WRZESIEŃ
Zabawy i ćwiczenia integracyjne ułatwiające poznanie się dzieci i ich adaptację w przedszkolu
● Zabawa Poślij całuska.
Dzieci siedzą lub stoją w kręgu. Chętne dziecko mówi swoje imię i posyła całuska do wybranego dziecka. Dziecko, które otrzymało całuska, wymawia swoje imię i posyła całuska do kolegi itd.
● Zabawa Poznajmy się.
Dzieci siedzą lub stoją w kręgu. Chętne dziecko trzyma w ręce dowolną maskotkę. Podchodzi do wybranego kolegi lub wybranej koleżanki, podaje mu (jej) maskotkę i mówi swoje imię, np. Mam na imię Ania. Dziecko, które otrzymało maskotkę, kontynuuje zabawę.
● Zabawa Witam cię.
Dzieci tworzą krąg, w którego środku stoi chętne dziecko. Podchodzi ono do wybranego kolegi lub wybranej koleżanki, wymawia swoje imię i wita się z nim (z nią) wymyślonym gestem lub okrzykiem. Potem dzieci zamieniają się miejscami i zabawa toczy się dalej.
● Zabawa Pociąg z imion.
Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel chodzi w jego środku w rytm skandowanego przez grupę jego imienia, np. To pani Gosia. To Gosia, to Gosia, Gosia, Gosia. Nauczyciel wskazuje dziecko, które podchodzi do niego i łapie go w pasie. W tym czasie pozostałe dzieci skandują imię nowego wagonika. Kolejno zapraszane dzieci wchodzą do środka i tworzą pociąg. Na zakończenie zabawy, kiedy wszystkie dzieci są już w pociągu, nauczyciel z pomocą dzieci kolejno skanduje ich imiona, np. To Ania. To Paweł. To Wika. Kiedy wymieni wszystkie imiona, wszyscy krzyczą: To my. To my. To my. To my. To my i machają rękami.
● Zabawa Witamy się.
Dzieci poruszają się swobodnie przy muzyce. Podczas przerwy w grze nauczyciel podaje sposób, w jaki będą się witać, np.: Witamy się rękami (kolanami, brzuchami, plecami). Dzieci starają się przywitać z jak największą liczbą osób.
● Zabawa ruchowa Niezwykła drabina.
Nauczyciel układa ze sznurka na dywanie szczebelki drabiny. Dzieci przechodzą po nich w dowolny, wymyślony przez siebie sposób.
● Ćwiczenia słuchowe Zgadnij, kto cię woła.
Chętne dziecko odwraca się tyłem do grupy i próbuje odgadnąć, kto wypowiada jego imię lub słowa powitania, np. Dzień dobry. Jeśli odgadnie, zamienia się miejscem z tą osobą.
● Zabawa Lustro.
Dzieci ustawiają się w parach. Jedno dziecko jest lustrem. Pokazuje dowolne ruchy, a partner je naśladuje. Wcześniej dzieci wypowiadają tekst rymowanki.
Jesteś moim lustrem i robisz to, co chcę (wykonują ukłon przed partnerem).
Ja teraz tańczyć mogę (obracają się wokół własnej osi), a ty nie.
Ale kiedy tańczyć skończę (kołyszą się na boki),
uważnie na mnie patrz. Lustro, lustro powie ci, co czynić teraz masz... (pokazują dowolne gesty)
lub – po zmianie zakończenia rymowanki na Lustro, lustro powie ci, co czyni moja twarz – naśladują pokazywane miny).
● Zabawa Kogo brakuje?
Chętne dziecko staje tyłem do pozostałych. W tym czasie nauczyciel przykrywa dużą chustą inne chętne dziecko. Zadaniem dziecka, po odwróceniu się, jest odgadnięcie, kto został ukryty.
● Zabawa twórcza Witam wszystkich.
Dzieci stoją w kręgu. Nauczyciel wypowiada zdanie. Jeśli dzieci uznają, że wypowiadane przez nauczyciela słowa powitania dotyczą ich, wbiegają do środka koła, krzycząc i wymachując rękami, a następnie z niego wybiegają. Przykłady powitań: Witam wszystkie dzieci, które jadły dziś śniadanie (mają niebieskie oczy, mają dzisiaj spodnie, mają na sobie coś niebieskiego, lubią lody, potrafi ą jeździć na rowerze).
● Zabawa Jestem wesoły.
Dzieci stoją w kręgu i naśladują czynności, o których jest mowa w rymowance.
Jeżeli jesteś wesoły i to wiesz, klaśnij też. (bis)
Jeżeli jesteś wesoły i to wiesz,
i pokazać nam to chcesz, klaśnij też. (bis)
Przy kolejnych powtórzeniach nauczyciel podaje nazwy innych czynności, np.: tupnij też, podskocz też.
● Zabawa twórcza Przyjacielski krąg (według K. W. Vopla).
Dzieci wspólnie z nauczycielem wypowiadają słowa rymowanki i naśladują wykonywanego przez niego gesty.
Dzieci:
Stoimy ramię przy ramieniu, tworzą krąg, trzymają się za ręce,
możemy być wielcy w oka mgnieniu, unoszą złączone ręce, stoją na palcach, możemy być także mali, opuszczają ręce, przykucają,
ale nigdy nie będziemy sami przekazują uścisk sąsiadowi.
● Ćwiczenia słuchowe Zasypianie, przebudzanie.
Dzieci zajmują miejsca w różnych częściach sali. Przykucają, zamykają oczy i udają, że śpią. Sygnałem do przebudzenia jest dla nich dźwięk, np. brzęk pęku kluczy. Kiedy dzieci usłyszą dźwięk wydawany przez klucze, budzą się, otwierają oczy, podnoszą się i przeciągają. Kiedy usłyszą inny dźwięk, nie budzą się.
● Ćwiczenia słuchowe Ukryte budziki.
Nauczyciel ukrywa w różnych miejscach sali budzik, a następnie kilka głośno tykających budzików. Zadaniem dzieci jest odszukanie miejsc, w których są one schowane. Podczas powtórzeń zabawy budziki może chować wspólnie cała grupa, a szukać ich – jedno dziecko.
● Zabawa Polecenia.
Nauczyciel wydaje każdemu dziecku inne polecenie do wykonania, np. Dotknij każdego, kto tak jak ty jest chłopcem (ma spódnicę, ma jasne włosy, ma na sobie coś czerwonego, ma na bluzce obrazek itp.).
● Zabawa Ulubiona maskotka.
Każde dziecko przynosi do przedszkola ulubioną przytulankę. Opowiada o niej, podaje jej imię, wyjaśnia, dlaczego tak bardzo ją lubi, następnie bawi się w zaproponowane przez nauczyciela zabawy, np.
• Milutkie powitania.
Dzieci witają się z maskotką w podany przez nauczyciela sposób: podając jej rękę, pocierając się z nią noskami, brzuszkami, przytulając się.
• Jest – nie ma.
Maskotki leżą na dywanie. Na hasło Jest – dzieci poruszają się swobodnie wokół swoich maskotek. Na hasło Nie ma – klękają i nakrywają maskotki rękami – ukrywają je.
• Spacerek.
Dzieci spacerują z maskotkami po sali. Pokazują, co jest wysoko (sufit), wspinając się na palce, wyciągając zabawki do góry. Pokazują, co jest nisko (podłoga), wykonując przysiad.
• Na podnośniku.
Dzieci leżą tyłem, maskotki mają na brzuchu, nogi zgięte w kolanach. Rytmicznie podnoszą maskotki w górę – wykonują wdech nosem, opuszczają je do pozycji wyjściowej– wykonują wydech ustami.
• Na trampolinie.
Dzieci dowolnie rzucają i chwytają maskotki.
• Nauka skakania.
Dzieci umieszczają maskotki między stopami. Skaczą obunóż w miejscu.
• Sen zabawek.
Dzieci, przy głośnej muzyce, swobodnie poruszają się w różnych kierunkach. Przy cichej, spokojnej muzyce układają maskotki do snu i wspólnie z nimi zasypiają.
• Milutkie pożegnanie.
Dzieci wymyślają swoje sposoby pożegnania z maskotkami. Dziękują im za wspólną zabawę.
Zabawy ze śpiewem na podstawie publikacji Moje 3 i 4 lata. Scenariusze zajęć muzyczno--ruchowych
● Zabawa Paluszek.
Nauczyciel śpiewa dzieciom krótki wierszyk na dowolną melodię, ilustrując ruchem jego treść. Następnie uczy go dzieci fragmentami, metodą ze słuchu.
Tu paluszek, tam paluszek, Tu jest rączka, a tu druga,
kolorowy mam fartuszek. a tu oczko do mnie mruga.
Tu jest buźka tu ząbeczki
tu wpadają cukiereczki
Tu nóżka a tu dróżka
chodź zatańczysz jak kaczuszka
● Zabawa przy piosence Ta nasza zabawa.
Dzieci, przy pomocy nauczyciela, ustawiają się w kole. Naśladują różne czynności pokazywane przez nauczyciela, np.: podskoki, przysiady, machanie rękami, klaskanie. Ruchy mogą demonstrować także chętne dzieci.
Ta nasza zabawa musi być wesoła,
Hejże, dzieci, hejże, ha!
a więc dalej, dzieci, do koła, do koła.
Róbcie wszystkie to co ja. (bis)
● Zabawa przy piosence Krasnoludki
I. My jesteśmy krasnoludki, hopsasa, hopsasa!
Pod grzybkami nasze budki, hopsasa, hopsasa!
II. Jemy mrówki, żabie łapki. Oj, tak, tak! Oj, tak, tak!
A na głowach krasne czapki. To nasz znak! To nasz znak!
III. Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy: Trututu! Trututu!
Gdy ktoś senny, to uśpimy. Lulu, lulu, lulu.
IV. Gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka. Oj, oj, oj! Oj, oj, oj!
To zapłacze niezabudka. Oj, oj, oj! Oj, oj, oj!
• Interpretacja ruchowa tekstu piosenki. Ustawienie dzieci w kole.
My jesteśmy krasnoludki, wskazują ręką na siebie,
hopsasa, hopsasa! wykonują dwa podskoki w miejscu,
Pod grzybkami nasze budki, przykucają, łączą ręce nad głową
(tworzą kapelusz grzyba),
Jemy mrówki, żabie łapki. na przemian unoszą dłonie do ust,
Oj, tak, tak! Oj, tak, tak! naśladując jedzenie,
A na głowach krasne czapki. tworzą z dłoni stożek nad głową,
To nasz znak! To nasz znak! pokazują palcem na siebie,
Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy: naśladują granie na trąbce,
Trututu! Trututu!
Gdy ktoś senny, to uśpimy: splatają ręce na piersiach i kołyszą
Lulu, lulu, lulu. nimi w prawą i w lewą stronę,
Gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka. grożą palcem wskazującym,
Oj, oj, oj! Oj, oj, oj!
To zapłacze niezabudka. przykładają dłonie do oczu i naśladują
Oj, oj, oj! Oj, oj, oj! ocieranie łez
Tematyka tygodnia: Pierwszy raz w przedszkolu.
Temat dnia: Poznajmy się.
Cele ogólne:
· utrwalanie imion kolegów z grupy.
Cele operacyjne:
· wymienia imiona kolegów.
Środki dydaktyczne:
Przedszkole trzylatka, s. 3, rymowanka Kto jest w przedszkolu?, sylwety - postaci, dziecięcych twarzy, domu, klej.
Przebieg dnia
1. Zabawa ułatwiająca poznanie i zapamiętanie imion dzieci Powitanie.
Dzieci siedzą na dywanie. Nauczyciel śpiewa tekst na melodię Panie Janie,
podchodząc do kolejnych dzieci.
Witaj, Aniu. (Nauczyciel podaje dziecku rękę).
Dzieci powtarzają: Witaj, Aniu.
Jak się masz?...
gogo121