje się lepszy świat. (Schatz, J.,1991, Pokolenie: Powstanie i upadek żydowskich komunistów w Polsce / The Generation: The Rise and Fall of the Jewish Communists of Poland, 226)

"'Ciągły szał' gwałtów i rabunków". I tortur i mordu

Cytowany powyżej przez Pipesa funkcjonariusz Czeka powiedział, że początkowe czasy w Kijowie (1918-1919) to był "ciągły szał" gwałtów i rabunków, choć byli "ostrożni by oszczędzić braci Żydów". [7] Z jakiegoś powodu Pipes nie wspomniał o strasznych torturach i mordach, ale ja podam te szczegóły. [8] Głównym elementem zemsty zawsze było upokorzenie wybranej grupy i gwałcenie jej kobiet, a w czerwonym terrorze obu było dużo. Szczytem zemsty dla prawdziwie oddanych są tortury i mordy: zadawanie strasznych cierpień bezpośrednio obiektowi nienawiści, obnoszenie się z dominacją, a następnie całkowite zniszczenie ofiary. Oszalały charakter ekscesów Czerwonego Terroru wynikał z kombinacji czynników, w tym atmosfery brutalizacji wywołanej rewolucją i wojną domową, oraz przewrotnej ideologii, ale wyraźnie obecny był również czynnik etniczny.

Niedawny historyk zabójców Stalina potwierdza, że Żydzi "bezwzględnie mścili ofiary pogromów stulecia". [9] Inny twierdzi, że "w szeregach Czeka były elementy społeczne pragnące zemsty". [10] Historyk rosyjskiej wojny domowej pisze: "Zawszem pragnący wykorzystać nienawiści naodowe i rasowe na swoją korzyść, Dzierżyński ulokował Żydów na 7 z 10 najwyższych stanowisk w Czeka… Ofiary antysemickich nadużyć stuleci, Żydzi z Ukrainy teraz mieli okazję dokonania zemsty". [11]

Oficerowie Czeka, dosłownie bez utrudnień w ich działaniach, na masową skalę napadali na kobiety. Jest wiele na to dowodów.

"Skazani kryminaliści i certyfikowani psychopaci mianowali się na oficerów Czeka, i terroryzowali, gwałcili i mordowali kogo chcieli".  [12] "Gwałty kobiet więźniarek przez strażników Czeka były tak powszechne, że wywoływały komentarze zwierzchników tylko gdy dokonywano ich w szczególnie brutalny czy wypaczony sposób". [13] Gwałty Rosjanek przez Czekistów "przybrały gigantyczne proporcje, szczególnie podczs drugiego podboju Ukrainy i na kozackich regionach Krymu w 1920". [14]

Sergey Melgounov napisał klasyczną historię o wczesnych rządach bolszewików, Czerwony terror /The Red Terror. Na s. 136 opisuje "jednostki żywności" Czeka, które grabiły żywność na wioskach by wykarmić miasta, bazę bolszewickiej władzy: "Zawsze kiedy wyprawa po zbiór podatku w zbożu w regionie Khvalinsky dochodziła do wioski, chłopom kazano oddawać oficjelom najładniejsze dziewczęta". [15]

Historia z Ekaterinodaru na Kaukazie ok. 1919:

MadameDombrovskaya, była nauczycielka, była torturowana w celi-izolatce… Czeka poinformowano, że miała… biżuterię… dlatego rozkazano by ją torturowano dotąd aż ujawni gdzie może być jej biżuteria. Na początek była gwałcona – gwałt odbywał się według kolejności stopnia oprawców, człowiek o nazwisku Friedmann zgwałcił ją pierwszy, a pozostali  po kolei. I po tym dalej pytano ją o biżuterii, i dalej torturowano przez nacięcia na ciele, i czubki palców ucinano obcęgami i szczypcami. W końcu, już w agonii, kiedy krew wylewała się z jej ran, wyznała, że biżuteria była w przybudówce jej domu. Tego samego wieczora, a był to 6 listopada, została zastrzelona. [16]

Z południowej Ukrainy: "świadek zeznał przed Komisją Denikina [komisja śledcza ustanowio-na przez Białą Armię], że systematycznie odbywały się rozpustne orgie organizowane przez Czeka i Trybunał Nikolayeva, z udziałem nawet kobiet które przychodziły z błaganiem o uwolnienie krewnych, co było uwzględnione w cenie za wolność tych krewnych". [17]

Niektórzy lokalni czekiści byli tak okrutni, że oburzeni byli nawet bolszewicy. Jedna z nich - Serafina Gopner, poskarżyła się Leninowi o Czeka w Ekaterinoslav na Ukrainie:

"Ta organizacja jest zepsuta do rdzenia: obfituje w przestępczość, przemoc i całko-wicie arbitralne decyzje i jest pełna… mętów społecznych, ludzie uzbrojeni po zęby, którzy po prostu zabijają każdego, kto im się nie podoba. Kradną, grabią, i wrzucają do więzienia, fałszują dokumenty, stosują wymuszenia i szantaże, i wypuszczą każ-dego w zamian za ogromne pieniądze". ...