Dzieje Szpitala Miejskiego w Nysie.pdf

(544 KB) Pobierz
Dzieje Szpitala Miejskiego w Nysie
Pierwszy szpital miejski w Nysie otwarto dopiero w 1893 roku. Wynikało to z istnienia w
mieście licznych dawnych instytutów i dzieł charytatywnych, więc nie widziano potrzeby
tworzenia nowych. W maju 1827 roku przy ul. Brackiej otwarto pomieszczenie dla chorych, a
następnego roku kolejne pomieszczenie przeznaczono dla zmarłych. Wkrótce okazały się one
za małe; w 1831 roku zaproponowano budowę szpitala miejskiego. Sprawa zakończyła się na
urządzeniu prowizorycznego szpitala doraźnego (tzw. „Nothkrankenhaus”) przy ul. Wałowej,
w pobliżu teatru.
W 1855 roku szpital przeniesiono na ul. Królowej Jadwigi (Wilhelmstraße 29); zmieniono
też jego nazwę z szpitala doraźnego na szpital miejski (Städtisches Krankenhaus). Zwiększyła
się liczba przyjmowanych pacjentów do 60 - 70 chorych rocznie. Do szpitala przyłączono
bieżącą wodę, sanitaria podłączono do miejskiej kanalizacji.
Decyzję o wybudowaniu nowego szpitala podjęto w 1901 roku tworząc Komisję mającą
zająć się sprawą głosowania mieszkańców, przygotowaniem projektu i odpowiedniej
dokumentacji oraz rozstrzygnięciem lokalizacji szpitala. 2 grudnia 1908 roku wmurowano
kamień węgielny i dokument erekcyjny pod budowę nowego szpitala miejskiego.
Projekt szpitala był konsultowany z różnymi placówkami tego typu. Najskuteczniejszy
okazał się wyjazd do Merano w północnych Włoszech, gdzie nysanie otrzymali do wglądu
plany i akta budowy tamtejszych szpitali. Ze wszystkimi szczegółami zawartymi w planach i
aktach zapoznał się Weigman, mistrz murarski odpowiedzialny za projekt nyskiego szpitala.
Fasadę budowli projektował Wahlich architekt z Wrocławia.
Zgodnie z ówczesnymi przepisami na 10 tys. mieszkańców przewidywano szpital z 50
łóżkami. Nowy nyski szpital był przewidziany na 120 łóżek i obejmował trzy oddzielne
budynki: główny wybudowany systemem kombinowanym w kształcie litery H, budynek dla
zakaźnie chorych i prosektorium.
Szpital wybudowano zgodnie z najnowszymi wówczas założeniami architektonicznymi:
sale były przestrzenne, ogrzewane centralnie, wentylowane i oświetlane elektrycznie (szpital
posiadał własny generator prądu). Każdy oddział wyposażono w kuchenkę, łazienkę i
umywalki z bieżącą ciepłą i zimną wodą, prysznice, WC. Ponadto w szpitalu była sauna i
wanny do kąpieli elektrolitycznych. Wszystkie oddziały i dyżurki miały łączność telefoniczną
z portiernią, gdzie znajdowała się centrala telefoniczna.
Główny budynek posiadał pięć oddziałów: po dwa na parterze i pierwszym piętrze, piąty
oddział na drugim piętrze. Oddziały 1-4 posiadały tzw. dużą salę – 14 osobową, mniejszą 5-8
osobową, ponadto w sumie było 9 sal jednoosobowych, a na drugim piętrze dwie sale dla 4-5
pacjentów. Szpital wyposażono w dwie sale operacyjne, pomieszczenia przygotowawcze.
5 pomieszczeń zabezpieczonych kratami przeznaczono dla nerwowo i psychicznie chorych.
W suterenach przygotowano pomieszczenia dla chorych więźniów, chorych wenerycznie i z
chorobami skórnymi. Wejście do obu oddziałów zabezpieczono kratami. Na drugim piętrze
znajdowała się do dziś istniejąca kaplica; witraże przedstawiają: Chrystusa uzdrawiającego
chorego - dzieło artysty Thorwaldensa.
Na zewnątrz w portalu umieszczono płaskorzeźby: w środku herb miasta - św. Jana
Chrzciciela; w prawym polu trzy symbole odnoszące się do zdrowia – słońce, woda i
medycyna. W lewym polu umieszczono: symbole wiary, nadziei i miłości.
Główną klatką schodową można było przejść do zaplecza gospodarczego: w suterenach
znajdowała się pralnia, na parterze pomieszczenia kuchenne, łazienka, na pierwszy piętrze i
na poddaszu pomieszczenia dla sióstr – klauzura. Pralnię i kuchnię wyposażono w najnowsze
urządzenia. Sutereny z poddaszem łączyła winda dla celów gospodarczych. Szpital był
własnością miasta, a w dniu poświęcenia, 2 maja 1910 roku został przekazany pod zarząd
Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety. Na uroczystości przybyła z Wrocławia Matka M.
Lamberta Fleischer, ówczesna przełożona generalna Zgromadzenia.
W Szpitalu Miejskim w Nysie siostry elżbietanki pracują do dnia dzisiejszego, chociaż 1
marca 1953 roku zmuszono je do opuszczenia klauzury w szpitalu a pomieszczenia
zagospodarowano na inne cele.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin