Antologia - Barbarzyncy Tom I.pdf

(1037 KB) Pobierz
TOM I
TYTUŁ ORYGINAŁU: BARBARIANS
Przekład:
Zbigniew A. Królicki,
Ewa Tokarska,
Elżbieta Wilczyńska
1991
Spis treści
Karta tytułowa
WPROWADZENIE
Larry Niven NIEDŁUGO PRZED KOŃCEM
Karl Edward Wagner KTOŚ INNY
Fritz Leiber CÓRKA SCYLLI
George Alec Effinger MAUREEN BIRNBAUM, BARBARZYŃCA Z MIECZEM
Ardath Mayhar THURIGON AGONISTES
Katherine Kurtz MARLUK
Hank Reinhardt WIEK WOJOWNIKA
Robert E. Howard CONAN ZA CZARNĄ RZEKĄ
..2..
..3..
..4..
..5..
..6..
..7..
..8..
WPROWADZENIE
Jedno z najbardziej rozpowszechnionych wyobrażeń
barbarzyńców przedstawia człowieka odzianego w skóry,
zarośniętego i z długimi włosami, brudnego, muskularnego i
często gruboskórnego, który niszczy wszystko, czego nie zna, za
pomocą pałki albo kamiennego topora, a w najlepszym wypadku
ogromnego i ciężkiego miecza. Ale wyobrażenie to pochodzi z
pierwszej ćwierci siedemnastego wieku, przynajmniej w obrębie
angielskiego obszaru językowego.
Sam wyraz pochodzi od greckiego słowa
„barbaros”
, a
ponieważ oznaczał on człowieka, który nie był Grekiem i nie
posługiwał się mową helleńską, często używano go do określenia
ludzi lub grupy ludzi, których kultura była nieco starsza od
greckiej.
W miarę upływu czasu okazało się, że grecka arogancja,
wzgarda i wyniosłość nie mogły równać się z siłą, ostrą stalową
bronią i wygórowaną ambicją władców ówczesnego świata. W
rezultacie Grecy zostali podbici przez Rzymian, a wszystkie ich
ziemie i osady dostały się w ręce Rzymian. Rzymianie przejęli w
spadku ową grecką arogancję. Grecki wyraz
„barbaros”
przekształcili w
„barbarus” —
od tego czasu oznaczał on każdego,
kto nie miał szczęścia być Rzymianinem lub mówić po łacinie.
Ponieważ Republika Rzymska i Cesarstwo trwały znacznie
dłużej i obejmowały większe terytorium niż Grecja, to i więcej
ludzi zostało obdarzonych mianem barbarzyńców.
Tą nazwą Rzymianie obdarzali prawie każdego we
współczesnym im świecie: Kartagińczyków, Germanów,
Egipcjan, Maurów, Celto–Iberów, Luzytanow, Cyrenajczyków,
wszelkiego rodzaju Celtów Galijskich, Belgów, Brytow, Piktów
Kaledonskich, Germanów, Franków, Gotów, Alemanów, Alanów,
Hunów, Scytów, Partów, Galatów, Markomanów, Kwadów,
Daków, Traków, Ormian, Cylicjan, Arabów, Numidów,
Kapadocyjczyków, Likyczyków, Sarmatów i innych.
Doszło nawet do tego, ze zaczęli oni nazywać barbarzyńcami
Greków, którzy stworzyli tę nazwę. Niektórych Greków
przygnębiło to tak bardzo ze publicznie dali wyraz swemu
oburzeniu i ślubowali wstrzymać oddech do momentu uzyskania
przeprosin Jak się okazało, wstrzymali oddech na przeciąg
prawie dwóch tysięcy lat Czyż to nie zadziwiające ile można
dokonać, jeżeli zaangażuje się w to swój umysł?
Spadkobiercy Cesarstwa Rzymskiego, kiedy już uporządkowali
swoje sprawy, zaadaptowali to słowo i przyjęli nazywać nim
ludzi nie wyznających religii chrześcijańskiej czy nawet tej samej
odmiany chrześcijaństwa do której przyznawał się człowiek
stosujący ten epitet Ten zwyczaj utrzymuje się i dziś w
niektórych rejonach świata.
W zasadzie jednak współczesne użycie tego słowa kojarzy się z
wojną (dyplomacją lub innymi wyrażeniami określającymi
stosunki między państwami) a także z geopolityką Nadal jednak
wydaje się, ze stosowanie pojęcia „barbarzyńca” zależy od tego
kto je stosuje.
W tej antologii na szczęście nie występują barbarzyńcy z
realnego świata. Wszystkie zawarte w niej opowiadania należą
do gatunku
heroic fantasy.
Prostymi i nieskomplikowanymi
środkami autorzy przenoszą czytelnika ze świata śmiertelnie
poważnych zagrożeń dwudziestego wieku do stosunkowo
prostego świata silnych mężczyzn, pięknych służących, złych
czarowników, mrocznych bóstw i wściekłych bestii, gdzie nie ma
Zgłoś jeśli naruszono regulamin