ABW.doc

O AUTORZE

W

ojciech Sumliński, urodzony w 1969 r. w Warszawie, psycholog i dziennikarz śledczy, absolwent Wydziału Psychologii Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Pracował w pierwszym polskim zespo­le dziennikarzy śledczych w dzienniku „Życie", a na­stępnie w „Gazecie Polskiej", tygodniku „Wprost" i Telewizji Polskiej. Jako freelancer był autorem i współautorem magazynów śledczych emitowanych w TVP: „Oblicza prawdy" i „30 minut" - ukazujących tajne operacje Służby Bezpieczeństwa i Wojskowych Służb Informacyjnych. Był laureatem Nagrody Mini­stra Spraw Wewnętrznych za cykl reportaży o nad­granicznej przestępczości zorganizowanej, napisanych pod pseudonimem Stefan Kukulski, oraz współautorem publikacji ujawniających agentów rosyjskiego wywia­du wojskowego (GRU), pracujących pod „przykryciem dyplomatycznym" w ambasadzie rosyjskiej w Warsza­wie. Po jego publikacjach, pisanych wespół z dwoma innymi autorami, siedemnastu rosyjskich szpiegów wyrzucono z Polski - w ramach retorsji Rosjanie na­kazali opuszczenie terytorium Federacji Rosyjskiej siedemnastu polskim dyplomatom. W 1996 i 2006 nominowany do nagrody „Press" w kategorii dzienni­karstwa śledczego. Jako pierwszy ujawnił ściśle taj­ne akta świadka koronnego Jarosława Sokołowskiego, pseudonim „Masa" - za co prokuratura zagroziła mu postawieniem w stan oskarżenia i karą więzienia

- oraz materiały dotyczące kontaktów lobbysty Marka Dochnala z parą prezydencką, Aleksandrem i Jolantą Kwaśniewskimi. Dużą część działalności dziennikar­skiej autora objęło wyjaśnianie opatrzonych klauzulą najwyższej tajności okoliczności śmierci księdza Jerze­go Popiełuszki, najgłośniejszej i zarazem najbardziej tajemniczej zbrodni politycznej w powojennej Polsce. Jako pierwszy ujawnił fakty całkowicie podważające obowiązującą wcześniej wersję tej zbrodni, „ustaloną" podczas tzw. „Procesu Toruńskiego". Swoje wnioski zawarł w licznych publikacjach, reportażach telewi­zyjnych, scenariuszu filmowym napisanym dla Agencji Filmowej Telewizji Polskiej oraz w trzech książkach: „Kto naprawdę Go zabił?", „Teresa, Trawa, Robot", „Lobotomia 3.0". Kolejne pięć książek: „Z mocy bez­prawia", „Z mocy nadziei", „Niebezpieczne związki Bronisława Komorowskiego", „Czego nie powie Masa o polskiej mafii" i „Pogorzelisko" (po napisaniu których powstały audiobooki czytane przez Jerzego Zelnika) to autobiograficzne powieści, „thrillery napisane przez życie", które uzyskały status bestsellerów Empik, a powstały po próbie aresztowania i próbie samobójczej, będącej konsekwencją kombinacji operacyjnej służb specjalnych i spisku zawiązanego na szczytach wła­dzy - mającego na celu zatrzymanie dziennikarskich śledztw Wojciecha Sumlińskiego - co potwierdziły wszystkie uniewinniające autora, prawomocne wyroki sądowe, w tym wydany w grudniu 2015 oraz we wrześ­niu 2016 roku wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie. Ostatni z wyroków potwierdził, że autor padł ofiarą prowokacji i kombinacji operacyjnej służb specjalnych

- Wojskowych Służb Informacyjnych i Agencji Bezpie­czeństwa Wewnętrznego - oraz najważniejszych osób w państwie, z urzędującym prezydentem Bronisławem Komorowskim, urzędującym szefem ABW Krzysztofem Bondarykiem i przewodniczącym Sejmowej Komi­sji ds. Służb Specjalnych Pawłem Grasiem, na czele. (Sąd wskazał, że ich rola w prowokacji wymierzonej w dziennikarza oraz komisję weryfikującą żołnierzy WSI powinna zostać bezwzględnie wyjaśniona w ko­lejnym postępowaniu karnym - tym razem z ich udzia­łem na ławie oskarżonych). W lutym 2016 roku ujaw­nione zostały informacje, dotąd obwarowane klauzulą tajności, potwierdzające, że Wojciech Sumliński był najbardziej inwigilowanym przez służby specjalne dziennikarzem śledczym w Polsce. Dotychczas, łącz­nie, jego książki zostały sprzedane w ilości pół miliona egzemplarzy, co czyni go jednym z najbardziej poczyt­nych współczesnych polskich autorów. Po traumatycznych doświadczeniach założył własne wydawnictwo i poświęcił się nieomal wyłącznie działalności pisar­skiej. Mieszka w Białej Podlaskiej, jest żonaty, ma czworo dzieci.

■

„Przeklęty, kto ufa człowiekowi, szczęśliwy, kto ufa Bogu"

Ksi Immiusza

Wojciech Sumliński

ABW

NIC NIE JEST TYM, CZYM SIE WYDAJE

WSR Warszawa 2017

Copyrlflhi « Wuic lech Sumliński 2017

Projekt okładki: Wojciech Sumliński

DTP:

Marcin Gajewski

Korekta:

Weronika Pawlik Kinga Struczyk

Ilustracja na okładce: Andrzej Krauze

Wydanie I ISBN 978-83-942934-8-2

Wydawca:

Wojciech Sumliński Reporter ul.Wrzeciono 59c/13

01-950 Warszawa

e-mail: wojciechesumlinski.pl

www.sumlinski.pl

Wyłączny dystrybutor:

Platon Sp. z o.o.

ul. Sławęcińska 16, Macierzysz

05-850 Ożarów Mazowiecki

tel. [22] 329 50 00

www.platon.com.pl

www.platon24.pl

Druk i oprawa: Drukarnia READ ME

Wszystkim, którzy byli przy mnie, gdy szedłem ciemną doliną...

Spis treści

CZĘŚĆ PIERWSZA - MISTYFIKACJA

Rozdział I - Kryptonim „Duchowny"              15

Rozdział II - Infiltracja              51

CZĘŚĆ DRUGA-SPOTKANIE

Rozdział I - Mafia Państwowa              111

Rozdział II - Przeżyć żeby zrozumieć              134

Rozdział III - Początki              143

Rozdział IV - Opcja 2001              159

Rozdział V-Niezatapialny.              177

Rozdział VI - Czas Patriotów.              191

Rozdział VII-Wziątka              209

CZEŚĆ TRZECIA-GRANICA

Rozdział I - Operacja „Hiacynt"              231

Rozdział II- Bez szans              251

Rozdział III-Przyszłość jest prologiem              277

Epilog              291

część I

MISTYFIKACJA

ROZDZIAŁ I KRYPTONIM DUCHOWNY

O

pis domu był mało precyzyjny, ale odnalazł go bez trudu. Może dlatego, że robił takie rzeczy już setki razy, a może dlatego, że odkąd tylko pamiętał, ufał swojemu instynktowi i zawsze dobrze na tym wychodził. No - może prawie zawsze... Zatrzymał się pod furtką i nacisnął dzwonek. Gdy stał na ulicy, w oknie paliło się światło, a teraz słyszał muzykę do­biegającą z domu. Wniosek, że ktoś jest wewnątrz, narzucał się samoistnie, ale mimo to musiał nacisnąć dzwonek jeszcze trzykrotnie, nim z wnętrza dobiegł go odgłos kroków. Po chwili drzwi otworzyły się i w pro­gu stanął wysoki mężczyzna. Popatrzył przez chwilę, po czym żwawym krokiem ruszył w kierunku furtki. Przybysz obejrzał go sobie z bliska i pomyślał, jak bar­dzo zbliżający się do bramki mężczyzna zmienił się od czasu ich ostatniego spotkania. Z pewnością nikt, kto nie znał go wcześniej, nie pomyślałby, że ten niepozor­nie wyglądający człowiek mógł przez wiele lat robić to, co robił. I do tego tak skutecznie. Być może na zmia­nie wyglądu zaważył pobyt w „sanatorium" - sześć lat za kratami jeszcze nikomu nie wyszło na zdrowie - a być może inne sprawy. Nie ulegało wątpliwości, że

18              ABW

jego życie pełne było „wrażeń" z gatunku tych, jakich lepiej nie życzyć nikomu. Jego wygląd, rzadkie, siwe włosy i głębokie zmarszczki żłobiące twarz wskazywa­ły, że mógł mieć około siedemdziesięciu lat. Wystarczy­ło jednak spojrzeć mu w oczy, by zobaczyć nie zasuszo­nego staruszka, a energicznego, pełnego życia i wigoru człowieka. Przybysz wyciągnął dłoń na powitanie, ale ręka zawisła w powietrzu. Gospodarz oparł się o futrynę i teraz dla odmiany to on przez chwilę przyglądał się badawczo stojącemu przy wejściu niewysokiemu, szczupłemu mężczyźnie, po czym na jego twarzy odbiło się coś na kształt zdumienia.

-           Nie pytam, kim pan jest, bo mam fotograficzną
pamięć.

-           Nazywam się Tomasz Budzyński i jestem dzienni­karzem...

-           Nazywa się pan Tomasz Budzyński i nie jest pan
dziennikarzem - przerwał gospodarz. - Jest pan ma­
jorem ABW.

-           A pan pracował dla niemieckiego wywiadu BND.

-           Swój pozna swego, prawda?

-           Tak. Swój pozna swego.

Minęło pół minuty w absolutnej ciszy. Starzec uważnie lustrował twarz przybyłego mężczyzny, nim wreszcie się odezwał.

-           Jeżeli mamy rozmawiać, musi mi pan odpowiedzieć
na jedno pytanie. I musi to być szczera odpowiedź.

-           Jeśli tylko będę potrafił.

-           Jak mnie pan znalazł?

KRYPTONIM ...